25 Μαρτίου 1968

 

25 ΜΑΡΤΙΟΥ 1968 στην αυλή του σχολείου στον ΧΑΡΑΚΑ. 

Δάσκαλος μας ο κ.Αλικάκος ...χορός συρτός Ρόδου 

γράφει το ενθύμιο στην φθαρμένη φωτογραφία.

Οι φούστες οι ποδιές τα μαντήλια όλα ούλτρα αμερικάνικη. 

Σε φόντο μεταχειμωνιάτικο τα σπίτια του χωριού - 

σαν θεατές σε κερκίδα και οι ακλάδεφτες ακακίες

 ασβεστωμένες για την γιορτινή μέρα. 

Ανήμερα συγκέντρωση στο σχολείο και ύστερα

με την σημαία στην εκκλησιά στους 3-Ιεράρχες για την

 λειτουργία με τον παπα- Γιώργη Γιαννιώτη. 

 Από τότε έχουν περάσει 53 ολάκερα χρόνια …. 

 όταν το φωτογραφικό κλίκ έκανε την στιγμή 

να μείνει στον χρόνο.

Υπάρχει όμως πάντα η μνήμη που δίνει 

πνοή και ανάσα σε ό,τι αγαπήσαμε.

 1.Σοφία (Λάζαρου) 2.Γιώτα (Νίκου Σπυροτσιβίλη) 

3.Γεωργία ( Παντελή –Μπαλέ ) 4.Σοφία (Γιανλάζαρου)

 5.Γιώτα (Παντελή –Μπαλέ) 6.Θοδώρα (τσιρογιάννη) 

7.Μαρία (Κώστα Σπυροτσιβίλη) 8-9 .Αγνωστοι 

 Γράφει η Μαρία - 

κόρη του Κώστα του Σπυροτσιβίλη

Δημήτριος Ροβάτσος ο ΕΥΕΡΓΕΤΗΣ

 

Παραθέτουμε στην συνέχεια από τρείς ιστορικές πηγές - στοιχεία

 από την ζωή και το έργο του ευεργέτη του Χάρακα ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΡΟΒΑΤΣΟΥ.

 1. Διδακτορική διατριβή έτους 2014 του Προκόπη Μανωλάκου με τίτλο: 

Λάκωνες ευεργέτες και δωρητές και η προσφορά τους στην εκπαίδευση

 και στον πολιτισμό.  Το χρονικό πλαίσιο της εργασίας προσδιορίζεται

 από την ελληνική επανάσταση του 1821 έως τις μέρες μας. 

Παραθέτουμε αποσπάσματα από την διατριβή με αναφορές

 στον χαρακιώτη ευεργέτη ΔΗΜΗΤΡΙΟ ΡΟΒΑΤΣΟ.

 2. Τον Αναγκαστικό Νόμο του 1938 από τον αντιβασιλέα Παύλο 

και τον πρόεδρο Μεταξά επι τη βάσει του οποίου τα ετήσια 

εσοδα δια της από 17 οκτωβρίου 1916 διαθήκης ….διατίθενται

 δια την μισθοδοσία κοινοτικού ιατρού εν τη κοινότητι Χάρακος… 

3. Δημοσίευμα της τοπικής εφημερίδος ΕΠΙΔΑΥΡΟΣ ΛΙΜΗΡΑ 11 

οκτωβρίου 1931 όπου σύμφωνα με πρωτοβουλία της φιλοπροόδου 

ένώσεως χαρακιωτών συνεπικουρούντων εκκλησιαστικού

 και κοινοτικού συμβουλίου και επιτροπών κληροδοτήματος

 Πετρολέκα και σχολικής επιτροπής ετελέσθη μνημόσυνο 

υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του μεγάλου ευεργέτη 

ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΡΟΒΑΤΣΟΥ. 

Μετά την επιμνημόσυνον δέηση υπο του

 ιερέως Δημητρίου Πέππα , ο ιατρός κ.Πετρολέκας

 εξεφώνησε επιμνημόσυνο λόγο. (σ.π )

Στο χτίρι του ΄΄Σκούμπι''

 

Αρχές δεκαετίας 70 – καλοκαίρι.

 Στο χτίρι του σκούμπι –γειτονιά - κουτσομπολιό – γέλια . 

Πρωταγωνίστρια η λυγερόκορμη θια-Τασία νύφη νιατιώτισσα

παντρεμένη με τον Παναγιώτη τον Αμερικάνο.

 Δίπλα της με το παγούρι η κουμπάρα η θια-Θοδώρα νύφη

 γερακιώτισσα σύζυγος του κουμπάρου μπάρμπα-Γιωργάκη.

 Και οι δυό τους δεν ζουν πια –συγχωρεμένες νάναι …. 

Στην συνέχεια η Πετρούλα η συννυφάδα μου νύφη

 φεγκριώτισσα γυναίκα του Νίκου παιδιού του πεθερού μου

 του σπυροτσιβίλη, μόλις είχε έλθει από την Αυστραλία για διακοπές.

 Δίπλα η Ματαλιού γυναίκα του Μιχάλη του Μαλάτου.

 Παραδίπλα η αφεντιά μου χαμηλοβλεπούσα και μαυροφορούσα

 (πριν λίγα χρόνια είχα χάσει τον άντρα μου) 

κόντρα στα κλαρωτά των φιλενάδων μου. 

Σε πρώτο πλάνο η κόρη μου η Μαρία χαμογελαστή

 και η ανηψιά μου η Γιώτα της Πετρούλας (ίσα που φαίνεται)

 με το αλυσιδωτό βραχιολάκι και βέβαια ο παλιός φωνόγραφος

 της θια-Τασίας πάνω στο τραπέζι στο λιακό του σπιτιού μου.

και φωτογράφος ο γιος μου ο σπύρος -φοιτητής τότε.

 Εικόνες θύμησες παλιές που με κάνουν τα βράδια να μένω ξάγρυπνη.

γράφει η ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ  ΠΕΤΡΟΛΕΚΑ

σκορπια ... κι' ένα μάθημα ζωής

 

                     https://www.youtube.com/watch?list=RDXclEp9j0SAo&v=XclEp9j0SAo

Χιονισμένος ... ΧΑΡΑΚΑΣ

 

Το χωριό μας κάτασπρο πανέμορφο χιονισμένο !

 Ένα σκίρτημα …σινιάλο των παιδικών χρόνων. 

Μπλούζα πρόβεια πλεχτή – σκασμένα μάγουλα –

 ¨καρούμπαλα¨ παγωτά - ξέφρενες πιλάλες 

και γύρω οι τρελλιάρες αμυγδαλιές ανθισμένες 

 αντίσταση στους χειμώνες – σαν την νιότη μας .

 Και το βράδυ αν καιγόμαστε από πυρετό

 οι κοφτές βεντούζες εφιάλτης και γιατρικό.(σ.π)