Μικρο παιδί σαν ήμουνα.......

 


Παιδικά σκίτσα από Χαρακιωτόπουλα ηλικίας Δημοτικού Σχολιού,
 δημοσιευμένα πριν περίπου 20 χρόνια, στο περιοδικό Λυχνάρι του Χάρακα.
Τα παιδιά αυτά σήμερα είναι σχεδόν 30-ρηδες,και μερικοί έχουν δημιουργήσει 
δικές τους οικογένειες. Στην αθωότητα της έκφρασης των παιδικών τους
 χρόνων,αφιερωμένο τούτο το δημοσίευμα.











Ο ΝΙΤΣΕ ...... και οι Χαρακιώτες

 




Χαρακιώτικες στιγμές πριν 30-40 χρόνια … !!!!!
Στο σχόλασμα της εκκλησιάς , στου «Καρανάσου» 
την ταβέρνα, σ’ ένα χειμωνιάτικο πανηγύρι. Οι ροδάφνες 
ολάνθιστες, το κοκκινέλι στο καραφάκι , κλωναράκι βασιλικό
 στ’ αυτί, να ανταμώνουμε και να ξεφαντώνουμε βρέ…
Μαρίνα – Κατερίνα -Μαρίκα – Μήτσος – Μπότης -Βαγγελιώ-
Βικτωρία …….απλοί λαϊκοί άνθρωποι - πρόσωπα των παιδικών
 μου χρόνων στο χωριό ,που μεγάλωσα μαζί τους και που με έμαθαν ότι:
-Οι άνθρωποι πρέπει να χαίρονται και με τα μικρά και τα λίγα και 
να μην πέσω στην «παγίδα» του προβοκάτορα Νίτσε που έλεγε ότι
 «Για όσους επιλέξουν την γνώση και την σκέψη δεν υπάρχουν χαρούμενες ζωές»





ΠΑΛΑΙΟΧΩΡΑ ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΟΥ ... ΠΡΟΤΑΣΗ

 


                                                                                                                      ΕΡΓΟ - ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΠΟΚΟΡΟΣ

                                                                                                                      

Αναφορικά με την ανάρτηση της ΠΑΛΑΙΟΧΩΡΑΣ κατ’ αρχάς 
αιφνιδιάστηκα από την πολύ μεγάλη απήχηση που είχε στους
 αναγνώστες μου. Με την ευκαιρία και με αφορμή κάποιες 
αντιπαραθέσεις που έγιναν, να ξεκαθαρίσω ότι οι αναρτήσεις 
που κάνω στον ιστότοπο που διατηρώ εδώ και 15 χρόνια, έχουν έναν
 αποκλειστικό και μοναδικό στόχο. Παρουσιάζω ένα θέμα που αφορά
 το χωριό μου τον ΧΑΡΑΚΑ αλλά και ευρύτερα τον Ζάρακα ή τον Δήμο μας.
 Προτείνονται κάποιες δράσεις – παρεμβάσεις με σκοπό την επίλυσή του
 και απευθύνομαι πρωτίστως στην κοινωνία των πολιτών που επιβάλλεται
 να είμαστε «ενεργοί». Τίποτα περισσότερο τίποτα λιγότερο !!!! 
Για το συγκεκριμένο θέμα των ξεχασμένων Ηρώων της Παλαιόχωρας κάνω
 4 συγκεκριμένες προτάσεις που εκτός των άλλων θα επιφέρουν και την 
αποκατάσταση της σχέσης των Ζαρακιτών με την συλλογική μας μνήμη.
-Με πρωτοβουλία του Δήμου και σε συνεργασία με την Αρχαιολογία και την
 Αποκεντρωμένη Διοίκηση να οριοθετηθεί και θεσμοθετηθεί η περιοχή της 
Παλαιόχωρας ως Αρχαιολογικός χώρος και Ιστορικός τόπος ενώ ευρύτερα
 η περιοχή ως Τοπίο ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους.Επιγραματικά επισημαίνω 
την σημαντικότητα του χώρου ως περιοχή ανήκουσα στο οικολογικό δίκτυο
 natura, και εν δυνάμει έκταση που προτείνεται να ενταχθεί στα απάτητα
 βουνά (ΠΑΔ). Παράλληλα αρκετά κοντά υπάρχει αιτούμενη χωροθέτηση 
ΑΣΠΗΕ σε στάδιο αξιολόγησης από την ΡΑΕ,κατά την γνώμη μου
 ασύμβατη περιβαλλοντικά. 
-Συγγραφή θεματικού δοκιμίου για την ιστορία της «Παλαιόχωρας» και στην
 συνέχεια ενημέρωση για το θέμα στον ιστότοπο του δήμου στον οποίο δεν
 υπάρχει καμία(!) αναφορά στα ιστορικά στοιχεία που παρατίθενται για 
τον οικισμό του ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΟΥ. 
- Διακριτικές παρεμβάσεις στον χώρο του οστεοφυλακίου συμβατές με την
 ιερότητα του χώρου και το φυσικό περιβάλλον της ευρύτερης περιοχής. 
Επιπρόσθετα διάνοιξη-καθαρισμός του πεζοπορικού μονοπατιού που 
οδηγεί στην «παλαιόχωρα»
 -Τέλος ετήσια διαδημοτική εορταστική εκδήλωση στο Κυπαρίσσι στις 
14 Σεπτέμβρη με αντίστοιχη δέηση εις μνήμην των πεσόντων.

 Παραθέτω στην συνέχεια ενδιαφέρουσα μαρτυρία για το θέμα,
 του φίλου Κρεμαστιώτη ΠΑΝΤΕΛΗ ΖΩΤΑΛΗ .

ΠΑΛΑΙΟΧΩΡΑ ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΟΥ : Βεβήλωση Ηρώων

 




Ο Αρχαιολογικός χώρος του οικισμού της Παλαιόχωρας ευρίσκεται
 βορειοδυτικά του σημερινού οικισμού του Κυπαρισσιού και περιλαμβάνει
 «Λείψανα Μεσαιωνικής εγκατάστασης πέντε ερειπωμένους βυζαντινούς 
ναούς, έναν βυζαντινό πύργο, σπίτια, στέρνες, πλήθος άβαφης κεραμικής
 και ελάχιστα εφυαλωμένα όστρακα»(Νεκτάριος Σκάγκος - Αρχαιολόγος)

 Σε αυτήν την δύσβατη και απόκρημνη περιοχή είχαν βρει καταφύγιο 400-500
 νοματαίοι, άνδρες και γυναικόπαιδα από την Κρεμαστή και τα γύρω μέρη. 
Ο Ιμπραήμ πασάς πυρπόλησε τους Μολάους είχε κατασκηνώσει εκεί και στο
 διάβα του έσπερνε όλεθρο και καταστροφή. Στις 14 Σεπτέμβρη 1825,του
 Σταυρού ανήμερα, μια φάλαγγα του Ιμπραήμ φθάνει στην άδεια από κατοίκους
 Κρεμαστή και με την βοήθεια ενός «εφιάλτη» οδηγείται στο καταφύγιο της
 Παλιόχωρας την πολιορκεί και την καταλαμβάνει.Οι άντρες κατεσφάγησαν 
 ρίχνονται στον γκρεμό και πολλά γυναικόπαιδα αιχμαλωτίζονται.
 Ο Κολοκοτρώνης δίπλα στο Λεωνίδιο άργησε μια μέρα να στείλει δυνάμεις 
και να γλυτώσει το μακελειό.



         Μεσαιωνικά  λείψανα Παλαιόχωρας



        θέση  "Κούλια" προς τιμήν της Ηρωίδας της Κρεμαστής


«Νύχτα πέρασαν το πάνω Τούμπαλι ,τη μεγάλη λάκα ,πήραν την κατηφόρα προς
 Κυπαρίσσι και σε κάποιο σημείο αυτής της μεγάλης κατηφοριάς, μπήκανε στο 
κρυφό μονοπάτι που έβγαζε στην καρδιά του πανύψηλου βουνού ,την Μπαμπάλα,
που ανάμεσα σε πανύψηλους βράχους βρισκότανε εκείνος ο οικισμός ,καταφύγιο
 των κατοίκων της Κρεμαστής και άλλων κατατρεγμένων και κυνηγημένων από το
 άρμα του θανάτου που έσερνε πίσω του ο αιμοσταγής εκείνος στρατηγός, ο Ιμπραήμ
 πασάς. Όλο εκείνο το ανθρωπολόι από γέρους, γριές ,άντρες γυναίκες και παιδιά
 κραδαίνοντας πάνω από τα κεφάλια τους τα γιαταγάνια ,με σπρωξίματα και
 γιουχαΐσματα που έκαναν το γύρω τόπο να ανατριχιάζει ,που έκανε τα γύρω βουνά 
να αντιλαλούν το μοιρολόι των μανάδων ,που έκαναν τις κόρες να βρουν γκρεμό 
να γκρεμιστούν ,το οδήγησαν στη μεγάλη χαράδρα που βρίσκεται ανάμεσα στο
 ύψωμα της Αγιά-Βαρβάρας και στο απέναντι βουνό . Αυτή την ώρα που ο ήλιος
 καταπόρφυρος ,αναδυόταν βαθιά στον ορίζοντα ,μέσα στα καταγάλανα νερά του
Μυρτώου, άρχισε το μακελειό. Σκοτείνιασε ο ουρανός και ο ουρανός και ο ήλιος
 κρύφτηκε μες στη μεγάλη εκείνη σκοτεινιά. Άναψαν τα τούρκικα γιαταγάνια ,καθώς
 τα σφιγμένα κορμιά κατρακύλαγαν το ένα πίσω από το άλλο στο βάθος της βαθιάς
 εκείνης λαγκάδας».( από το βιβλίο του Άγγελου Αλεξάκη – ΖΑΡΑΚΑΣ)


 Η ΗΡΩΙΔΑ ΤΗΣ ΚΡΕΜΑΣΤΗΣ 
«Μεταξύ των εις παρά την Κρεμαστήν Παλαιόκαστρον ,εις το οποίον ως εν ασφαλεί
είχον καταφύγει τινά γυναικόπαιδα ,και το οποίον κυριεύσας ηχμαλώτισε τους εν 
αυτώ,ευρίσκετο και τις νεάνις ωραία ,ιστάμενη εις το χείλος εντός των κρημνών.
Παρ’αυτή προσελθών τις χιλίαρχος Αλβανός ηπίως φερόμενος και πείθων αυτήν να 
μη φοβήται ,υπέσχετο εις αυτήν Αλβανιστί (εγνώριζε δε και αυτή την Αλβανικήν) 
ότι θέλει να ζήσει μετ’αυτού ως κυρά ,εάν εις αυτόν παραδοθεί εκείνη απαντήσασα! 
πως είναι δυνατόν σκλάβα και κυρά! εκείνος ανταπάντησεν ,ότι θα την πάρει σύζυγον
 και θα είναι επί άλλων κυρία λέγων δε ταύτα προσήγγιζεν εις αυτήν , η δε ως 
συστελλομένη και προφυλαττομένη ατρομητί αλλάξασα επιτηδείως θέσιν , ώθησεν 
αυτόν κατά του κρημνού ,ειπούσα «δεν το αξιώνεσαι ,μουρτάτη». Ούτω δε
 κρημνίσασα αυτόν ,επήδησε και αυτή κατόπιν εις τον αυτόν κρημνόν,ίνα μην 
συλλάβωσιν αυτήν άλλοι ζώσαν ,και ούτως εφονεύθησαν και οι δύο.
Ταύτην ωνομάσαμενημείς αυτήν τότε ηρωίδα της Κρεμαστής κατά παράδοση 
Κονδυλία Γκιουζέλη » (απο το βιβλίο της Μ. Γιαννιού - Παπαφράγκου
 Η ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ ΖΑΡΑΚΑ ΛΑΚΩΝΙΑΣ)


                                  Η φύση τιμά τους νεκρούς



τα Παραδοσιακά ΖΑΡΑΚΟΧΩΡΙΑ

 




Το χρονικό διάστημα 17-22 Οκτωβρίου ο Δήμος Μονεμβάσιας φιλοξένησε 
220 φοιτητές από την Αρχιτεκτονική Σχολή του Ε.Μ.Π στα πλαίσια του
 μαθήματος ΑΝΑΛΥΣΗ & ΜΕΛΕΤΗ ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ ΚΤΗΡΙΩΝ & ΣΥΝΟΛΩΝ.
 Το συγκεκριμένο μάθημα έχει ως ευρύτερο πλαίσιο τη θεωρία και πρακτική 
της διατήρησης της Αρχιτεκτονικής Κληρονομιάς η οποία είναι από τα 
σημαντικότερα πολιτιστικά αγαθά του κάθε τόπου και διαμορφώνει ουσιαστικά 
την ιδιαίτερη ταυτότητά του και τη σημερινή αξία του. Στην εποχή της ολοένα 
αυξανόμενης παγκοσμιοποίησης, η προστασία, η ερμηνεία και η ανάδειξη της
πολιτιστικής κληρονομιάς της κάθε περιοχής της Ελλάδας, αποτελεί πλέον
 απόλυτη αναγκαιότητα. Σαν στόχο δε έχει να συμβάλλει στη διατήρηση, 
αποκατάσταση και ένταξη στις συνθήκες της σύγχρονης ζωής, των ιστορικών 
κατασκευών και των ιστορικών συνόλων, που αποτελεί σήμερα σημαντικό 
κοινωνικό και οικονομικό αίτημα και βασική περιβαλλοντική επιταγή. 
Για τον δήμο Μονεμβάσιας η περιοχή μελέτης εντοπίζεται στις 
Δ.Ε ΖΑΡΑΚΑ-ΒΑΤΙΚΩΝ &ΜΟΝΕΜΒΑΣΙΑΣ. Μια ομάδα φοιτητών λοιπόν
 επισκέφθηκε την περιοχή του Ζάρακα με σκοπό την καταγραφή και στην
 συνέχεια ανάλυση των παραδοσιακών οικισμών της περιοχής και την 
επισήμανση του ιδιαίτερου πολεοδομικού και αρχιτεκτονικού τους χαρακτήρα
και της σχέσης τους με το φυσικό περιβάλλον.





Όμως για να ευλογήσω λίγο τα γένια των Ζαρακιτών και κυρίως των Χαρακιωτών -αναφέρω:
 -Το 2004 ξεκίνησε μια εξόχως σημαντική πρωτοβουλία της τότε δημοτικής αρχής
 Ζάρακα επί τη βάσει της οποίας χαρακτηρίσθηκαν με προεδρικό διάταγμα οι οικισμοί 
του Ζάρακα παραδοσιακοί ΠΔ/2012(ΦΕΚ 84/ΑΑΠ/12). Έκτοτε είναι γεγονός ότι για την 
σημαντική αυτή απόφαση δεν υπήρξε συνέχεια. Αμφισβητήθηκε και αγνοήθηκε από 
τις αρμόδιες αρχές και φορείς – υπήρξαν παραλήψεις στασιμότητα στο θέμα και κυρίως 
ελλιπής και λανθασμένη ενημέρωση των κατοίκων. Ας περιμένουμε λοιπόν τις απόψεις
του κορυφαίου πανεπιστημιακού ιδρύματος της χώρας, ποιες θέσεις θα δικαιωθούν  
που θα διαμορφώσουν τελικά το αναπτυξιακό μοντέλο των οικισμών του
 ορεινού όγκου του ΖΑΡΑΚΑ.Να επισημάνουμε επίσης ότι εκτός από τα Ζαρακοχώρια
και την   καστροπολιτεία κανένας οικισμός στον υπόλοιπο δήμο δεν έχει χαρακτηρισθεί
παραδοσιακός παρ’ ότι έχουν όλες τις προϋποθέσεις, κυρίως οι οικισμοί στον
ορεινό όγκο των Βατίκων.