- «παπαδάκια» με τον Χρήστο δίπλα στον παπα-Γιαννιώτη.
- Γυρολόι με την «Αγιαστούρα» σε όλο το χωριό παραμονή των Φώτων.
- Όρθιος στις μύτες των παπουτσιών πάνω στο κάθισμα(!!!)
στο ψαλτήρι δίπλα στον
μπάρμπα-Νίκο τον «Μπουκάλη».
- Πάνω στον τρούλο των 3-Ιεραρχών μια τεράστια αγιογραφία του Χριστού
και μέσα μου ένας φόβος (τότε τον φοβόμουν – αργότερα τον αγάπησα)
- Εκεί δίπλα στην μεγαλοπρεπή εικόνα της Παναγιάς με το καντήλι …
η θια-Μαρίνα ,η θια-Μηλιά , η θια-Κοντύλω , η θια-Μαρίκα ,
ο μπάρμπα-Γιώργος ο γραμματέας και τόσοι άλλοι το εκκλησίασμα.
Αυτή είναι η βιωματική μου σχέση με την ορθοδοξία, που γιορτάζει
σήμερα, πέρα από υπαρξιακές ανησυχίες και αδιέξοδα της ζωής.
Ελεύθερη η επιλογή του καθενός.
Μια Κυριακή στην Αγία-Παρασκευή στην Νέα-Σμύρνη.
Υπέροχη πολυμελής χορωδία ,εκκλησιαστικό αρμόνιο,
ένα κερί για τους απόντες και αναμνήσεις
ενός 7-χρονου αγοριού στον Χάρακα.
Κούλουμα 2024…ασπρα μαλιά σχεδόν ένας αιώνας δρόμος .
Η γιαγιά Μπότα το «τόλοσι» και η τέχνη του φύλλου για
σπανακόπιτα στα δισέγγονα. Ευλογία !!!
