Ζαρακοστιανά

 

- «παπαδάκια» με τον Χρήστο δίπλα στον παπα-Γιαννιώτη.

 - Γυρολόι με την «Αγιαστούρα» σε όλο το χωριό παραμονή των Φώτων.

 - Όρθιος στις μύτες των παπουτσιών πάνω στο κάθισμα(!!!) 

στο ψαλτήρι δίπλα στον μπάρμπα-Νίκο τον «Μπουκάλη».

 - Πάνω στον τρούλο των 3-Ιεραρχών μια τεράστια αγιογραφία του Χριστού

 και μέσα μου ένας φόβος (τότε τον φοβόμουν – αργότερα τον αγάπησα) 

- Εκεί δίπλα στην μεγαλοπρεπή εικόνα της Παναγιάς με το καντήλι … 

η θια-Μαρίνα ,η θια-Μηλιά , η θια-Κοντύλω , η θια-Μαρίκα , 

ο μπάρμπα-Γιώργος ο γραμματέας και τόσοι άλλοι το εκκλησίασμα. 

Αυτή είναι η βιωματική μου σχέση με την ορθοδοξία, που γιορτάζει

 σήμερα, πέρα από υπαρξιακές ανησυχίες και αδιέξοδα της ζωής.

 Ελεύθερη η επιλογή του καθενός.

Μια Κυριακή στην Αγία-Παρασκευή στην Νέα-Σμύρνη.

 Υπέροχη πολυμελής χορωδία ,εκκλησιαστικό αρμόνιο,

 ένα κερί για τους απόντες και αναμνήσεις 

ενός 7-χρονου αγοριού στον Χάρακα.

Κούλουμα 2024…ασπρα μαλιά σχεδόν ένας αιώνας δρόμος . 

Η γιαγιά Μπότα το «τόλοσι» και η τέχνη του φύλλου για 

σπανακόπιτα στα δισέγγονα. Ευλογία !!!

Καλοκαιρινό βραδάκι στην πλατεία του χωριού 10-ετία εβδομήντα.

 Όρθια η κυρά-Βικτωρία (γιαγιά μου) με πασουμάκια και ποδιά 

συνομιλεί με τον μπάρμπα -Γιωργάκη(αδελφό της) πρώτο αγωγιάτη 

με την περιβόητη «μούλα» του. Δίπλα σκεφτικός ο Παναγιωλάζαρος 

τσέλιγκας στην «κόκκινη -λούτσα». Στο τραπέζι δυό ποτήρια κρασί …

 ξεροσφύρι.Τιμής ένεκεν και συχώριο σε όσους στο διάβα τους

 ήπιαν από της ζωής το κατακάθι.