Ζαρακίτικη Παραδοσιακή Τυροκομία

 

Στις 8 Νοέμβρη στο συνεδριακό αμφιθέατρο Γεωπονικού 

ΠανεπιστημίουΑθηνών πραγματοποιήθηκε   ημερίδα με θέμα:

 Διατροφική πολιτιστική κληρονομιά – ένα ανοιχτό παράθυρο στο

 μέλλον Η ΤΥΡΟΚΟΜΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΤΥΡΙ. Ήταν μία εκδήλωση 

αφιερωμένη σε εκείνους και εκείνες που διαφυλάσσουν τον τυροκομικό

 πλούτο της πατρίδας μας και την διατροφική μας πολιτιστική 

κληρονομιά.Η μελέτη αυτή συντάσσεται στο πλαίσιο επιστημονικής 

συνεργασίας από την Διεύθυνση Νεότερης πολιτιστικής Κληρονομιάς –

 ερευνητές του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών – και του Κέντρου 

Έρευνας της Ελληνικής Λαογραφίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. 

Στα πλαίσια αυτής της εκδήλωσης έγινε η παρουσίαση του 2ου 

Τόμου της εκδοτικής σειράς διατροφικής πολιτιστικής

 κληρονομιάς της Ελλάδος αφιερωμένης στην Τυροκομία και 

στο τυρί. Παρουσιάζω στην συνέχεια α) ένα απόσπασμα προλόγου της 

υπουργού Λίνας Μενδώνης β) Ειδική παρουσίαση της τέχνης του 

παραδοσιακού Ζαρακίτικου τουλουμίσιου τυριού από την εκλεκτή 

συμπατριώτισσα ΙΩΑΝΝΑ-ΜΑΡΙΑ ΓΙΑΚΟΥΜΑΚΗ.

 

Το μεράκι του "Πασά"

 

Τάσος Κόκκορης  γνωστός με το παρατσούκλι «Πασάς».

 Γιός του Διαμαντή Κόκκορη και της μοναχοκόρης του Παναγιωκοσμά, 

της Ματίνας. Στα πανηγύρια του χωριού στις εκδηλώσεις του συλλόγου, 

τον θυμάμαι πανταχού παρόντα με μια κάμερα να αποθανατίζει στιγμές.

 Έχει στην κατοχή του ένα τεράστιο φωτογραφικό και βιντεοληπτικό υλικό, 

έναν θησαυρό για την ιστορία του χωριού μας που πρέπει πάση θυσία να 

ταξινομηθεί ψηφιοποιηθεί και να αναδειχθεί. Προ ημερών μίλησα μαζί του

 και να τι μου εξομολογήθηκε για το μεγάλο του μεράκι. 

- Χριστούγεννα θαρρώ του 1962 , παιδί εφτάχρονο στο πασαλιμάνι χάζεβα 

τους Αμερικάνους του 6ου Στόλου να τραβούν με φωτογραφική μηχανή 

αναμνηστικές φωτογραφίες.Ετσι μπήκε ο σπόρος μέσα μου…..Των Φώτων 

βγήκα σεργιάνι για τα κάλαντα και μάζεψα 42 δραχμές.Την επομένη σε ένα

 μαγαζί στον Πειραιά στην Γούναρη μια πλαστική φωτογραφική Μηχανή με

 φιλμ Agfa ήταν δική μου με 30 δραχμές. Την ίδια χρονιά με την πρώτη 

ευκαιρία που ήλθα στο χωριό , από τις πρώτες μου φωτογραφίες το σπίτι 

του παππού του Παναγιωκοσμά.

- To 1981 μία Βιντεοκάμερα μου κόστισε 351.000 δραχμές. Την κουβάλαγα 

πάντα μαζί μου σε κάθε εκδήλωση που αφορούσε τον ΧΑΡΑΚΑ που υπεραγαπώ. 

Διαθέτω 127 ταινίες των τριών ωρών, και πλούσιο φωτογραφικό υλικό. 

- Από το 2003 η έλευση του κινητού αντικατέστησε την κάμερα που αποσύρθηκε

 ως σουβενίρ των νεανικών μου χρόνων. 

Χαρακιώτικα χριστουγεννιάτικα