Λες κι ήταν σήμερα..

- Ίδρυμα ΠΕΤΡΟΛΕΚΑ

Οπως κάθε χρόνο έτσι και εφέτος η Επιτροπή διαχειρίσεως του κληροδοτήματος του αειμνηστου Γ. Λέκκα διένειμεν εις τους κατοίκους το τακτικό Χριστουγεννιάτικο επίδομα, με όλη τη δυνατή ακριβοδίκαια εκτίμηση της απορίας εκαστης οικογενειας.

Όπως όμως πάντοτε έτσι και εφέτος ακούσαμε «τα απαραίτητα» στις περιστάσεις αυτές παράπονα και διαμαρτυρίες, τα οποία όμως δεν είναι δυνατόν να βαρύνουν ή οπωσδήποτε να θέσουν την Επιτροπή, ως δήθεν μεροληπτή χρηματων. Διότι αναγνωρίζεται από όλους τους λογικούς σκεπτόμενους ότι εις τις περιπτώσεις αυτές είναι φυσει αδύνατο να ικανοποιηθούν όλες οι αξιώσεις, όταν μάλιστα πολλές από αυτές είναι παράλογες και υπερβολικές.

- Το χαρούπι του ΖΑΡΑΚΟΣ

Προ τριών εβδομάδων επωλήθη προς την εμπορικήν εταιρία "Αρών – Κοέν και Σία¨ το χαρούπι της περισυνής εσοδείας και εφορτώθη εις βενζινόπλοιον της άνω εταιρίας από λιμάνι Κυπαρισσίου περί τους 300 τόννους, από δε το λιμάνι του Γερακος περί τους 250 τόνους. Απομένει ακόμα μικρή ποσότης εις Λιμάνι Γέρακος, η οποία πρόκειται να πωληθεί κατ’αυτάς.
Παρ’ όλην όμως την ύψωσιν των τιμών των άλλων ειδών πρώτης ανάγκης, η τιμή του χαρουπιού είναι πολύ ξεπεσμένη εφέτος.

- Φιλανθρωπικός χορός

Με πρωτοβουλίαν της εφημερίδος μας και μεγάλης επιτροπής Λακώνων, θα δοθεί εις την αίθουσαν «Βερτίζ» (Ακαδημίας 49, Αθήναι) την 4ην Μαρτίου 1937 φιλανθρωπικός χορός υπερ των φυματικών Λακώνων της «Σωτηρίας».

- Κοινωνικά Χαρακος
Η Διαμάντω Σταμ. Ροβάτσου έκανε θήλυ.
Αφίχθη προ μηνός εκ Ρουμανίας ο κ. Γεώργιος Στ. Ροβάτσος.

- Ανέκδοτες ιστορίες Χάρακος

Οι πρώτοι δάσκαλοι:

Ως πρώτοι δάσκαλοι του χωριού χρησίμευσαν οι λιγοστοί ευτυχείς Χαρακιώτες που γνώρισαν γραφήν κι ανάγνωσιν. Στην αρχή οι αυτοχειροτόνιτοι αυτοί δάσκαλοι μετέδιδαν τα φώτα τους δωρεάν, αργότερα όμως άρχισε η εκμετάλλευσις των γνώσεών τους! Έτσι, επληρώνοντο ως δίδακτρα από τον κάθε μαθητή μια δραχμή το μήνα κι ένα καρβέλι ψωμί, το οποίο αντικατέστησαν αργότερα με την αξία του.

Τέτοιοι δάσκαλοι εχρησίμευσαν με τη σειρά η Κυριάκα Δημ. Πετρολέκα, ο Παπαγιάννης, ο Αναγνώστης Δ. Παπαγεωργίου, ο Ιάκωβος Παπαγεωργίου, ο Πέτρος Παπαγεωργίου κι ο Γεώργιος Ι. Κομπόγιωργας. Για σχολικά κτίρια χρησιμοποιούσαν τις σκάλες ή τα υπόγεια κανενός σπιτιού. Τα σχολικά βιβλία αποτελούσαν το Οκτάηχον, το Ψαλτήρι και οι Απόστολοι. Όταν τελείωναν το βιβλίο των Αποστόλων, τελείωνε και η σπουδή κι οι μαθηταί περνούσαν στον κύκλο των …τελειοφοίτων. Ο πρώτος διορισθείς από το κράτος γραμματοδιδάσκαλος ήταν ο παπα-Ηλίας, κατόπιν ο Κων. Δημ. Πετρολέκας και τέλος ο Χαράλαμπος Παπαγεωργίου. Κατόπιν, ήλθαν επί τέλους διπλωματούχοι δημοδιδάσκαλοι.

H πρώτη καμπάναΗ πρώτη καμπάνα του χωριού ήταν ένα παλιό λοστάρι, το οποίο εκτυπούσε ο παπάς με ένα σφυρί.

Οι πρώτοι μετανάστες

Οι πρώτοι κατοικοι του χωριού ήταν τσοπάνηδες που δύσκολα ξεκολλούσαν από τις ράχες του χωριού. Βρέθηκε όμως κάποιος, που δεν γνωρίζουμε το όνομά του, ο οποίος ετόλμησε να ταξιδέψει ως τις Σπέτσες. Το πράγμα αναστάτωσε το χωριό και τον θεώρησαν ως απολεσμένον, γι' αυτό του έβρασαν και τα κόλλυβα. Εν τω μεταξύ όμως ξαναγύρισε σώος κι αβλαβής ο απωλεσθείς, ο οποίος έφαγε και το περισσότερο στάρι από τα κόλλυβά του.
Δεύτερος ταξιδιώτης ήταν ο Ιωάννης Δ. Πετρολέκας, ο οποίος από τις Σπέτσες έφτασε ως τη Σύρο, πράγμα που του έδωσε τον τιμητικό τίτλο του κυρ-Γιάννη.
Αργότερα, αρχισε η μετανάστευσις προς την Κωσταντινούπολιν, στη Ρουμανία, και τέλος στην Αμερική. Η πρώτη γυναίκα που πήγε στην Πόλιν ήταν η Μαρούλα Κοσμά Πετρολέκα. Ο πρώτος που πήγε στην Αμερική και ξαναγύρισε πρώτος ήταν ο Θεόδωρος Ι. Πριφτάκης, ο οποίος απεκλήθη και Αμερικάνος.

- Ζαρακίτικη ποίηση

Στην κρυφή αγάπη
Έμαθα κρυφή μου αγάπη
πως φεύγεις μακριά στα ξένα
σ’ αγκαλιά τετράγκωνη εργάτη
π’ αγάπησες καλύτερ’ από μένα

Τη φωλιά σας νύφες να πλέξουν
δεν έχω κάκητα καμιά
στους λογισμούς μου πλάι σου θα τρέχουν
δώσε μια άκρη απ’ την καρδιά

Στο σπίτι, στη δουλειά, στο δρόμο
θ’ αγρυπνάει του ερημίτη η ψυχή
με τους παλμούς του θα μετράει το χρόνο
που θα λείπεις στα ξένα, αγαπη κρυφή.

"Φωνή του Ζάρακος" - αρ. φύλλου 24 - Φεβρουάριος 1937