Η ανοιξιάτικη στάνη του Κώστα τσιβίλη τσέλιγκα και βαλμά
στο χωριό στην ΄΄ράχη΄΄ τέλη του 19ου αιώνα ,
Στην συνέχεια εγκαταστάθηκε ο γιός του ο σπυροτσιβίλης
και ακολούθησε ο γιός του ο Νικόλας .
Ένα πέτρινο μικρό καλύβι με τσίγκινη σκεπή
και μέσα όλα τα του τυροκομιού
( λεβέτια,καρδάρες,τσαντίλες,πιτιές,ξύλα κλπ).
Δίπλα ένα πρόχειρο μαντρί και μια στέρνα κατασκευασμένη
αργότερα από το γιό του σπυροτσιβίλη τον Νίκο.
Το κοπάδι βοσκούσε στην γύρω περιοχή ενώ ο τσοπάνος,
τις έναστρες νύχτες, ύπνο στην ύπαιθρο μέσα σε
ένα καπερώνι από τράγιο μαλλί με κουκούλα.
Διαμονή Μάη – Οκτώβρη και μετά στα χειμαδιά
Αγιο-Μάμα – Τάλαντα – Συκιά (προκούτσα).
Η φωτογραφίες από τον εκλεκτό φίλο και συμμαθητή
Χρήστο Χελιώτη απεικονίζουν την υφιστάμενη
κατάσταση σήμερα ενάμιση αιώνα μετά.
Στο παλιό μονοπάτι από το χωριό μας
προς το μοναστήρι του Αγίου-Ιωάννου του θεολόγου.
Παραθέτουμε ένα εντυπωσιακό
λιθόστρωτο λίγο πριν την ‘πλατιαλεκάνα’
Στο βάθος ο καθεδρικός ναός του χωριού μας οι 3-ιεράρχες.
Πρωτομαγιά 1936 με τον μακαρίτη δασκαλό μας
παπα-πέππα 80-90 παιδιά του δημοτικού πηγαίναμε
από αυτό το μονοπάτι στον αγιογιάννη εκδρομή.
Με τις υφασμάτινες, ραμμένες απο την
θια-Φιλιά, τσάντες στους ώμους όχι με βιβλία
μα με ξηρά τροφή και τραγουδώντας
¨ο Μάιος μας έφτασε εμπρός βήμα ταχύ ……
Στο μονοπάτι ο ένας πίσω από τον άλλο
μέχρι να φθάσουμε στο εκλησάκι.
Το μεσημέρι βγάλαμε τα τραπέζια και
τα σκαμνάκια από τα κελλιά τρώγαμε και ύστερα
πάλι παιχνίδια στο περίβολο του ναού μέχρι
το απόγευμα που γυρίζαμε στο χωριό
με τον Μάη και έξω και μέσα μας
(διήγηση παναγιώτα πετρολέκα)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου