11.45π.μ - Τετάρτη 29 Ιούνη 1960 - στο λιμάνι του πειραιά
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΚΟΚΚΟΡΗΣ με φουστανέλλες και ο Γιάννης Ηλιόπουλος
γιος του Θόδωρου του ΄΄στραβοδεκάρα΄΄
πίσω η ΜΥΡΤΙΔΙΏΤΙΣΣΑ βαπόρι άγονης γραμμής για τα μέρη μας
η φωτογραφία απο το αρχείο του προέδρου
του συλλόγου Σπετσιωτών ΚΩΣΤΑ ΚΟΥΛΑΛΟΓΛΟΥ
Γύρω στο 1964 θα ητανε θαρρω – θεριστής μήνας.
Μονοθέσιο σχολείο Χάρακα –δάσκαλος Λιατσόπουλος
διάλειμμα –καμιά τριανταπενταριά παιδιά στο Προαύλιο.
Εμφανίζεται ο μπαρμπα-Διαμαντής –ιδιαίτερη φιγούρα
μας μαζεύει σε μια γωνιά και μας λέει μεγαλοφώνως
-Θα σας πω δυο φορές ένα ποίημα που τώρα κοντά έγραψα
και όποιος το αποστηθίσει και μου το πει
θα κερδίσει 4 μεγάλα λουκούμια που έχω στο ταγάρι.
Τα λουκούμια-που κέρδισα - θησαυρός για εκείνη την εποχή
είχαν γεύση τριαντάφυλλο τους δε στίχους τους θυμάμαι ακόμα.
Στις 6 η ώρα το πρωί 7 Φεβρουαρίου-
εχάσαμε τον Σοφοκλή της Κρήτης το καμάρι
πενθεί ο ντουνιάς ολόκληρος – το γιο του Ψηλορείτη
πήγε να βρει τον Κένεντυ των μαύρων τη λατρεία
να φέρει την ισότητα και την ελευθερία
Η Κύπρος μαυροφόρεσε και χαίρονται οι εχθροί της
το κέντρο να ψηφίσετε να γιάνει την πληγή της.
Ακολουθεί μια άλλη ιστορία απο το ιστολόγιο
του Aντώνη Παπαγεωργίου ΖΑΡΑΚΑΣ - ΤΟΠΟΣ ΦΩΤΕΙΝΟΣ
