Ο ΖΑΡΑΚΑΣ και το καβούκι μας ....





- Για τα προβλήματα του συλλόγου έχω να πώ ότι ο κόσμος έχει κλειστεί
 στο καβούκι του δεν ενδιαφέρεται για τα κοινά. (Θεόδωρος Παπαγεωργίου) 
 - Η κτηνοτροφία για την ανάπτυξη της οποίας προσφέρεται η 
περιοχή του Ζάρακα πρέπει να αλλάξει μορφή να φύγει από 
τα παραδοσιακά.Όμως ο κλειστός τρόπος ζωής κάνει 
τον κόσμο επιφυλακτικό σε κάτι καινούριο.(Πετρουτσάς Τάσος) 
 - Στον Ζάρακα πρέπει να καλλιεργήσουμε μια καλύτερη κουλτούρα.Σεβαστό το 
πατροπαράδοτο μα πρέπει να δημιουργήσουμε και κάτι νέο (Χρόνης Πολυχρονίου) 
 - Εγώ νομίζω τα χωριά μας θα αποτελέσουν παραθεριστικά κέντρα 
να πηγαίνουμε το καλοκαίρι το πάσχα.(Βασίλης Παράσχης)
 - Πρέπει να εκμεταλευτούμε το Ζαρακίτικο κρασάκι.Οχι να έρχεται
 ο καμπίσιος να το παίρνει από ντο βαρέλι αλλά να το εμφιαλώσουμε 
με την φίρμα ΖΑΡΑΚΑΣ.(Γιάννης Δούκας) 
 - Υγεία εύχομαι σε όλους τους Ζαρακίτες να συνδεθούμε περισσότερο 
και να είμαστε πιο απλοί όπως τα παλιά χρόνια.(Γιάννης Μαυρομιχάλης) 
 - Το συναίσθημα που με δένει με το χωριό μου είναι μια βαθιά αγάπη
 που με κάνει να πονάω για τα προβληματά του(Ηλίας Κρητικός) 
 - Και εγώ νιώθω Αγιο-Δημητριώτης.Και αν έφυγα πάντα θυμάμαι
 με νοσταλγία τα παλιά τα δύσκολα μα όμορφα χρόνια.
Και αν πάρω σύνταξη πάλι στο χωριό θα γυρίσω.(Δημήτρης Πραγαλός) 

 Όλα αυτά και άλλα πολλά ένα χειμωνιάτικο βράδυ στον Πειραιά 
το 1988 παρέα με οκτώ εκλεκτούς φίλους Ζαρακίτες.
Απο τότε πέρασαν πάνω από 30 χρόνια!!!!!
Μεγάλος προβληματισμός και αυτοκριτική 
τούτο το ανάγνωσμα.Και όχι μόνο ......

 
























Δεν υπάρχουν σχόλια: