ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Θ. ΡΟΒΑΤΣΟΣ


Λουκούμι και νερό!Ιδού τα δύο ασάλευτα και ισχυρά θεμέλια επί των οποίων εστήριξεν όλη την μετέπειτα λαμπράν αυτού σταδιοδρομίαν και ανέλιξιν ο Δημήριος Θ.Ροβάτσος. Μάλιστα ! Φρέσκο λουκούμι και κρύο νερό , ήσαν εκείνα τα οποία πωλών διελάλει ανά μέσω των οδών και πλατειών της Ρουμανικής πρωτευούσης ,ότε μικρός ων μετέβη εκ Χάρακος , οπόθεν κατήγετο,προς εύρεσιν εργασίας και τα οποία υπήρξαν η απαρχή της όλης αυτής προόδου , μετά ταύτα,καθ’α είπομεν.
Οικονόμος πράγματι και μεμετρημένος όπως ήτο ο Δημήτριος Ροβάτσος κατορθώνει βαθμηδόν και κατ’ολίγον να συγκεντρώσει ένα μικρόν ποσόν εκ της πωλήσεως του αμυλώδους τούτου προιόντος,το οποίον τω επέτρεψεν να ανοίξει εν αρχή ένα μικρό μαγαζάκι , μια πορτούλα,να μεγαλώσει κατόπιν το μαγαζάκι αυτό σε πραγματικό κατάστημα ,και να το αντικαταστήσει τελικώς με ένα εκ των μεγαλυτέρων εργοστασίων παραγωγής ζακχαρωδών και αμυλωδών προιόντων της Ρουμανίας δυνάμενον μετ’ελαχίστων τινων άλλων ,να εξασφαλίσει τας ανάγκας της Ρουμανίας ως προς τα είδη ταύτα.
Λέπτομερείας δεν είμεθα εις θέσιν να παράσχωμεν ενταύθα , ως προς την όλην πορείαν και εξέλιξιν της βιομηχανικής επιχειρήσεως Ροβάτσου ,πάντως όμως ένα τυχαίον και απλούν περιστατικόν είναι αρκετόν να μας δώσει μιαν ιδέαν περίπου της οικονομικής ευρωστίας και ισχύος του Ροβάτσου καθώς και της θέσεως την οποία κατείχεν ούτος εν τω εμποροβιομηχανικώ κόσμω της Ρουμανικής επικρατείας και τη κοινωνία εν γένει.
Tαξιδεύων δηλαδή ,ο υποσημειούμενος εις πολύ παλαιοτέραν εποχήν από την σήμερον σιδηροδρομικώς από Κωστάντζης εις Βουκουρέστιον συνοδεία του τότε φίλου μου και συναδέλφου ιατρού κ.Γκόλντενμπεργκ εκ Κωστάντζης ,και λόγου γενομένου όλως τυχαίως ,από μέρους μου για έναν πατριώτη μου Ροβάτσο που βγάζει λουκούμι και χαλβά στο Βουκουρέστι βλέπω μετ’εκπλήξεως να αλλάσει όψιν αιφνιδίως το πρόσωπον του συνομιλητού μου δια να προσλάβη μιαν έκφρασιν σοβαρότητος και περισυλλογής .
-Μπα..! Και είναι πατριώτης σας ο Ροβάτσος;με ερωτά,με ένα είδος θαυμασμού τρόπον τινα και περιέργειαν Μπράβο!
Αυτό και μόνον το περιστατικόν δύναται ,νομίζομεν να μαρτυρήσει αρκούντως περί της θέσεως την οποίαν κατείχεν ο Ροβάτσος εν Ρουμανία!
Αν όμως δεν κατέχομεν στοιχεία καθ’όσον αφορά την όλην οικονομικήν εξέλιξιν του Δημ.Ροβάτσου ως εμποροβιομηχάνου ,κατέχομεν ως τοιαύτα καθ’όσον αφορά την φιλάνθρωπον και φιλογενή αυτού δράσιν.
Εμπλεως δηλαδή και ούτος όπως ο Πετρολέκας φιλογενών και χριστιανικών αισθημάτων ,ζων μεν διαθέτει γενναίον χρηματικόν ποσόν διά την ανέγερσιν του σημερινού ωραίου σχολείου της κοινότητος Χάρακος ,εις διαρκές και αιώνιον μνημόσυνον της αποθανούσης μονογενούς αυτού θυγατρός Σταματίνης , αποθνήσκων δε καταλείπει δυο ολοκληρων εκατομμυριων προπολεμικών δραχμών δια την ανέγερσιν και συντήρισιν εν Χάρακο νοσοκομείου διά την δωρεάν νοσηλείαν και περίθαλψιν εν αυτώ των πασχόντων Ζαρακιτών ,αλλά το οποίον κληροδότημα ένεκα της αποτόμου πτώσεων του Ρουμανικού λέι , μετά τον πρώτον ευρωπαικόν πόλεμον , δεν κατέστη δυνατόν να καρποφορήσει.
Πάντως όμως εάν το ως άτω κληροδότημα εξηνεμίσθη και απωλέσθη παραμένει όμως πάντοτε ζώσα η αγαθή προαίρεσιν του αειμνήστου Ροβάτσου, διά την οποίαν όπως και διά το σχολείον ,πρέπει να είναι εσσαεί ευγνώμονες οι Χαρακιώται προς τη μνήμην του.

Από το βιβλίο του ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΠΕΤΡΟΛΕΚΑ ιατρού ΖΑΡΑΞ 1960

Δεν υπάρχουν σχόλια: