Χαρακιώτικα ...φθινοπωρινά .....
Ο χειμώνας προ των πυλών.
Το φθινόπωρο πλησιάζει στο τέλος του αφού μας ταλαιπώρησε λίγο,
αρχές με τις υψηλές θερμοκρασίες και με την ξηρασια,
που αν παρατεινόταν ακόμη, η μικρή παραγωγή
του χωριου (ελιές και αμπέλια) θα ήταν μηδενική.
Ευτυχώς, έστω και αργά, ήρθαν οι βροχές και έσωσαν την κατάσταση.
Αλλά, τις τελευταίες ημέρες πήγαμε στο άλλο άκρο, το πολύ κρύο.
Ενα άλλο γεγονός που επηρέσασε αρνητικά το χωριό μας
(ως προς την παραγωγή), ήταν η "εισβολή" αγέλης αγριογούρουνων,
που κατέστρεψαν πολλά αμπέλια πριν από τον τρύγο,
με πρώτο "γουρουνόπληκτο" τον Γιάννη Πετρολέκα (Καπουρνάρο).
.
Είχαμε όμως μέσα στους μήνες του φθινοπώρου,
και ευχάριστα γεγονότα : δύο γάμους και μία γέννηση.
1) Ο ΚΩΣΤΑΣ ΤΡΑΙΦΟΡΟΣ, γιος του ΠαπαΤάσου και της
πρεσβυτέρας Κατερίνας, Ηλεκτρολόγος, νυμφεύθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου
στον Ι. Ν. της Αγίας Παρασκευής Καπανδριτίου,
την εκλεκτή νέα ΧΑΡΑ ΔΕΔΕ, δασκάλα πιάνου, με καταγωγή από το Καπανδρίτι.
2) Η ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΔΙΑΜ. ΠΕΤΡΟΛΕΚΑ, κόρη του Διαμαντή
και της Σοφίας Πετρολέκα, παντρεύτηκε στις 14 Οκτωβρίου
στην εκκλησία των Ταξιαρχών Κορυδαλλού,
τον εκλεκτό νέο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΠΑΠΑΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟ,
Πολ. Μηχανικό, κάτοικο Αγίων Αναργύρων Αττικής,
με καταγωγή από την Λαμία, περιοχή Δομοκού.
Ευχόμαστε σε όλα τα νέα ζευγάρια, κάθε ευτυχία !
Γεννήσεις :
Η ΕΥΦΗΜΙΑ ΤΡΑΙΦΟΡΟΥ - ΛΕΜΠΟΥΣΗ,
κόρη τιου παπα Τάσου και της πρεσβυτέρας Κατερίνας,
γέννησε στις 27 Οκτωβρίου το πρώτο τους παιδι (αγόρι) .
Να τους ζήσει ! Γερό και ευλογημένο !
Είχαμε και δυσάρεστα νέα : Θάνατοι :
Ενας φέρελπις ΧΑΡΑΚΙΩΤΗΣ
Συναντήθηκα μαζί του ένα Σαββατιάτικο πρωινό σε καφετέρια στην πλατεία Κοραή στον Πειραιά. Δημήτρης Πετρολέκας εγγονάκι του Θόδωρου Κοκοσίνη και της Βασιλικής του Γκόμα.
Με τον πατέρα τον Γιάννη – καλοκαιρινά φιλαράκια - όταν ερχόταν στον Χάρακα για διακοπές.
Δεκαετία ΄60 – εγώ χωριατόπουλο ρούφαγα Μικρό Ήρωα και Μικρό Σερίφη που με δάνειζε και σε αντάλλαγμα τα μεσημέρια τον ξεναγούσα στη μουριά της θεια-Ρηνιώς μιλώντας και τρώγοντας μούρα εκείνα τα αξέχαστα χρόνια της εφηβείας.
Τον Δημήτρη τον γνώρισα τυχαία στο fb της κόρης μου – ζωγραφική σε σπιρτόκουτα η σειρά των έργων του που είχε αναρτήσει - αιφνιδιάστηκα – και ζήτησα να βρεθούμε .
Μιλήσαμε αρκετά – τα παραθέτω συμπυκνωμένα στη συνέχεια - όμως το καλύτερο μου το άφησε στο τέλος.
Ρε Δημήτρη -τον ρώτησα - ποιο είναι το επαγγελματικό σου όνειρο ;
- Κύριε Σπύρο – να κάνω μια έκθεση με έργα μου στον Χάρακα ένα Καλοκαίρι-στο Δημοτικό Σχολείο .
Δώσαμε τα χέρια για δυο λόγους – ο τυπικός του τέλους της συνάντησης και ο άλλος ….. ένα στοίχημα να πραγματοποιηθεί το όνειρό του.
Ενα μικρό βιογραφικό ....
Γεννήθηκα ένα πρωινό του Μαρτίου του έτους 1983.
Μεγάλωσα στον Κορυδαλλό (όχι μέσα στις φυλακές του,έξω στις γειτονιές του)!
Εκεί πήγα Δημοτικό,Γυμνάσιο και Λύκειο όπου τελείωσα την χρονιά 1999-2000..
Τα Καλοκαίρια μου τα περνούσα στον Χάρακα Λακωνίας (απ’τον οποίο κατάγεται ο πατέρας μου)και μεγαλώνοντας επισκέπτομαι τον Χάρακα όλες τις εποχές του χρόνου(άλλωστε είναι ένα μέρος που μου δίνει ΄΄υλικό΄΄ για την δουλειά μου).
Την χρονιά 1999-2000 αποφασίζω να ασχοληθώ (σοβαρά πια) με την ζωγραφική και παρακολουθώ μαθήματα σχεδίου και ζωγραφικής στο εργαστήριο του Φερνάντο στον Πειραιά .
Το 2002 διακόπτω για να υπηρετήσω την μαμά πατρίδα!
Το 2005 (με δυο χρόνια αποχή από την τέχνη) συνεχίζω στο ίδιο εργαστήριο για έξι μήνες και αργότερα στην σχολή EYECON (επίσης στον Πειραιά) για δυο χρόνια !
Το 2013 -14 αποφασίζω να δώσω εξετάσεις στην ΑΣΚΤ (Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών) και αποτυγχάνω .
Δοκιμάζω την επόμενη χρονιά και πετυχαίνω την εισαγωγή μου τη σχολή .
Τώρα φοιτώ στο 4ο έτος της σχολής!Λίγο ακόμα και τέλος.
Μια αγαπημένη φωτογραφία και τι θυμίζει σε σένα ....
Σε μια φωτογραφία ,΄΄εγκλωβίζεται΄΄ μια στιγμή ,μια κατάσταση ,μια ανάμνηση
.Μια φωτογραφία απεικονίζει πρόσωπα που δεν υπάρχουν πια ,μέρη που έχουν αλλάξει με την πάροδο του χρόνου.
Διάλεξα μια φωτογραφία που απεικονίζει ένα τοπίο (ανεπηρέαστο ευτυχώς από τον χρόνο) και μιαν ανάμνηση.
Μια βόλτα με τον παππού κάποιο καλοκαιρινό απόγευμα (μετά το παιχνίδι) στην θέση του Χάρακα.(Σταυρός!
Θυμάμαι τις ιστορίες που μου ΄λεγε για το σπίτι και τον ελαιώνα που υπάρχουν στην θέση Πίλιζα για τα μεροκάματα που έκανε αυτός και άλλοι συγχωιανοί του στα παλιά τα χρόνια ,για τον άνθρωπο που έχτισε κάτω εκείνο το μεγάλο σπίτι.
Θυμάμαι ερωτήσεις που του έκανα εγώ ,καθώς θυμάμαι και εκείνη την υπέροχη θέα ,η οποία έχει χαραχτεί στην μνήμη μου !
Όποτε επισκέπτομαι τον Χάρακα όποια εποχή του χρόνου ,πάντα θα επισκεπτώ και τον Σταυρό για να απολαύσω αυτή την υπέροχη θέα του τοπίου ,καθώς και την ησυχία και την γαλήνη που κατοικεί εκεί,γεννώντας αναμνήσεις!
Αγαπημένο σου χρώμα: Όλη η γκάμα του κίτρινου
Αγαπημένοι ζωγράφοι : Ελληνες : Γιώργος Βακιρτζής Ξενοι: Β.Β.Γκόγκ - Κλ. Μονέ - Κ.Πισαρο Νεότεροι : Κ.Μπολτάνσκι
Αγαπημένοι συγγραφείς ,ποιητές Δ.Σολωμός, Κ.Καρυωτάκης Θεοτοκάς,Τερζάκης ,Α.Παπαδιαμάντης,Π.Κουτρουμπούσης και κυρίως οι Σοφοκλής ,Ευριπίδης , Αριστοφάνης ,Αισχύλος ,Μένανδρος) Ξένοι: Τ.Μπουκόφσκι,Ο.Ουάιλντ , Ι.Καλβίνο ,Ζ.Σαραμαγκον κ.α.
παραθέτουμε στην συνέχεια μια σειρά έργων του ΔΗΜΗΤΡΗ εκ των οποίων η πρώτη έχει έντονα αποτυπωμένες εικόνες του χωριού μας
ΧΑΡΑΚΑΣ ... καλοκαίρι 2017
Το όμορφο καλοκαιράκι μας πνέει τα λοισθια, και μπήκαμε κατα το ημερολόγιο, στο Φθινόπωρο που κρατάει όμως και από το καλοκαίρι, τον τρύγο, τις ήσυχες θάλασσες κλπ.
Εχει και τις στιγμές τις μελαγχολικές, βλέποντας τα δέντρα να ρίχνουν τα φύλλα τους, τους επισκέπτες του χωριού να ετοιμάζουν τις βαλίτσες της επιστροφής.
Μένει ακόμα μία καλοκαιρινή "μαγιά" απο τους κτηνοτρόφους που σε λιγο θα φύγουν και αυτοί καθώς και πολύ λίγοι από τους παραθεριστές, επί το πλείστον, συνταξιούχοι.
Λέγαμε παλιά "θέρος, τρύγος, πόλεμος" με την έννοια ότι το θέρος και ο τρύγος μοιάζουν με πόλεμο. Τέτοιος πόλεμος όμως δεν γίνεται τα τελευταία χρόνια γιατί, δεν υπάρχουν "πολεμοφόδια", δηλαδή οι ευλογημένοι καρποί της μάνας γης που για διαφόρους λόγους έχουν μείνει μόνο για "δείγμα".
Να αναφέρουμε ολιγα από τα συμβάντα του καλοκαιριού :
Κατ' αρχήν, δεν έγιναν τα "Πετρολέκεια" που είχαν καθιερωθεί από χρόνια (μουσικές, χορευτικές, αθλητικές, πολιτιστικές εκδηλώσεις) και έδιναν έναν τόνο ευχάριστης ατμόσφαιρας στο χωριό. Εγιναν όμως, όπως παλιότερα οι θρησκευτικές εκδηλώσεις : όπως της Αγίας Παρασκευής, το πανηγύρι έγινε μόνο ανήμερα της γιορτής. Του Σωτήρος, όπου μετά την πρωινή θεία λειτουργία, ακολουθησε το βράδι η μουσικοχορευτική, μεχρι τις πρωϊνές ώρες.
Στις θρησκευτικές εκδηλώσεις, μπορούμε να περιλάβουμε την ιδιωτική λειτουργία που έγινε στις 17 Αυγούστου στην Αγία Παρασκευή από την οικογένεια Θεόδωρου - Αναστασίας Παπαγεωργίου.
Επίσης, στις 13 Αυγούστου έγινε το μνημόσυνο εις μνήμην του μεγάλου Ευεργέτη του Χάρακα ΓΕΩΡΓΙΟΥ Ν. ΠΕΤΡΟΛΕΚΑ στον Ναό των Τριών Ιεραρχών, ενώπιον μεγάλου αριθμού πιστών, που δεν ξεχνάει την μεγάλη δωρεά του μεγάλου ευεργέτη, καθώς και των συγχωριανών που εργάσθηκαν για την εκ βάθρων ανέγερση του νέου κτιρίου.
Το ότι δεν πρέπει να ξεχνάμε τον ευεργέτη, πολύ ωραία εκφράζεται σε μία αρχαία ρήση - μου άρεσε και την έχω συγκρατήσει : "Χάριν λαβών μέμνησο, δους δε επιλαθου", δηλαδή όταν σου κάνουν κάποια χάρη να το θυμάσαι και όταν κάνεις εσύ, να το ξεχνάς.
Ακόμη, έγινε ένα ωραίο μουσικό ποιοτικό πρόγραμμα, προσφορά του Δήμου Μονεμβάσιας, μέ ένα πιάνο και μία τραγουδίστρια , με πολύ επιτυχημένη επιλογή παλιών και νεων ελληνικών τραγουδιών. Πάντως, παρόλο που δεν είχαμε πολλά πανηγύρια στο χωριό, οι παραθεριστές γλέντισαν στα πανηγύρια των γειτονικών χωριών, στα οποία η πρόσβαση είναι εύκολη τώρα με τα αυτοκίνητα. Ευχάριστα γεγονότα : Η ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ σύζυγος του Ανδρέα Νικολόπουλου, κόρη του Γιάννη Παπαγεωργίου (μπαρμπα Λιά) και της Μάγδας, εγέννησε στην Αθήνα, το δεύτερο αγοράκι της στις 5 Αυγούστου.
Η ΒΙΒΗ ΞΑΣΤΕΡΟΥΛΗ σύζυγος του Βασίλη Κορομηλα, κόρη του Δημήτρη και της Ντίνας Ξαστερουλη, εγεννησε στην Αθήνα το πρώτο τους παιδι, κορίτσι στις 12 Αυγούστου.
Να τους ζήσει !
Ακόμη ένα ευχάριστο γεγονός, ήταν ο γάμος του ΔΙΑΜΑΝΤΗ ΚΟΚΚΟΡΗ, γιού του Τάσου και της Σοφίας, μηχανολόγου - μεταλειολόγου, που έγινε στις 2 Σεπτεμβρίου στην Αγία Φωτεινή Νέας Σμύρνης, μετά της ΜΑΡΙΑΣ ΚΟΝΤΟΥ, οικονομολόγου με καταγωγή από την Πάρο.
Τους ευχόμαστε κάθε ευτυχία !
Ακόμη είχαμε και επιτυχίες παιδιών του Χάρακα στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα :
1. Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΠΕΤΡΟΛΕΚΑ του Τάσου Πετρολέκα και της Ελένης Αρβανιτάκη, εγγονή του αειμνηστου Μήτσου (Καπουρνάρου) και της Μαρίκας του Τζίμη, εισάγεται στην Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.
2. Ο ΘΕΟΦΑΝΗΣ ΓΡΑΜΜΕΝΟΣ του Γιώργου και της Χρυσάνθης Ροβάτσου, εγγονός του Φάνη Ροβάτσου και της Ματίνας του μπαρμπα Θεμιστοκλή, εισάγεται στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Διεθνών, Ευρωπαϊκών και Περιφερειακών Σπουδών.
3.Η ΓΕΩΡΓΙΑ ΠΕΤΡΟΛΕΚΑ, του Γιαννη και της Γιώτας, εγγονή του Ανδρέα Πετρολέκα (Ρούμελη), εισάγεται στο Τμήμα Οργάνωσης & Διοίκησης Επιχειρήσεων του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών (πρώην ΑΣΟΕΕ), και παράλληλα, επέτυχε στην Εθνική Λυρική Σκηνή -στον επαγγελματικό κλάδο χορού ..
Τους ευχόμαστε ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ και ΚΑΛΗ ΠΡΟΟΔΟ !
1925...φίλωνος 46
Την φετεινή άνοιξη βρέθηκα στην έκθεση του
ιστορικού αρχείου του εμπορικού συλλόγου
πειραιά , που διοργανώθηκε από εμπορικό
ιστορικού αρχείου του εμπορικού συλλόγου
πειραιά , που διοργανώθηκε από εμπορικό
και βιομηχανικό επιμελητήριο Πειραιά.
Παρουσιάζω στην συνέχεια δύο εκθέματα
εκ των οποίων στο ένα γίνεται αναφορά στο
κατάστημα ΛΕΚΚΑΣ & ΔΡΙΒΑΣ στον Πειραιά.
Αυγουστιάτικα
Αντάμα περιβάλλον και πολιτισμός (Μονεμβασια)
Το μεγαλείο της απλότητος (Αιγαίο )
Στα ξωκκλήσια αφουγκράζεσαι πιότερο τον χριστό ( Χάρακας)
Στις ακρογιαλιές αφήνουμε μόνο τις πατημασιές μας ( Ελαφόνησος )
Η ομορφιά είναι στα μάτια εκείνου που την βλέπει ( Νισυρος)
που να σταθώ που να ανεβώ - στο πιο ψηλό κοντάρι
και πριν να πέσω στο κενό - να δώσω μια να τιναχτώ - να φτάσω το φεγγάρι
(Κύπρος .. κατεχόμενα)
και πριν να πέσω στο κενό - να δώσω μια να τιναχτώ - να φτάσω το φεγγάρι
(Κύπρος .. κατεχόμενα)
..........................................................................................................................................
1666 οκτωβρίου 1 .......
Φθινόπωρο 1666 – τουρκοκρατία.
350 χρόνια πριν – στον οικισμό ΣΥΚΙΑΣ του Δήμου μας.
Ο Στάθης Αργυρός με την συμβίαν του Κατίγκω συμπεθεριάζουν
με τον Δήμο Πέτρο και στον γιό του Δήμο δίνουν την θυγατέρα τους Ευριδίκη.
Προς τούτο 1 Οκτώβρη συντάσεται το παρακάτω προικοσύμφωνο.
Ένα χρόνο μετά ο γαμπρός με νέο συμφωνητικό
ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 1935 ............
Ξεφυλλίζοντας την εφημερίδα ΜΟΛΑΟΙ
στις 15 Αυγούστου 1935 – σταχυολογώ & παραθέτω….
- στο χωριό μας ημιτελής ο ναός των τριών Ιεραρχών
και κακόβατος ο δρόμος του ‘ Σταυρού’.
- Εκδρομή των εν Αθήναις Ζαρακιτών στο μεγάλο πεύκο Αθηνών.
- Από την ζωή των ξενητεμένων της Αμερικής
γάμος στην Καλλιφόρνια της – απείρων αρετών
και θελγήτρων – εκ Κυπαρισσίου χαριτωμένης διδος.
- Άνοιξε νέο κομμωτήριο στους Μολάους με περμανάντ
ανευ μηχανήματος (γλώσες φαρδιές διάρκειας 6 μηνών )
- Από την Επιδαυρολιμηριακή Λογοτεχνία ποίημα καθηγητή
που υπηρέτησε στους Μολάους με τον τίτλο ΕΙΔΥΛΛΙΟ.
- Ταραχώδης η πολιτική κατάσταση στην ελλάδα αυτήν την περίοδο.
Κίνημα Βενιζελικών υπέρ της αβασίλευτης δημοκρατίας
τον Μάρτη που κατεστάλη.
Κίνημα των Βασιλικών τον Οκτώβρη που επικράτησε
και ορίστηκε δημοψήφισμα που έγινε στις 3 Νοέμβρη,
με 98% υπέρ της Βασιλείας.
Παραθέτουμε τα αποτελέσματα στην ευρύτερη περιοχή μας
με το συγκριτικό σχόλιο ότι στον ΧΑΡΑΚΑ
πρέπει να υπήρχε Βενιζελικός θύλακας ενώ στην Μονεμβάσια ………
Αρσενικό - Θηλυκό .....
Κλείσε τα μάτια και φαντάσου σινεμα-σκόπ τη μεγαλειώδη εικόνα αγέλες από προιστορικούς τροφοσυλλέκτες περιφέρονται ανέμελα σε απέραντα λιβάδια ,από το Αιγαίο ως το Ιράν και πιο πέρα.
Άντρες,γυναίκες και ένα τσουρμο παιδιά σε έναν παραδείσιο κήπο της Εδέμ όπου όλα είναι δικά τους και τίποτα δεν τους ανήκει.
Οι ανθρώπινες ομάδες τρέφονται κατευθείαν από την φύση με καρπούς,σπόρους,ρίζες ,χορτάρια ,ποντίκια ,χελώνες,σαύρες,φίδια.
Οι τροφές δεν αποτελούν ατομικό αγαθό,διανέμονται εξίσου σε ανήμπορους,γέρους και παιδιά είναι ας πούμε ,το θρυλούμενο είδος πρωτόγονου κομμουνισμού.
Ο βασικός πυρήνας της αγέλης είναι τα θηλυκά με τα παιδιά τους.
Τα αρσενικά απλώς ακολουθούν ως προστάτες και ερωτιδείς.
Μεταξύ αντρών και γυναικών δεν τίθεται θέμα ισοτητας.
Ο άντρας δεν εξουσιάζει την γυναίκα ,ούτε η γυναικα εξουσιάζει τον άντρα.
Τα δίποδα οχεύονται όπως αναπνέουν. Απολύτως φυσικά και ελεύθερα.
Καμιά αδυσώπτη θρησκεία, κανένας άτεγκτος νόμος , καμιά κοινωνική κατακραυγή δεν τους έχει σημαδεύσει ακόμα την ψυχή και το σώμα.
Επιλέγουν ακηδεμόνευτα το ταίρι τους και το χαίρονται για όσο τους κάνει ευχαριστηση μια νύχτα ,έναν χρόνο, μια ζωή.
............................................................................................................................................................
Γυναίκα ισον ον μαγικό.
Όμως κάπου στο βάθος,στα θεμέλια οποιουδήποτε πολιτικο-κοινωνικο-θρησκευτικού εποικοδομήτατος υπάρχει ζώσα και ακατάβλητη η ανθρώπινη φύση.
Ικανή πάντα να ανατρέψει κάθε είδους αφύσικες επιταγές και ψυχαναγκασμούς.
Όλα τα Chanel,Gucci,vew Saint Laurent ,Van Cleef,Armani,Louis Vuitton,Calvin Klein ,Donna Karan να βάλεις πάνω σου,η φύση μέσα σου δεν αλλάζει.
Παραμένει ισχυρή και αναλλοίωτη .
Τα δυο φύλα θα αγωνίζονται κατά βάθος για την αθανασία των γονιδίων τους.
Με τον ίδιο πανάρχαιο τρόπο.
Το θηλυκό θα επιζητά τη θέωση φέρνοντας τη νέα ζωή και το αρσενικό θα επιδιώκει να διασπείρει το σπέρμα του ως συλλέκτης ερωτικών ενάρξεων.
Το αίσθημα μητρότητας των γυναικών είναι τόσο επιτακτικό, όσο η σεξουαλική επιθυμία των ανδρών.
................................................................................................................................................................
Στη γυναικεία ομορφιά προσκυνάς.
Τη θαυμάζεις,τη σέβεσαι,κι αν είσαι τυχερός τη χαίρεσαι.
γεννηθηκα για να 'χω τόσα .
Γυμνός, Iούλιο μήνα, το καταμεσήμερο.
Σ' ένα στενό κρεβάτι, ανάμεσα σε δυο σεντόνια χοντρά, ντρίλινα,
με το μάγουλο πάνω στο μπράτσο μου που το γλείφω και γεύομαι την αρμύρα του.
Kοιτάζω τον ασβέστη αντικρύ στον τοίχο της μικρής μου κάμαρας.
Λίγο πιο ψηλά το ταβάνι με τα δοκάρια.
Πιο χαμηλά την κασέλα όπου έχω αποθέσει όλα μου τα υπάρχοντα:
δυο παντελόνια, τέσσερα πουκάμισα, κάτι ασπρόρουχα.
Δίπλα, η καρέκλα με την πελώρια ψάθα.
Xάμου, στ” άσπρα και μαύρα πλακάκια, τα δυο μουσάνταλα.
Έχω στο πλάι μου κι ένα βιβλίο.
Γεννήθηκα για να 'χω τόσα.
Δεν μου λέει τίποτε να παραδοξολογώ.
Aπό το ελάχιστο φτάνεις πιο σύντομα οπουδήποτε.
Mόνο που 'ναι πιο δύσκολο.
Kι από το κορίτσι που αγαπάς επίσης φτάνεις,
αλλά θέλει να ξέρεις να τ' αγγίξεις οπόταν η φύση σού υπακούει.
Kι από τη φύση – αλλά θέλει να ξέρεις να της αφαιρέσεις την αγκίδα της...
Οδυσσέας Ελύτης
ΧΑΡΑΚΑΣ .... άνοιξη 2017
Ο βαρύς φετεινός χειμώνας επέρασε ήδη και ήρθε η ανθοστόλιστη ανοιξη,
να μας χαρίσει λίγη χαρά και αισιοδοξία που φέρνει μαζί της.
Ετσι και ο Χάρακας χαμογέλασε λίγο ύστερα από τη σκοτεινιά, την ερημιά
και την “μαγκουφίλα” του χειμώνα.
Τα λουλουδια άνθισαν και μύρισαν, το Πάσχα και η Ανάσταση του Χριστού
ανέστησαν και τις ψυχές και το ηθικό των χωριανών μας.
Οι κτηνοτρόφοι γύρισαν απο τα χειμαδιά, δίνοντας μία μικρή ανάσα ζωής στην ερημιά.
Η γιορτή του Αγίου Ιωάννου εθέρμανε τις ψυχές και τη διάθεσή τους, με τις θρησκευτικές εκδηλώσεις που όλοι περιμένουν.
ΖΑΡΑΚΑΣ .... άνοιξη 1936
Παρουσιαζω στην συνέχεια τα Ζαρακίτικα νέα έτσι όπως αποτυπώνονται
την περίοδο Απρίλιος-Μάιος 1936 στην 15ήμερη εφημερίδα της περιοχής –ΜΟΛΑΟΙ.
- Εις το Κακουργιοδικείον Κορίνθου έγινεν η δίκη του χωροφύλακος Θ.Τσουμάκου
που εφόνευσε πέρυσι τον εκ Κρεμαστής Δ.Τσορομώκον ερημόδικον.
Το Δικαστήριον εκήρυξε τον χωροφύλακα αθώον.
- Εις το χωρίον Ρηχιά μετέβησεν ο κ.κ. Σιγάλας επιθεωρητής δημοτικού σχολείων
και Τασαράς μηχανικός σχολικής υπηρεσίας προς μελέτην δια την επέκτασιν
του εκεί σχολικού κτιρίου.
- Προς επέκτασιν της δενδροκαλλιέργειας ιδρύθηκεν σύλλογος εις τα χωρία Ρηχεαν
και Γέρακα.Προπαγανδίζουν υπέρ της φυτεύσεως δένδρων διαφόρων καρποφόρων,
δια να φέρουν ευτυχίαν εις τους αγρότας.
- Εις το χωρίον Χάραξ πρόκειται να αρχίσουν οι εργασίες δια την αποπεράτωσιν
της ενοριακής εκκλησίας ,του απαιτούμενου σχετικού ποσού εξευρεθέντος.
- Εις το χωρίον Ιέραξ μερικοί τσοπάηδες έκλεψαν τις αποσκευές δυο νεαρών γερμανών
περιηγητών που κάμνουν το γύρον του κόσμου πεζή.
- Εις το χωρίον Κυπαρίσσι έγινε μια απαγωγήν:
Ο Σπύρος Παυλάκης απηγαγεεκουσίως την Ματιναν Ζώταλη.
Οι γάμοι των έγιναν κατόπιν αστυνομικής παρεμβάσεως.
- Διά την περιφέρειαν Ζάρακος διωρίσθη εμμισθος δικαστικός κλητήρ
ο εκ Κυπαρισσίου κ.Ιωάννη Ι.Βούρθης.
- Μέχρι σήμερον τα σιτηρά φαίνονται καλά.Μια –δυο βροχές αν πιασουν ,
τότε θα είναι πολύ ευχαριστημένοι οι Ζαρακίτες.
- Οι χαρουπιές έχουν δείξει και πολύ λίγον καρπόν έχουν δέσει.
Ώστε απ’αυτό το εισόδημα έχουν απελπισθεί οι παραγωγοί.
- Εις μερικά ποίμνια έχει πέσει η ασθένεια της ψώρας.
Ο Αντώνης Κατσώρης υπογράφει ιστορικό κείμενο
΄΄Ο Ζάρακας έλαβε την ονομασία εκ του αρχαίου ήρωος Ζάρακος.
Ο Ηρωας Ζάραξ ήτο φίλος του θεού Απόλλωνα και παρ’αυτού εδιδάχθη και την μουσικήν .
Ετιμάτο και στας Αθήνας ,έχων ίδιον ηρώον εις την οδόν από Ελευσίνος εις Αθήνας.
Στο Κυπαρίσσι ανατολικό ζήτημα το νερό .Οι κάτοικοι της Βρύσης αρνούνται
να χορηγούν νερό στους κατοίκους της Παραλίας.
e-mail Χαρδούβελη ... & Πετρολέκας
Πόσο μικρός που είναι ο κόσμος!
Συναντήθηκα σε ένα φιλικό σπίτι με τον Γκίκα – Χαρδούβελη
τον γνωστό οικονομολόγο πρόσφατα Υπουργό Οικονομικών.
Τι αποκαλύφθηκε λοιπόν στην πολύωρη συζήτηση που είχαμε εκείνο το βράδυ
και στο γενεολογικό δένδρο της οικογένειας Χαρδούβελη που έχει
ο ίδιος συντάξει
και με email μου απέστειλε την επαύριον.
Ο παππούς του από τα Πούληθρα –Γκίκας Χαρδούβελης (1862 -1930)
είχε δύο αδερφές την Κατίγκω γεννηθείσα το 1872 η οποία παντρεύτηκε
τον ευεργέτη μας Γεώργιο Πέτρολέκα και την Μαριγώ Σταικοπούλου (1860-1937)
η οποία είχε μια κόρη την Ευανθία (1886-1953) την οποία παντρεύτηκε
ο Γιώργος Δρίβας πρωτοξάδερφος του ευεργέτη μας
και συνεταιρος στην εταιρία Λέκκας –Δριβας .
Μου ανέφερε δε ότι του έχουν διηγηθεί ........
το φιορδ του ΖΑΡΑΚΑ
Η Νορβηγία... έρχεται στην Ελλάδα στο Γέρακα, ένα μικρό παραθαλάσσιο χωριό της Λακωνίας, που είναι χτισμένο μέσα σε ένα μαγευτικό φιόρδ σκανδιναβικών προδιαγραφών.
Το μεσαιωνικό χωριό, που αποτελείται από τρεις οικισμούς, το Λιμάνι, το Γέρακα και τον Άγ. Ιωάννη, βρίσκεται στις ανατολικές ακτές του νομού Λακωνίας, 22 μόλις χλμ. απόσταση από τη Μονεμβασιά.
Πρόκειται για σπάνια εικόνα για την Ελλάδα, αφού κάτι ανάλογο θα μπορούσε κανείς να συναντήσει αποκλειστικα και μόνο στη Σκανδιναβία.
Στην περιοχή υπάρχουν ενοικιαζόμενα δωμάτια, εστιατόρια και ψαροταβέρνες που δημιουργούν μια μαγευτική, όσο και άκρως νησιώτικη εικόνα.
απο τον ιστότοπο the TOC
ΧΑΡΑΚΙΩΤΙΚΑ
Εφυγε και το 2016 πολύ γρήγορα αφήνοντας πίσω του, όχι τόσο καλή κληρονομιά.
Ηρθε το 2017 και όλων οι ευχές και οι ελπίδες ειναι να είναι η χρονιά κυρίως ειρηνική και δημιοιυργική, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό περιβάλλον.
Αυτά γενικώς. Ειδικώς, για το χωριό μας να σημειώσουμε :
1. Οι γιορτινες Αγιες ημέρες εκύλησαν ομαλά : Οι θείες λειτουργίες έγιναν από τον πατέρα Νικόλαο Αποστολάκο, που αντικατέστησε προσωρινώς τον αναχωρήσαντα για την Αυστραλία, πατέρα Χαράλαμπο.
2. Το Ιδρυμα "Γ. Ν. Πετρολέκα" διένειμε τις ημέρες των Χριστουγέννων, όπως ορίζει η διαθήκη, κάποια μικροποσά στους ολίγους μόνιμους κατοίκους του χωριού.
3. Ο Σύλλογος Χαρακιωτών, στις 22 Ιανουαρίου πραγματοποίησε την Ετήσια Γενική Συνέλευση και την κοπή της Πρωτοχρονιάτικης πίττας με την παρουσία αρκετών πατριωτών.
Κατά τις αρχαιρεσίες, εξελέγησαν τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου, το οποίο συγκροτείται ως εξής : Στέλλα Γ. Παπαγεωργίου, Πρόεδρος Δημήτρης Ν. Ξαστερούλης, Αντιπρόεδρος Γιάννης Ανδρ. Πετρολέκας, Ταμίας Μαρίνα Νικ. Δούκα, Γραμματέας Παντελής Λ. Πριφτάκης, Μέλος Τάσος Εμμανουήλ, Μέλος Λευτέρης Γ. Παπαγεωργίου, Μέλος, και η Ματίνα Δημ. Ξαστερούλη, Αναπληρωματικό Μέλος. Η Ματίνα και η Μαρίνα είναι τα δύο νέα κορίτσια που αποτελούν το Νέο Αίμα, γεγονός πολύ ευχάριστο και ελπιδοφόρο για το Σύλλογο.
Κατά την Γενική Συνέλευση και κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας, ο Επίτιμος Πρόεδρος του Συλλόγου κ. Θεόδωρος Δ. Παπαγεωργίου, έστειλε τον εξής χαιρετισμό - ευχές :
Είναι μεγάλη ικανοποίηση μου που ο Σύλλογός μας βρίσκεται εν ζωή και εν δράσει και κόβει την Πρωτοχρονιάτικη Πίτα για 38 ολόκληρες πρωτοχρονιές.
Εύχομαι την αναζωογόνησή του και μοκροημέρευση.
Οσον αφορά εμέ, στη διάρκεια όλων αυτών των ετών, είναι η πρώτη φορά που δεν είμαι παρών, και πολύ λυπάμαι. Ομως, νοερά, βρίσκομαι εκεί ευχόμενος απο καρδιάς, σε όλους και σε καθέναν χωριστά, ΚΑΛΗ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ και ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΧΡΟΝΙΑ !
Εδώ υπάρχει θεός !!!!!!!
Στην εσχατιά της Λακωνίας, στο νοτιότερο άκρο της ηπειρωτικής Ελλάδας,
στα εκκλησάκια της Αγ. Ειρήνης & Άη Γιώργη, στην άκρη του Κάβο Μαλέα.
Άξιζε τον κόπο η αναμονή..., η προσπάθεια, η πορεία.
Η λέξη δέος, "βγήκε" από μέρη σαν & αυτό.
Μαγευτικό τοπίο, λουσμένο στο μπλε του πελάγους,
δεν μπορείς να μην αναφωνήσεις μέσα σου & έξω σου,
Εδώ υπάρχει ..Θεός!
ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΜΑΛΕΑ – Φρατζέσκα Κωνσταντινάκου
Πασχαλιάτικα 2017
ο ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ του ζωγράφου Ράλλη
Νὰ κριθεῖ κάθε Ἄνοιξη ἀπὸ τὴ χαρά της
ἀπὸ τὸ χρῶμα του τὸ κάθε λουλούδι
ἀπὸ τὸ χάδι του τὸ κάθε χέρι
ἀπ᾿ τ᾿ ἀνατρίχιασμά του τὸ κάθε φιλὶ
ΜΙΛΤΟΣ ΣΑΧΤΟΥΡΗΣ
οι Νερόμυλοι του Κυπαρισσιού....
Κυκλοφόρησε το νέο βιβλίο της συμπατριώτισσας Μαρίας Γιαννιού - Παπαφράγκου
με τίτλο Χωράφια και Νερόμυλοι στο Κυπαρίσσι Ζάρακα Λακωνίας.
Δημοσιεύουμε στην συνέχεια ένα απόσπασμα απο το βιβλίο με μία επισήμανση.
Οι Νερόμυλοι αποτελούν σημαντικά μνημεία της αγροτικής μας κληρονομιάς
και επιβάλλεται να τα αποκαταστήσουμε να τα αναδείξουμε
και να τα εντάξουμε - μαζί με άλλα στοιχεία της παραδοσής μας
σε ένα ενιαίο τουριστικό δίκτυο ήπιας και βιώσιμης ανάπτυξης του Ζάρακα.
ΤΟ ΑΛΕΣΜΑ : ΑΛΕΣΤΙΚΟΙ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΑΛΕΣΤΙΚΕΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ
Τον κύκλο των γεωργικών δραστηριοτήτων ,της σποράς,της καλλιέργειας και της συγκομιδής του σιταριού ,πρέπει να ολοκληρώσει την διαδικασία μεταποίησης του καρπού σε αλεύρι ,δηλαδή το άλεσμα.
Μπορούσε γενικά να γίνει στο αλώνι,στο μύλο,σε άλλη εγκατάσταση, ή ακόμα και στο σπίτι.
Μας είναι γνωστή μια μεγάλη ποικιλία αλεστικών μηχανισμών και εγκαταστάσεων :
Χειρόμυλοι ,αλογόμυλοι,ανεμόμυλοι , νερόμυλοι ,που λειτούργησαν με τη μυική η με τη ζωική δύναμη ,την ανεμοκίνηση ή την υδροκίνηση αντίστοιχα.
Στο Κυπαρίσσι συναντούμε δύο μορφές αλεστικών μηχανισμών ,τους χερόμυλους ,παλιότερα ,και μεταγενέστερα τους νερόμυλους.
Το χερόμυλο ή χειρόμυλο αποτελούσαν δυο πέτρες ,στρογγυλές με επίπεδη επιφάνεια.Επάνω στην κάτω μυλόπετρα τοποθετούσαν την επάνω ,η οποία κοντά στην περιφέρειά της έφερε λαβή ,κάθετα τοποθετημένη ,για την περιστροφή ,και από την οπή που υπήρχε στο κέντρο της έριχναν λίγο λίγο τον καρπό για να κομματιαστεί ανάμεσα στις δύο μυλόπετρες
.Σε ένα ύφασμα απλωμένο κάτω και γύρω από το χερόμυλο έπεφτε ο κομματιασμένος καρπός.Οι μυλόπετρες ήταν κατασκευασμένες από σκληρό είδος πέτρας ,αλλά δεν γίνεται γνωστό από πού τις προμηθεύονταν.Αναφέρεται ότι στα Κύθηρα , που είανι κοντά στην Λακωνία ,τέτοιες εισάγονταν από την Μήλο.
Σήμερα,στο Κυπαρίσσι ,παραμελημένοι σε κάποιους αποθηκευτικούς χώρους διασώζονται κάποιοι χερόμυλοι.Στο πρόσφατο παρελθόν χρησιμοποιήθηκανγια να αλέθουν σιτάρι για πλιγούρι και κουκιά.Σε παλαιότερες εποχές όμως άλεθαν και το σιταρι για ψωμί.
Με τη λειτουργία αργότερα των νερόμυλων εγκαταλείφθηκαν οι χερόμυλοι ,ή απέμειναν σε χρήση νοικοκυριών ,ίσως για άλλους καρπούς ,εκτός των σιτηρών ,αφού πλιγούρι μπορούσαν να δώσουν και οι νερόμυλοι ,εφόσον ο μυλωνάς είχε τη δυνατότητα να ρυθμίζει κατάλληλα την απόσταση ανάμεσα στις δύο μυλόπετρες.
Πάντως οι χερόμυλοι είχαν την δική τους αξία στην αγροτική οικονομία.
Το ενδιαφέρον μας όμως, σύμφωνα με το στόχο της έρευνας ,επικεντρώνεται στους νερόμυλους ,οι οποίοι ικανοποίησαν για χρόνια τις ανάγκες των κατοίκων ,και συνδεθηκαν με την παραδοσιακή ζωή του χωριού,που η φύση προίκισε με το ανεκτίμητο αγαθό,το νερό,την πηγή της ζωής,του καθαρμού και της κίνησης.
Το νερό του Κυπαρισσιού είναι πηγαίο ,και όπως είναι γνωστό ,σε διάφορες περιοχλες της Ελλάδας ,ηπειρωτικές και νησιωτικές ,κοντά σε πηγές ,σε ποτάμια (ακροποταμιές) ,χειμάρρους ,ακόμα και σε λίμνες που το νερό τους διοχετεύεται στην θάλασσα ,θα συναντήσουμε νερόμυλους.
Η πηγή του χωριού ,που το υδάτινο δυναμικό της επέτρεψε τη λειτουργία μύλων ,είναι γνωστή από την αρχαιότητα.
Ο Παυσανίας είδε ΄΄κρουνόν΄΄με κρύο νερό να βγαίνει από το βράχο.Τον πλούτο της πηγής είδαν και οι ξένοι περιηγητές του 19 αιώνα :
10 στάδια περίπου απ΄το λιμάνι ξεπροβάλλει μια καταπληκτική πηγή ,μια όμορφη πηγή βγαίνει από τον βράχο.Εκεί βρίσκονται τα ερείπια.Η πηγή χρησιμεύει ως κινητήρια δύναμη για πολλούς μύλους,μια ωραία πηγή ξεχύνεται από τους βράχους.
Είναι ευνόητο ότι η επάρκεια του νερού για την λειτουργία των νερόμυλων δεν κρίνεται με τα σημερινά δεδομένα και επομένως τις συνθήκες δημιουργίας των υδροκίνητων εγκαταστάσεων στο Κυπαρίσσι πρέπει να προσεγγίσουμε με τα δεδομένα των χρόνων της λειτουργίας τους,οπότε το νερό της πηγής ηταν αφθονότερο ,σύμφωνα με την παράδοση ,αφού όπως προσθέτει ,κοντά σε όλους σχεδόν τους μύλους υπήρχαν κήποι ποτιστικοί στα χρόνια της λειτουργίας τους.
Εξω από τον συνοικισμό της Βρύσης του χωριού ,ξεκινώντας από την θέση που αναβλύζει το νερο της πηγής ,από την οποία έλαβε το όνομα ο συνοικισμός ,και με κατεύθυνση προς αυτόν ,κτίστηκαν συνολικά 6 νερόμυλοι ,τοποθετημένοι σε διάταξη ,σε σειρά ,παράλληλα με το δρόμο του νερού ,φυσικό ή τεχνητό.
Μια Φωτογραφία ...
Μια φωτογραφία της στιγμής λένε πως σταματά τον χρόνο .
Οικογενειακή φωτογραφία – πριν πάρα πολλά χρόνια .
Μπροστά καθήμενοι οι γονείς ο Παναγιώτης Παπαγεωργίου (Μπλέτας) και η σύζυγός του
Αγγελικώ - εκλεκτοι χαρακιώτες.
Πίσω τα 5 αγόρια τους Σωτήρης-Σπύρος-Λάμπρος-Δημήτρης-Γιάννης
Η Κούλα η κόρη τους έφυγε σε νεαρή ηλικία στην Κατοχή
ένα τραγούδι ( Ξανθούλης - Παπαδημητρίου - Πρωτοψάλτη )
Ένα αεράκι μελαγχολίας και νοσταλγίας υπερβαίνει τα υπαρξιακά μας αδιέξοδα.
Να ναι όλοι τους ΄΄συγχωρεμένοι΄΄
Την φωτογραφία μου την έστειλε ο Θεόδωρος Παπαγεωργίου με αφορμή τον θάνατο του
πατριώτη μας Δημήτρη του ΄΄Μπλέτα΄΄ στις 8 Γενάρη.
2017 ευχές .. λόγια - ήχοι - εικόνες
το να ζεις μόνο δεν είναι αρκετό - είπε μια πεταλούδα - πρέπει να έχεις λιακάδα , ελευθερία
και ένα μικρό λουλούδι ... ( ευχές απο αγαπημένο πρόσωπο )
ένα παραμύθι χωρίς ψέμματα .. ( Σαββόπουλος )
1972 . φοιτητής στην καρντασούπολη - βρώμικο ψωμί
Ο βιωμένος χώρος -υπερβαίνει τον γεωμετρικό .
Χώροι με χαρακτηριστικά, διαστάσεις,αναλογίες,χρώματα,υλικά
που δύσκολα θα σχεδίαζε ένας Αρχιτέκτονας.
Είναι χώροι που υπερβαίνουν όλους τους οικοδομικούς κανονισμούς ....
( άρθρο του τάση παπαιωάννου καθ. ΕΜΠ )
Υ/Γ. χιλιοφωτογραφημένη γωνιά του ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΟΥ
σε ακουαρέλλα του ΒρεττανουJames Foot
( ερωτικό τραγούδι με φόντο πολιτικό ή και ανάποδα ...)
Ελευθερίου - Σπανός 1977 . φανταράκι στα σύνορα .. σε σκηνάκι
τραγουδάμε ό,τι μας πονάει .........
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
