Γύρω στα 1250 και ίσως περισσότερο από χρόνο ,ολόκληρη σχεδόν η Ευρώπη ,δοκίμασε τη φοβερότερη αναβροχιά .
Η γη ξεράθηκε,τα σπαρτά κάηκαν και οι φτωχοί κόντευαν να πεθάνουν από την πείνα.
Ύστερα έπεσαν και οι αρρώστιες –πανούκλες και τύφος προπάντος-που ξεκλήρισαν ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού .
Αυτό ήταν από τα μεγάλα ΄΄θανατικά΄΄ που αναφέρουν τόσο συχνά οι παλαιοί χρονικογράφοι στα γραφτά τους.
Την εποχή εκείνη οι μύλοι ,που άλεθαν το στάρι γύριζαν με τροχούς από πέτρες.
Αλλά όπως είχαν ξεραθεί τα ποτάμια ,οι τροχοί έμεναν σε αδράνεια .
Παρόλα αυτά οι άρχοντες τα βόλευαν μια χαρά ,επειδή οι αποθήκες ήταν γεμάτες με τρόφιμα και οι τεράστιες στέρνες των πύργων τους είχαν ακόμη νερό.
Έτσι χωρίς να λογαριάζουν τους άλλους ανθρώπους ,που λιμοκτονούσαν ,το έριχναν σε ολονύκτια γλέντια ,αδιαφορώντας για τα αδειανά στομάχια των γειτόνων τους.
Όταν λοιπόν οι φτωχοί άκουγαν τους άρχοντες να διασκεδάζουν ,έλεγαν μοιρολατρικά μεταξύ τους : «Θα γυρίσει και για μας ο τροχός».
Δηλαδή θα βρέξει και θα ξανακινηθούν οι μυλόπετρες , που θα αλέσουν το στάρι ,για να χορτάσουν και οι φτωχοί.
απο το βιβλίο - ΛΕΞΕΙΣ ΚΑΙ ΦΡΑΣΕΙΣ ΠΑΡΟΙΜΙΩΔΕΙΣ - ΤΑΚΗ ΝΑΤΣΟΥΛΗ
γελοιογραφία - ΛΟΓΟ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου