ΝΙΚΗΤΑΣ ο ανίκητος




Ενημέρωση από τα ΜΜΕ Λακωνίας 
Αγνοείται από χθές Παρασκευή 20 Απρίλη κάτοικος του Κυπαρισσιού 92 χρόνων.
Εφυγε στις 7 το πρωί από το σπίτι για γεωργικές εργασίες.Το απόγευμα σήμανε
 συναγερμός – τον έψαχναν μέχρι αργά το βράδυ-ενώ την επομένη έφτασε στην περιοχή 
κλιμάκιο της ΕΜΑΚ με σκύλους για να συνδράμουν στην έρευνα. όμως επι ματαίω……. ………………………………………………………………………………….. 
Το δειλινό του σαββάτου αίσιο τέλος είχε η υπόθεση εξαφάνισης του 92χρονου
 άνδρα που αγνοείτο από εχθές Παρασκευή 20/4 στο Κυπαρίσσι Λακωνίας. 
Σύμφωνα με πληροφορίες ο ηλικιωμένος εμφανίστηκε μόνος του πριν από λίγη
 ώρα στους δικούς του, δίνοντας φινάλε στο θρίλερ.
 Σύμφωνα με τον ηλικιωμένο, η περιπέτεια του ξεκίνησε όταν κατευθυνόμενος 
προς το βουνό, έχασε τον προσανατολισμό του. Έτσι διανυκτέρευσε στο
 ύπαιθρο και το πρωί του Σαββάτου αναζήτησε τον δρόμο της επιστροφής
 για το σπίτι του, προσπάθεια που στέφθηκε με επιτυχία και ο ηλικιωμένος
 βρέθηκε και πάλι στο πλευρό των αγαπημένων του προσώπων.
Ευτυχώς είναι καλά, καθώς η δοκιμασία που πέρασε 
δεν είχε κάποια επίπτωση στην υγεία του.
..................................................................................................................

 Ο μπάρμπα ΝΙΚΗΤΑΣ γεννήθηκε στο Κυπαρίσσι πριν 92 χρόνια. 
Παντρεύτηκε με προξενιό – χωρίς προίκα την κυρά ΠΑΓΩΝΑ. 
 Ο Γάμος στα Κάψαλα . Στην ζωή πολυτεχνίτης τσοπάνος – γεωργός – κτίστης.
 Αγαπημένο του φαί τα τσάπανα που μάζευε πηγαίνοντας
 στον πανω-χάρακα στην τραγάνα στην μπαμπάλα. 
Σήμερα ζει στο Κυπαρίσσι με την κυρά-ΠΑΓΩΝΑ…. 
 είμαι στον κατήφορο όπως μου ανέφερε όμως όρθιος - γυρίζω – τρέχω … 
Η φύση χρόνια τώρα ερωμένη του γιαυτό η γυναίκα του 
η κυρα-παγώνα όταν αργεί να γυρίσει από το βουνό τον μαλώνει……..
 Μπάρμπα ΝΙΚΗΤΑΣ ο Ανίκητος…… σ.π





Ένας από τους τελευταίους γνήσιους ανθρώπους της φύσης. 
 Στα 92 του χρόνια, μας υπενθύμισε ότι αυτή τη φύση εξακολουθεί
 να σέβεται και σε ανταπόδοση αυτή η φύση τον φιλοξένησε για ένα βράδυ
 στο βουνό με μοναδικό κλινοσκέπασμα ένα ........ταγάρι 
 και με μια ανοιξιάτικη βροχούλα βέβαια . 
Μοναδική επίσης ήταν και η επαφή αυτών των δύο, αφού
 κατά την περιπέτειά του είχε χάσει και τις σαγιονάρες
 και περπατούσε επί ώρες ξυπόλητος.
 Βέβαια, σε φυσιολογικές συνθήκες, είχε διανυκτερεύσει και πάλι 
αρκετές φορές, αφού κατά την περίοδο συλλογής του χαρουπιού (Σεπτέμβριος) 
στα αγροκτήματα που έχει στον Περαλόγγο, για να μην πηγαινοέρχεται 
στο Κυπαρίσσι, έκοβε κολορίζια από την χαρουπιά, 
προσκέφαλο η πέτρα και έτοιμο το .....κρεβάτι. Η ζωή του μέχρι τώρα; Λιτή. 
Δουλειά, χωρίς όμως ποτέ να βιάζεται για να προλάβει περισσότερα 
και πάντα ολοκλήρωνε αυτά που έπρεπε. Δεν είχε ποτέ πρόβλημα με το χρόνο.
 Υπομονή. Πραότητα. Λίγα ρούχα όχι μόνο το καλοκαίρι αλλά και το χειμώνα.
Χαρακτηριστικό του ότι σχεδόν ποτέ δεν φορούσε κάλτσες.
 Ελάχιστο είναι το φαγητό του και λίγο το νερό. Το βράδυ που .....μας βρήκε,
 και ενώ ήταν δύο ημέρες χωρίς νερό, μας ζήτησε λίγο νερό
 με έναν τρόπο ΑΝΩΤΕΡΟ. Δεν μας έδειξε ότι είχε διψάσει.
 Εμείς στη θέση του, θα κάναμε σαν τρελοί για νερό.
γιάννης  πουλακης



Δεν υπάρχουν σχόλια: