Παραθέτω στη συνέχεια κάποια νέα μετεκλογικά δεδομένα σχετικά
με την υπόθεση χαρακτηρισμού του Χιονοβουνίου ως «Απάτητο Βουνό».
Επιπρόσθετα, σχολιάζω και δύο άλλα θέματα που αφορούν την ανάπτυξη του
Ζάρακα, η οποία, κατά τη γνώμη μου, θα πρέπει να στηριχθεί σε τρεις βασικούς
άξονες, δηλαδή στα 3Π (Περιβάλλον – Πολιτισμός – Πρωτογενής τομέας).
Στις 7 Ιουλίου, ο υπουργός Περιβάλλοντος κ. Σκυλακάκης, στις
προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης ανέφερε δύο εμβληματικές
προτεραιότητες, αρμοδιότητας του Υπουργείου του:
• Την περαιτέρω επιτάχυνση της εισαγωγής των Ανανεώσιμων
Πηγών Ενέργειας στο ενεργειακό μας μίγμα.
• Τη συνέχιση του έργου για την προστασία των πιο
ευαίσθητων οικοσυστημάτων, που ξεκίνησε την πρώτη τετραετία,
με πρωτοβουλίες όπως τα «Απάτητα Βουνά».
Και μου ήρθε στο νου το δικό μας Χιονοβούνι, ως στόχος και των δύο παραπάνω
στρατηγικών κατευθύνσεων. Στα συρτάρια του Υπουργείου, εδώ και 1,5 χρόνο
βρίσκεται φάκελος με τεκμηριωμένη πρόταση του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων
να χαρακτηρισθεί το Χιονοβούνι «Απάτητο Βουνό». Παρά τις υποσχέσεις όμως,
το αποτέλεσμα μηδενικό. Παράλληλα, αυτή την περίοδο βρίσκεται σε δημόσια
διαβούλευση το έργο κατασκευής ΑΣΠΗΕ στη θέση «Μαδάρα», ακριβώς στον
πυρήνα του ορεινού όγκου του Χιονοβουνίου, με πρόβλεψη διάνοιξης
νέας οδού μήκους 5 km. Επισημαίνω ότι, από μόνη της η διάνοιξη αυτού του
δρόμου,ακυρώνει απολύτως το χαρακτηρισμό του Χιονοβουνίου ως ΠΑΔ
(Περιοχή Άνευ Δρόμων) - «Απάτητο Βουνό». Φοβάμαι ότι στο τέλος η
στρατηγική κατεύθυνση των ΑΠΕ θα ακυρώσει την άλλη στρατηγική
κατεύθυνση προστασίας των ευαίσθητων οικοσυστημάτων .
Τον Δεκέμβριο του 2022 υπέβαλα ένα υπόμνημα προς το Δήμο Μονεμβάσιας,
την Εφορεία Αρχαιοτήτων Λακωνίας και την Ιερά Μητρόπολη Μονεμβασίας και
Σπάρτης αναφορικά με απαιτούμενες άμεσες παρεμβάσεις στην Καστροπολιτεία
της «Παλαιόχωρας» και στο βυζαντινό ναό των αγίων Θεοδώρων στο Χάρακα.
Μετά την παρέλευση 7 μηνών (!), δεν υπάρχει καμιά απάντηση σε ένα απλό αίτημα
ενός πολίτη… Όπως έχουμε ξαναπεί, για την Καστροπολιτεία της Μονεμβάσιας, ως
προτεινόμενο Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς, θα πρέπει να γίνουν παρεμβάσεις
(αναβατόριο, φωτισμός κ.ά.), ανάλογες με τη σπουδαιότητα του χώρου και με τις
αντίστοιχες χρηματοδοτήσεις. Σε καμία περίπτωση όμως, δεν πρέπει να θυσιασθούν
όλα τα, πέριξ αυτής, μικρά αρχαιολογικά «διαμάντια».
Απλώς επισημαίνω ότι,
ειδικά στην περιοχή του Ζάρακα, από συστάσεως του ελληνικού κράτους, εκτιμώ
ότι δεν έχει υπάρξει εκ μέρους της πολιτείας καμία πρόβλεψη χρηματοδότησης
για τις αναγκαίες, στοιχειώδεις παρεμβάσεις στους προαναφερόμενους μικρούς
αρχαιολογικούς θησαυρούς που κινδυνεύουν να καταστραφούν.
Συμπερασματικά, αν το φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον της ευρύτερης
περιοχής της Καστροπολιτείας της Μονεμβάσιας υποβαθμισθεί, συνεπακόλουθα
η Μονεμβασιά θα καταλήξει μαζικός τουριστικός προορισμός διέλευσης και
όχι διαμονής – παράμετρος μη βιώσιμης ανάπτυξης.
Τέλος, θα κάνω αναφορά σε ένα γεγονός που με χαροποίησε ιδιαίτερα.
Πρόκειται για πρόσφατη έγκριση περιβαλλοντικών όρων σχετικά με ίδρυση
και λειτουργία νέας μονάδας τυροκομείου στο Χάρακα, στη θέση «Κλείσιζα».
Πρόκειται για μια επένδυση στο δευτερογενή τομέα, εκτιμώ απόλυτα συμβατή
με το αναπτυξιακό μοντέλο που επιθυμούμε για την περιοχή μας.
Η υλοποίησή της θα ενισχύσει τον πρωτογενή τομέα της κτηνοτροφίας,
έναν κλάδο με πολύ μεγάλες αναπτυξιακές δυνατότητές στην περιοχή του
Ζάρακα, ιδίως για παραγωγή βιολογικών προϊόντων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου