ΧΕΙΜΩΝΙΑΤΙΚΑ ΝΕΑ ΧΑΡΑΚΑ

Εφτάσαμε αισίως ,δόξα τω θεώ,στον τελευταίο μήνα του Χειμώνα

 και περιμένουμε σε λίγο την ανθοστόλιστη Ανοιξη 

να μας ανοίξει λιγο την καρδιά ,να μας δώσει πνοή και ευεξία

 και να αλλάξει λίγο προς το καλύτερο την διαθεσή μας. 

 Αυτό αφορά περισσότερο το χωριό μας οπου οι μέρες του Χειμώνα

 είναι αρκετά δύσκολες .Επικρατεί απόλυτη ερημιά από ανθρώπους 

και μόνο οι θρησκευτικές εκδηλώσεις(γιορτές,εκκλησία) 

αλλάζουν λίγο την μονότονη ατμόσφαιρα.

Μέσα σε αυτές τις θρησκευτικές γιορτές είναι και των Τριων Ιεραρχών

 που έχει κάτι το διαφορετικό ,δηλαδή συνοδεύεται και με 

ένα μικρό γλεντάκι. ξεκίνησε με πρωτοβουλία του Συλλόγου

 από το 1987 και καθιερώθηκε έκτοτε.Η οργανωμένη εκδρομή

 με 40-50 ατομα και το οικογενειακό γλεντάκι στο σχολείο

 εδινε ένα χαρούμενο τόνο στην χειμωνιάτικη ζωή του χωριού.

 Εφέτος δεν υπήρξε προθυμία προσκυνητών και δεν πραγματοποιήθηκε 

εκδρομή Μόνο 8 άτομα ταξίδεψαν με ταξί και το ιδιόκτητο

 αυτοκίνητο της οικογένειαςτης προέδρου το Συλλόγου. 

Πάντως ο Εσπερινός και η θεία Λειτουργία έγιναν

 με κατάνυξη από 4 ιερείς π.Γρηγόριος (Κυπαρισσίου-Χάρακος)

 π.Νικόλαος (Λαμποκάμπου-Ρηχιάς) π.Δημήτριος – Μεταμόρφωσης

 π.Δημήτριος – Κρεμαστής. Ο Σύλλογος πρόσφερε το ωραίο

 ημερολόγιο του 2020 και Πρωτοχρονιάτικη πίτα σε όλους τους

 μόνιμους κατοίκους. Και του χρόνου με υγεία. 

. Γενική Συνέλευση και κοπή πίτας του Συλλόγου πραγματοποιηθηκε

 στις 26-2-2019 όπου η προσελευση πατριωτών ήταν μεγάλη 

και η ατμόσφαιρα πολύ χαρούμενη. Αφού ευλόγησε την πίτα

 ο συμπατριώτης μας π.Αναστάσιος ,άρχισε η διαδικασία της Γενικής

 Συνέλευσης ,πρώτα ο ταμίας Φανης Γραμμένος παρουσίασε την οικονομική

 διαχέιριση που εκλεισε με θετικό υπόλοιπο.Και εγκρίθηκε ομοφώνως

 από την Γενική Συνέλευση.Στη συνέχεια η Πρόεδρος του Συλλόγου 

Χρυσάνθη Ροβάτσου –Γραμμένου παρουσίασε τα πεπραγμένα

 κατά το έτος 2019 τα οποία ήταν αρκετα ικανοποιητικά

 καθόσον εκτός από τις συνήθεις δραστηριότητες

 ο Σύλλογος ασχολήθηκε και με σοβαρότερα ,όπως η τράπεζα

 Αιματος ,η βελτιωση των στροφών του παλιού δρομου

 του Σταυρού ,η φροντίδα των φυτευθένων δεντρυλλιων. 

 Ακολούθησε πλούσια προσφορά διαφόρων .Το φλουρί της πίτας

 ετυχε στον μικρό Αντώνη γιο του Τάσου Εμαννουήλ θυρωρού του κτιρίου.

Ανακοινώθηκε και η ημερομηνία για τον αποκριατικο χορό

που θα γίνεις τις 23 Φεβρουαρίου ημέρα Κυριακή μεσημέρι 

στο κέντρο ΄΄αρχοντικο του Σαράντη΄΄ οδός Φυλής 234 Πατήσια

 μαζι με τα άλλα γειτονικά χωριά.

8 φλεβάρη 1969 ..............

Ηταν η πληρωμή !!!!

                                                 ΚΑΤΟΧΗ ΓΥΡΩ ΣΤΟ 1942 ........ 

 Η Σούλη του Καπουρνάρου – εγώ 15χρονη κοπέλα – η Διαμάντω του παναγιωφλή –

 τα κορίτσια του Φάντε και του σταμάτη του Ροβάτσου – η Γιωργάκαινα –από τον 

Χάρακα νύχτα ξεκινούσαμε με ένα φαναράκι για τον Δρίμισκο να μαζέψουμε ελιές.

 Ο Γιωργάκης κοιτώντας την Πούλια φώναζε ΄΄Πάρτε δρόμο ξημέρωσε΄΄ 

Στις γύρες του Σταυρού η μια πίσω από την άλλη με προσοχή και φόβο

 με οδηγό το φαναράκι κατεβαίναμε – προχωράγαμε στην χουνη τ’Αγιαννιού 

και φτάνοντας στα ΄΄τουφεκάκια΄΄ξημέρωνε.

 Αφήναμε τα φαναράκια σε μια ελιτσα κρεμασμένα και συνεχίζαμε για το Δρίμισκο.

 Μόλις φτάναμε αφήναμε τα ταγάρι με τις ελιές-τουλουμοτύρι και λιγοστό καρβέλι ,

ρίχναμε την σκάλα - το σακκούλι στην μέση κλαράκι- κλαράκι με τα χέρια τσάκα-τσάκα 

γεμίζαμε το σακκούλι και απο κεί στο τσουβάλι στη ρίζα της ελιάς μέχρι να γίνει ¨γομάρι¨.

 Το μεσημεράκι μικρό διάλειμα για φαί και μετά τα ίδια…. 

Μόλις πέφτανε τα απόσκια ανηφορίζαμε - στα ΄΄τουφεκάκια΄΄ νυχτώναμε 

παίρναμε η κάθε μια τα φαναράκι και μετά επιστροφή στο χωριό μας αφού

 διαβαίναμε όλες τις γύρες του Σταυρού. 

Στην διαδρομή γέλια φωνές πειράγματα παρ’ ολη την κούραση.

 Στο σπίτι έτοιμο το φαί από την μάνα μου την κυρα-Βικτωρία

 και ύστερα ¨ψόφια¨ στο κρεβάτι . 

 Την άλλη μέρα τα ίδια ξανά και ξανά εκτός κυριακής που ήταν μέρα 

για πλύσιμο – λούσιμο – ξεκούραση και κανένα κεράκι στους τρεις Ιεράρχες

 που λειτουργούσε ο παπα – Πέππας. 

Τώρα όλα έχουν αλλάξει ο δρίμισκος ρουμάνιασε οι ελιές έχουν σχεδόν

 εγκαταληφθεί όμως ακόμα θυμάμαι τις δύσκολες μέρες της κατοχής

 όταν καθόμαστε όλη η οικογένεια στο τραπέζι για φαί ο πατέρας μου

 ο κωτσιφιφλης μου ψιθύριζε ¨ στο δικό σου πιάτο ρίξε λίγο παραπάνω λαδάκι ¨ 

Ηταν η πληρωμή !!!!

Γράφει  η  ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ   ΠΕΤΡΟΛΕΚΑ