ε νικε κουλιονε ντε γκροπα πνονιεμ ......


                                                         Ο μπαρμπα-Διαμαντής

 Ο μπαρμπα-Διαμαντής από τα Πιστάματα ,ως νέος ,στην Αμερική που ζούσε,είχε αρκετούς φίλους.Έβλεπε όλους εκεί που γιόρταζαν τα γενέθλιά τους ήθελε να τα γιορτάσει κι αυτός ,όμως δεν ήξερε πότε ήταν γεννημένος.
όταν επισκέπτηκε την Ελλάδα απευθύνθηκε στη μάνα του και της είπε : «Μαμα κουρ ουλιές» -«θυμάσαι Μάνα πότε γεννήθηκα;) - «Ε νικε κουλιόνε ντε γκρόπα πνονιεμ (Εε δεν το θυμάμαι ;Στις Γκρόπες καματεύαμε). -Μα ζούνε πονοτε –έρδα ετε μπέρα ατιε ντακόν»(Με πιάσανε οι πόνοι και ήρθα και σε έκανα εκεί στην άκρη).
 Θυμωμένος ο μπαρμπα-Διαμαντής της λέει: -όχι πού γεννήθηκα ρε μάνα ,αλλά πότε γεννήθηκα;Και σε ποιο μητρώο είμαι γραμμένος;
Η μάνα του πού να ξέρει το μητρώο ,παράκουσε κιόλας: «-νικε ντιου μικρό»(Δεν ξέρω γω τι θα πει «μικρό»).
 -Στην Κοινότητα Μάνα ,στα βιβλία δεν μ’έγραψες; -«Χάντε βρε βατ άντε γκα Αμερική τζουτ ατα τ’Δαίμονι» (χαντε ντε ,που πήγατε εκεί στην Αμερική και μάθατε αυτά του Δαίμονα).

                                                                  Ο Καραμελάς

Ο συγχωρεμένος ο πατέρας μου ορφάνεψε μικρός 12 χρονών.
Στα 14 του χρόνια μετανάστεψε στην Ρουμανία ,όπου έζησε εκεί 15 χρόνια δουλεύοντας σε ζαχαροπλαστείο.
Όταν γύρισε στην Ελλάδα ,βγαίνοντας στο Κυπαρίσσι με το καίκι ,κάποια γριούλα ονόματι θια –Αγγελίνα τον πλησίασε και του λέει : -Ποιανού είσαι ρε καλόπαιδο και από πού έρχεσαι;
-Είμαι από τον Χάρακα γιος του Ζαχαριά κι έρχομαι από τη Ρουμανία.
-Εκεί στην Ρουμανία που ήσουνα τι δουλειά έκανες; -Καραμέλες έφτιαχνα.
 -Ω να σε πάρει «Καραμελά»
Και τότε έμεινε το παρατσούκλι που συνεχίζεται ακόμη και σήμερα.

                                                                    Ο Κατσώρης

Ο μπαρμπα-Αποστόλης ο Κατσώρης από το Κυπαρίσσι κάποτε του στειλε ο γιος του δώρο ένα ξυπνητήρι .
Όταν κατέβηκε από το «Μύρο»στο χωριό ,περίεργος ρώτησε τη γριά του ,τι ήταν αυτό που χτυπούσε ρυθμικά.
-Μωρ πλιακ αγιο λιοπα Σταύρος ,νικ φλιε τερε τανα αναχαραξατε «Μωρη Γριά αυτή η αγελάδα του Σταύρου δεν κοιμάται όλη τη νύχτα ,αναχαράζεται ).
Τότε η γριά τον παίρνει ,του δείχνει το ξυπνητήρι και του λέει :
 -Έλα γέρο εδώ ,αυτή η αγελάδα είναι του Σταύρου.



                                                             Ο Στραβοθοδωράκης

Ανέβαινε το 1956 στις «Βόγιες»ο Στραβοθοδωράκης .
Βλέποντας τον πρόεδρο του Χάρακα ,το Δαμιανό να επιβλέπει το έργο διάνοιξης του λέει :
                              Γεια σου Δαμιανέ -  με τη βόγια την καινούρια
                            που θα σε συγχωράνε -  άνθρωποι και γαιδούρια.


τις  παλιές  ιστορίες  έγραψε  ο ΝΙΚΟΣ  ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ

λυχναρι   14  -  ιούλιος  1990

Δεν υπάρχουν σχόλια: