Φυλάγαμε τα γίδια (γαλάρια)εγώ με τον παππού σου τον Κώστα.
Ο Νίκος φύλαγε τα στέρφα.Αυτός που μας νοίκιαζε το μαντρί είχε πολλά μελίσσια,έξω από το χωριό στη στάνη.Είχε κάνει ένα καλύβι κι είχε βάλει 300-500 κιλά σε βαρέλια μέλι στην Κατοχή.
Τον είχε πάρει του αφεντικού μας ο γιος (που είχε την ίδια ηλικία με τον Κώστα) μια φορά.Πήρε το κλειδί εκεί που το είχε κρύψει,χωρίς να πονηρευτεί.
Ο Κώστας,όταν ερχόμασταν το βράδυ με τα γίδια,μου έλεγε να πάω εγώ μπροστά να μη βγω στο νυχτοβόσκι.Πήγαινε αυτός τη νύχτα μπροστά ,έπαιρνε το κλειδί,έτρωγε μέλι όσο ήθελε,έβαζε το κλειδί πάλι στη θέση του.ένα μήνα θα έτρωγε,ποιος ξέρει.
Μια φορά πήρε το Νίκο.Μόλις τον έβαλε μέσα ο Νίκος κάργα κάργα κάργα έτρωγε .Δεν τον ξαναπήρε πάλι.Του ΄λεγε του Κώστα ΄΄Δεν το χορταίνουμε αυτό το μέλι.΄΄
Ένα βράδυ πήγαμε με τον Κώστα στο νυχτοβόσκι.Και μου ΄λεγε ΄΄Εσύ θα πας από κει .Εγώ θα πάω από εδώ ,εσύ από εκεί.΄΄ ΄΄Οχι του λέω εγώ θα πάω από κει εσύ από εδώ.΄΄Ειχανε πάει τα γίδια από την άλλη μεριά,κι ήθελε να φάει μέλι.το ΄χε συνηθισει ,το τράβαγε ο οργανισμός του.Όχι από δω από κει,όχι από δω από κει...Μου λέει πήγαινε και θα σου φέρω μέλι να φας.Δεν είχε πού να μου το βάλει μου γιομίζει ένα κεραμίδι και πάνω σ’αυτό ένα κιλό μέλι.Μπαίνοντας τα γίδια στο μαντρί εγώ έφαγα,έφαγα ,με λίγωσε και δε μπορούσα να φάω άλλο.Και του κοπανάω μία έξω από το καλύβι σε ένα σκίντο μέσα.
Το πρωί που σηκωθήκαμε να αρμέξουμε τα γίδια μαζευτήκαν οι μέλισσες. Παει ο πατέρας ΄΄Τι διάολο μαζευτήκαν θα μας φαν εδώ μέσα.΄΄ Βλέπει το κεραμίδι με το μέλι,πονηρεύτηκε.΄΄Τι έγινε εδώ πέρα;ποιος έφαγε το μέλι; ΄΄Τίποτα.Έρχεται σε μένα και μου λέει ΄΄Εσύ που ξέρεις το μέλι ,πού το βρήκατε;τρυγήσατε κανένα μελίσσι;΄΄Του λέω ΄΄είσαι καλά ρε πατερα θα με τρώγανε οι μέλισσες.΄΄Γιατί είχα πάει μια φορά να βγάλω μέλι κι είχε γίνει το κεφάλι μου καρπούζι.
΄΄Πες μου ρε Καρδάρα ,μήπως υπάρχει και κανένας άλλος;΄΄
Ο πατέρας δεν ήξερε ότι μες στο καλύβι είχε μέλι.Παίρνει το κεραμίδι με το μέλι το βράδυ που ΄χαν φύγει οι μέλισσες και άνοιξε μια γούβα και το ΄θαψε με το μέλι μαζί.
Ετσι λοιπόν τα λέγαμε τότε με τον Κώστα ,είχαμε κάνει συνομωσία.
Διηγείται ο Σταμάτης Πετρολέκας στην ανηψιά του Γιώτα Πετρολέκα.
Ο Νίκος φύλαγε τα στέρφα.Αυτός που μας νοίκιαζε το μαντρί είχε πολλά μελίσσια,έξω από το χωριό στη στάνη.Είχε κάνει ένα καλύβι κι είχε βάλει 300-500 κιλά σε βαρέλια μέλι στην Κατοχή.
Τον είχε πάρει του αφεντικού μας ο γιος (που είχε την ίδια ηλικία με τον Κώστα) μια φορά.Πήρε το κλειδί εκεί που το είχε κρύψει,χωρίς να πονηρευτεί.
Ο Κώστας,όταν ερχόμασταν το βράδυ με τα γίδια,μου έλεγε να πάω εγώ μπροστά να μη βγω στο νυχτοβόσκι.Πήγαινε αυτός τη νύχτα μπροστά ,έπαιρνε το κλειδί,έτρωγε μέλι όσο ήθελε,έβαζε το κλειδί πάλι στη θέση του.ένα μήνα θα έτρωγε,ποιος ξέρει.
Μια φορά πήρε το Νίκο.Μόλις τον έβαλε μέσα ο Νίκος κάργα κάργα κάργα έτρωγε .Δεν τον ξαναπήρε πάλι.Του ΄λεγε του Κώστα ΄΄Δεν το χορταίνουμε αυτό το μέλι.΄΄
Ένα βράδυ πήγαμε με τον Κώστα στο νυχτοβόσκι.Και μου ΄λεγε ΄΄Εσύ θα πας από κει .Εγώ θα πάω από εδώ ,εσύ από εκεί.΄΄ ΄΄Οχι του λέω εγώ θα πάω από κει εσύ από εδώ.΄΄Ειχανε πάει τα γίδια από την άλλη μεριά,κι ήθελε να φάει μέλι.το ΄χε συνηθισει ,το τράβαγε ο οργανισμός του.Όχι από δω από κει,όχι από δω από κει...Μου λέει πήγαινε και θα σου φέρω μέλι να φας.Δεν είχε πού να μου το βάλει μου γιομίζει ένα κεραμίδι και πάνω σ’αυτό ένα κιλό μέλι.Μπαίνοντας τα γίδια στο μαντρί εγώ έφαγα,έφαγα ,με λίγωσε και δε μπορούσα να φάω άλλο.Και του κοπανάω μία έξω από το καλύβι σε ένα σκίντο μέσα.
Το πρωί που σηκωθήκαμε να αρμέξουμε τα γίδια μαζευτήκαν οι μέλισσες. Παει ο πατέρας ΄΄Τι διάολο μαζευτήκαν θα μας φαν εδώ μέσα.΄΄ Βλέπει το κεραμίδι με το μέλι,πονηρεύτηκε.΄΄Τι έγινε εδώ πέρα;ποιος έφαγε το μέλι; ΄΄Τίποτα.Έρχεται σε μένα και μου λέει ΄΄Εσύ που ξέρεις το μέλι ,πού το βρήκατε;τρυγήσατε κανένα μελίσσι;΄΄Του λέω ΄΄είσαι καλά ρε πατερα θα με τρώγανε οι μέλισσες.΄΄Γιατί είχα πάει μια φορά να βγάλω μέλι κι είχε γίνει το κεφάλι μου καρπούζι.
΄΄Πες μου ρε Καρδάρα ,μήπως υπάρχει και κανένας άλλος;΄΄
Ο πατέρας δεν ήξερε ότι μες στο καλύβι είχε μέλι.Παίρνει το κεραμίδι με το μέλι το βράδυ που ΄χαν φύγει οι μέλισσες και άνοιξε μια γούβα και το ΄θαψε με το μέλι μαζί.
Ετσι λοιπόν τα λέγαμε τότε με τον Κώστα ,είχαμε κάνει συνομωσία.
Διηγείται ο Σταμάτης Πετρολέκας στην ανηψιά του Γιώτα Πετρολέκα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου