1696 - χάρτης laurenbergio
χάρακας 1920Εχει δε ενδιαφέρον ότι και αρκετοί Μεσαιωνικοί χάρτες έχουν σημειώσει στην παραθαλάσσια περιοχή ανάμεσα Χάρακας και Κυπαρίσσι το τοπωνύμιο Stilo et Sil.
Aυτό πιθανότατα υποδεικνύει το ξύλο (stilus) της ώχρας (sil) και θα πρέπει να αναφέρεται στο χρυσόξυλο της περιοχής.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η χαράδρα του Σταυρού –με το ιδιότυπο κλίμα και την αγριάδα της – φιλοξενεί και διασώζει μέχρι σήμερα, εκτός από τα χρυσόξυλα,ένα πλήθος από άλλα φυτά,τα οποία ήδη σε άλλες περιοχές έχουν εντελώς εξαφανιστεί ή ο πληθυσμός τους έχει μειωθεί πάρα πολύ.Εδώ,στα δάση που σχηματίζονται από τα σφενδάμια,τις αριές, τα κοκορέτσια,τα μέλεα και τις λιοφάτες,θα συναντήσουμε ακόμα και σκόζες,και επίσης πάρα πολλές φλόγες.Αυτό το τελευταίο είναι ένας θάμνος χαρακτηριστικός των Μονεμβασιώτικων βουνών ,που σε άλλα μέρη έχει αισθητά μειωθεί.
Ο Χαρακας - με μικρή παραφθορά στην ονομασία του – βρίσκεται σημειωμένος σε αρκετούς Μεσαιωνικούς χάρτες ,και μάλιστα σχεδιάζεται σαν οχυρό και τοποθετείται κοντά σε χείμαρρο.
Ετσι,στο χάρτη του Battista Agnese(1554) φερει την ονομασία Charaxo,ενώ στο χάρτη του Canteli de Vignola(1685) σημειώνεται ως Charans.Σε χάρτη του de Wit(τέλη του 17ου αιώνα) αναφέρεται με το όνομα Carans ,αλλά και Sarana , στις όχθες ενός χείμαρρου που ονομάζεται Carycus.
Kαι όσον αφορά τον χείμαρρο Carycus (Καρίκια) ,πρόκειται για τον χείμαρρο που που κατεβαίνει μέσω της χαράδρας μέχρι την Πίλιζα.Το τοπωνύμιο όμως Sarana ,που αποδίδεται σαν μια δευτερεύουσα ονομασία του Χάρακα,θα μπορούσε να εξηγηθεί στις χαρακτηριστικές σάρες(δηλαδή πετρώδεις κατρακύλες) που υπάρχουν ακόμη και σήμερα στη χαράδρα.
Οι παραλλαγές αυτές στην ονομασία είναι κατι φυσικό,αφού ο τόπος πατήθηκε από τόσους κατακτητές.Φράγκοι,Ενετοί,Τούρκοι άκουγαν την ελληνική ονομασία ,την πρόφεραν όπως μπορούσαν,την προσάρμοζαν στη γλώσσα τους,και φυσικά έτσι τη σημείωναν και στους χάρτες τους.Μάλιστα στο χάρτη του BLAEV(1688) ο οικισμός σημειώνεται μόνο με την ονομασία Sarana.
Περισσότερες όμως πληροφορίες παίρνουμε από το χάρτη του Laurenbergio (1696) ,καθώς και από το χάρτη του Sanson (τέλη του 17ου αιώνα).Σ’αυτούς , δίπλα από την οχυρά θέση που αντιστοιχεί στο Χάρακα,βρίσκουμε σημειωμένο : «Pyrrhy charaxo feu vallum hod charans».
Οι ονομασίες αυτές υποδηλούν το οχυρό,τον πύργο (pyrrhy) , τις οικογένειες που εκεί κατοικούν (feu) και την κοιλάδα (Vallum) που απλώνεται εμπρός του.Αξίζει να σημειωθεί ότι η χαράδρα του Σταυρού –με το ιδιότυπο κλίμα και την αγριάδα της – φιλοξενεί και διασώζει μέχρι σήμερα, εκτός από τα χρυσόξυλα,ένα πλήθος από άλλα φυτά,τα οποία ήδη σε άλλες περιοχές έχουν εντελώς εξαφανιστεί ή ο πληθυσμός τους έχει μειωθεί πάρα πολύ.Εδώ,στα δάση που σχηματίζονται από τα σφενδάμια,τις αριές, τα κοκορέτσια,τα μέλεα και τις λιοφάτες,θα συναντήσουμε ακόμα και σκόζες,και επίσης πάρα πολλές φλόγες.Αυτό το τελευταίο είναι ένας θάμνος χαρακτηριστικός των Μονεμβασιώτικων βουνών ,που σε άλλα μέρη έχει αισθητά μειωθεί.
Ο Χαρακας - με μικρή παραφθορά στην ονομασία του – βρίσκεται σημειωμένος σε αρκετούς Μεσαιωνικούς χάρτες ,και μάλιστα σχεδιάζεται σαν οχυρό και τοποθετείται κοντά σε χείμαρρο.
Ετσι,στο χάρτη του Battista Agnese(1554) φερει την ονομασία Charaxo,ενώ στο χάρτη του Canteli de Vignola(1685) σημειώνεται ως Charans.Σε χάρτη του de Wit(τέλη του 17ου αιώνα) αναφέρεται με το όνομα Carans ,αλλά και Sarana , στις όχθες ενός χείμαρρου που ονομάζεται Carycus.
Kαι όσον αφορά τον χείμαρρο Carycus (Καρίκια) ,πρόκειται για τον χείμαρρο που που κατεβαίνει μέσω της χαράδρας μέχρι την Πίλιζα.Το τοπωνύμιο όμως Sarana ,που αποδίδεται σαν μια δευτερεύουσα ονομασία του Χάρακα,θα μπορούσε να εξηγηθεί στις χαρακτηριστικές σάρες(δηλαδή πετρώδεις κατρακύλες) που υπάρχουν ακόμη και σήμερα στη χαράδρα.
Οι παραλλαγές αυτές στην ονομασία είναι κατι φυσικό,αφού ο τόπος πατήθηκε από τόσους κατακτητές.Φράγκοι,Ενετοί,Τούρκοι άκουγαν την ελληνική ονομασία ,την πρόφεραν όπως μπορούσαν,την προσάρμοζαν στη γλώσσα τους,και φυσικά έτσι τη σημείωναν και στους χάρτες τους.Μάλιστα στο χάρτη του BLAEV(1688) ο οικισμός σημειώνεται μόνο με την ονομασία Sarana.
Περισσότερες όμως πληροφορίες παίρνουμε από το χάρτη του Laurenbergio (1696) ,καθώς και από το χάρτη του Sanson (τέλη του 17ου αιώνα).Σ’αυτούς , δίπλα από την οχυρά θέση που αντιστοιχεί στο Χάρακα,βρίσκουμε σημειωμένο : «Pyrrhy charaxo feu vallum hod charans».
Κλείνοντας σημειώνουν : Hod charans,δηλαδή «Τώρα (το όνομα του οικισμού είναι ) Χάρακας.»
απο το βιβλίο του Γ.Δ. ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ
Η ΜΟΝΕΜΒΑΣΙΑ ΚΑΙ Η ΕΝΔΟΧΏΡΑ ΤΗΣ -2001
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου