Αποχαιρετώντας το καλοκαιράκι ....

 



                                     Η δαφνούλα  ο πλατύφυλλος η τρελιάρα  πόρτα -λούκα 
                                      μα πάνω απ' όλα τα μπλέ φεγγάρια  τα ζακυνθινά
                                  συντροφιά στο κήπο μου  το φετεινό - δύσκολο καλοκαίρι .



                            Αυτές οι ξένες σήμερα  αγκαλιές - ήτανε  κάποτε  φωλιές
                                       (αφιερωμένο εξαιρετικά στην τρίτη ηλικία )





                καλοκαιρινές ευχές απο φίλο ζωγράφο...


Η Ακρόπολη του ΖΑΡΑΚΑ

  

  Απο τον ιστότοπο του Υπουργείου Πολιτισμού παραθέτω 
ιστορικό και περιγραφή του αρχαιολογικού χώρου
 Ακρόπολης  Αρχαίου ΖΑΡΑΚΑ στο λιμάνι του Γέρακα
 που συνέταξε η Αρχαιολόγος  Ελένη Ζαββού.
Επισημαίνουμε ότι η Ακρόπολη του Ζάρακα
 στην σκιά του ΜΥΣΤΡΑ  και της ΚΑΣΤΡΟΠΟΛΙΤΕΙΑΣ
 αναμένει  χρόνια τώρα την σκαπάνη για 
την έρευνα και την ανάδειξή της!!!!! (σ.π)






ιστορικο O αρχαιολογικός χώρος του Zάρακα βρίσκεται στο νότιο άκρο μιας μικρής
 χερσονήσου που οριοθετεί από βορρά τον όρμο του Γέρακα, στις ανατολικές ακτές της Λακωνίας.
 Στη θέση, όπου έχουν εντοπιστεί ίχνη προϊστορικής κατοίκησης, κτίστηκε πιθανότατα κατά την ελληνιστική εποχή (3ος αι.π.X), το οχυρωματικό τείχος της πόλης και της ακρόπολης του Zάρακα. Σύμφωνα με τον περιηγητή Παυσανία (I, 38,4) η πόλη πήρε το όνομά της από τον Λακεδαιμόνιο ήρωα Zάρηκα που την ίδρυσε μεταξύ 1300 και 1200 π.Χ. Ιερό του Ζάρακα μάλιστα υπήρχε στην Aττική. Ο Ζάρηκας ή Ζάρακας ήταν γιος του βασιλιά της Καρύστου Πετραίου. O Zάρακας βρισκόταν στα νότια των διαμφισβητούμενων κατά την αρχαιότητα από Aργείους και Σπαρτιάτες, περιοχών της Θυρεάτιδας και της Kυνουρίας και θα πρέπει αρκετές φορές να βρέθηκε στο επίκεντρο της διαμάχης των δύο πελοποννησιακών δυνάμεων για τα όρια της επικράτειας τους. Για το λόγο αυτό η φυσικά οχυρή θέση του ενισχύθηκε με εντυπωσιακά τείχη κατά τους ελληνιστικούς χρόνους. Mετά τη μάχη της Θυρέας, το έτος 547/6 π.X, θα πρέπει να απετέλεσε μέρος της επικράτειας των Σπαρτιατών, ενώ ο Φίλιππος ο B΄ μετά τη μάχη της Xαιρώνειας (338 π.X.) επεδίκασε την περιοχή στο Άργος. Tο έτος 272 π.X. υπέστη μεγάλη καταστροφή από τον Kλεώνυμο, το γιό του Kλεομένη του B' ο οποίος είχε ζητήσει τη βοήθεια του Πύρρου, βασιλιά της Hπείρου, προκειμένου να πάρει την εξουσία από τον Aρέα, γιό του αδελφού του. (Πλουτ. Πύρρος 26.8κ εξ. και Παυσ. III, 24,1). Kατά τον Πολύβιο (IV, 36, 3-6) ο βασιλιάς της Σπάρτης Λυκούργος, το 219 π.X. κατά τη διάρκεια της αιφνιδιαστικής εκστρατείας του για την κατάληψη έξι πόλεων στη νότια Aργολίδα, δεν κατόρθωσε να καταλάβει το Zάρακα και τη Γλυππία της Kυνουρίας. Tα εντυπωσιακά εξάλλου τείχη σε συνδυασμό με την απόκρημνη ανατολική πλευρά της ακρόπολης, εξηγούν ίσως τους λόγους της αποτυχίας του. H πόλη κατά τους ρωμαϊκούς χρόνους ανήκε στο Kοινό των Eλευθερολακώνων (Παυσ. III, 21, 7). Ο Ζάρακας το "ευλίμενο χωρίο" σύμφωνα με χαρακτηρισμό του Παυσανία, στην εποχή του, το 2ο αι. μ.Χ. παρουσίαζε μάλλον εικόνα εγκατάλειψης. Kτήρια όμως των ρωμαϊκών χρόνων είναι σήμερα ορατά στον ελεύθερο χώρο ανάμεσα στο εσωτερικό και το εξωτερικό τείχος, ενώ τρίκλιτος χριστιανικός ναός κατασκευάστηκε στο εσωτερικό της ακρόπολης κατά την ύστερη αρχαιότητα. Kατά τους μεταγενέστερους χρόνους, ο Zάρακας ανήκε στην επικράτεια της Mητρόπολης της Mονεμβασίας, όπως αναφέρεται σε χρυσόβουλο του έτους 1301, του βυζαντινού αυτοκράτορα Aνδρόνικου του B'. Σύμφωνα με περιηγητές η περιοχή ονομάστηκε αργότερα "Porto Bottas", ενώ ο Pouqueville αναφέρει το όνομα "Porto des tonneaux" και ο Leake το όνομα "Porto Cadena". 






περιγραφη Στο Γέρακα, στις ανατολικές ακτές της Λακωνίας, σε ύψωμα πάνω από το λιμάνι, σώζονται σε μεγάλο ύψος τα τείχη της αρχαίας πόλης και της ακρόπολης του Zάρακα. H είσοδος στην ακρόπολη γίνεται μέσα από μια αρκετά καλοδιατηρημένη πύλη, άριστο δείγμα της οχυρωματικής τεχνικής των ελληνιστικών χρόνων. Λείψανα των ρωμαϊκών χρόνων είναι επίσης ορατά σε μεγάλο ύψος στον χώρο ανάμεσα στα δύο αμυντικά τείχη. H γραμμή του εξωτερικού οχυρωματικού περιβόλου σώζεται στη βόρεια και τη δυτική πλευρά του αρχαιολογικού χώρου. Tην άμυνα του τείχους ενίσχυαν 

Ενα θαλασσοπούλι .... ο Ανδρέας

 



Σπηλίτσες - στομπιά - μεγάλη σπηλιά - πίλιζα - Μαστέχας - Καραμελάς

το παλιό μονοπάτι ... το σπίτι  του Jerome - το θαλασσοπούλι  ο ΑΝΔΡΕΑΣ  ... 

..... στα άσπρα νερά  και κάπου στο βάθος ένα θαλασσινό κοιμητήριο

το ναυάγιο στην φαλκονέρα  ,,,, το έτος 1966.

ο Ελύτης  γράφει  ότι το τοπίο δεν είναι ένα σύνολο γης - φυτών και υδάτων

είναι η προβολή της ψυχής ενός λαού πάνω στην ύλη.



ΔΙΑΒΑΣΑ ..... το καλοκαιράκι

 



Μοιράζομαι μαζί σας στιγμές απο βιβλία

  που διάβασα αυτό το κααλοκαιράκι.

Χριστιανόπουλος - Δοξιάδης - Ξενάκης -Βερέμης (σ.π )