Γεννήθηκα το 1912 στο Χάρακα.Ήμαστε 6 αδέρφια.Επήγα στο δημοτικό σχολείο,μετά έμαθα μοδιστρική και ζούσα ράβοντας.
Μεγάλωσα,πήγα 24 χρονών και παντρεύτηκα και έκανα 4 παιδιά.Με τον άντρα μου που ήταν αγωγιάτης δεν πολυπεινάσαμε στην Κατοχή.
Μια μέρα ήρθε ένας Γερμανός στρατιώτης στο σπίτι μας.Είδε την κόρη μου –είχε κι αυτός ένα γιο στην ίδια ηλικία- μας πόνεσε ,ήταν άνθρωπος με καρδιά.Του ΄πα «να σου δώσω λίγα αυγά και ψωμί;»Είπε : «Όχι ,όχι ,ας τα φάει το πίκουλο».Θυμάμαι στον Ανταρτοπόλεμο ,έδιναν οι Αντάρτες σε μας τις μοδίστρες υφάσματα να τους ράβουμε.
Ένας αντάρτης είχε το μπλοκ που έγραφε τα ονόματα των μοδιστρών και πόσα ρούχα έραβε η καθεμιά .Κάποια μέρα έπλενε ο αντάρτης αυτός τα χέρια του.
Εμφανίστηκαν ξαφνικά οι Χίτες και τον πυροβόλησαν.Αυτός πρόλαβε κι έφυγε ,γλίτωσε τη ζωή του.Βρήκαν οι Χίτες το μπλοκ ,είδαν τα ονόματά μας και μας βρήκανε όλες τις μοδίστρες .
Μας πιάσανε παραμονή Δεκαπενταύγουστου,μας κλειδώσανε σε ένα μπακάλικο κι είχαν σκοπό να μας σκοτώσουν.Μας φοβέριζαν πως θα μας τουμπάρουν από το Σταυρό.
Τελικά μας κράτησαν εκεί μια νύχτα.Εγώ ήμουν έγκυος και μια άλλη μοδίστρα ,η Σταμάτα ,ήταν γριά.Έτσι εμάς τις δυο μας βγάλανε λόγω της κατάστασής μας .Μας είπανε «έχε χάρη που είσαι έγκυος και εσύ που ΄χεις άσπρα μαλλιά κι απέ θα σας τουμπάραμε στο γκρεμό.»
Εμείς με τη Σταμάτα οι κακομοίρες φεύγαμε σιγά σιγά φοβισμένες…
Θυμάμαι που οι Αντάρτες φέρνανε αλεύρι στα σπίτια μας και μας έλεγαν να ζυμώσουμε να τους φτιάξουμε ψωμί.Μερικές γυναίκες δεν είχαν φούρνο κι έτσι ήρθαν στο δικό μου σπίτι.
Ζυμώσαμε 21 καρβέλια σε 2 σκαφίδια.Είπαμε να ζυμώσουμε να τους φτιάξουμε ψωμί.Είπαμε να ζυμώσουμε ένα δικό μας να το φάμε εμείς.Και τα ρίξαμε όλα μια φουρνιά.
Καμιά φορά τα βγάλαμε –δεν είχαν καλά καλά κρυώσει,έρχεται ένας αντάρτης ,μας λέει φέρτε το εδώ.Του λέμε πάρτα όλα ,εκτός από αυτό που είναι ξένο.Μας είπε «ξένο ξε ξένο φέρτε το εδώ.
Πήρε όλα τα ψωμιά ,πήρε και το μουλάρι μας και πριν φύγει είπε στον άντρα μου «Κοίτα μη ρθεις γυρεύοντας για το μουλάρι γιατί θα σε σκοτώσουμε.»
μπορείτε να μου πείτε μια εικόνα που σας είχε συγκλονίσει ,σας είχε κάνει εντύπωση την περίοδο πολέμου;
Όλα συγκλονιστικά ήταν στον πόλεμο .
Υποφέραμε τις νύχτες δεν κοιμόμασταν.Φεύγαν οι άντρες απ’τα σπίτια και λέγαμε άραγε θα ‘ρθουν το πρωί ή θα τους βρουν οι Γερμανοί να τους σκοτώσουν;
Μια συγκλονιστική εικόνα ήτανε τότε που βάλανε φωτιά σε μια γειτονιά του Κοσμά του Αι –Βασίλη .Και οι αντάρτες τραγουδάγανε και χορεύανε σε ένα σκοπό που τον είχαν συνθέσει μόνοι τους για αυτό το συμβάν.Το θυμάμαι σαν τώρα.
Στον Αι-Βασίλη στο χωριό - βάλαν φωτιές και καίνε
Και κάψανε μια γειτονιά - και του παπά το σπίτι
Κάψαν μιας χήρας το παιδί - Μιας χήρας θυγατέρα
Οι μαυρομάτες του Κοσμά - οι γαιτανοφρυδούσες
τα ρούχα σας μη βάψετε - μη μαυροφορεθείτε
κι αν κάψανε τα ρούχα σας - κι αν πήραν τα προικιά σας
τα’Αντάρτικο να ΄ναι καλά - και πάλι θα ΄ν΄δικά σας.
Θελω να μου πείτε κάτι περίεργο που έγινε στο χωριό σας.
Εγινε ΄κάτι παράξενο όταν εγώ δεν είχα γεννηθεί ακόμα.Μου το ΄πε μια γερόντισσα που το έζησε.
Μου ΄πε πως όταν ήταν μικρή είχε έρθει στο Κυπαρίσσι ένας γέρος που τον έλεγαν Παπουλάκο.
Ήταν παπάς ,έλεγε σοφά,προφητικά λόγια και πολλοί άνθρωποι πήγαιναν και τον άκουγαν.
Από στόμα σε στόμα μαθεύτηκαν αυτά που έλεγε.Μερικά από αυτά ήταν :
Θα ρθει καιρός ΄που τις γυναίκες δεν θα τις γνωρίζετε ,θα νομίζετε ότι είναι άντρες(το αντρικό κούρεμα,το αντρικό φέρσιμο κ.λ.π.)
Θα ΄ρθει καιρός που θα σας δέσουνε με ένα σύρμα και τότε θα νομίσετε ότι θα γίνει η συντέλεια του κόσμου.
Ακόμη έλεγε ότι όταν θα γίνει ο τρίτος παγκόσμιος πόλεμος εσείς οι γυναίκες να κρυφτείτε στα τσακώνικα βουνά για να μη σας μαγαρίσουνε οι Τούρκοι.Και όταν θα ΄στε κρυμμένες στις τρύπες και θα ακούτε διάφορα λόγια από τους Τούρκους μην βγείτε.Να μη μιλάτε κι ας λένε τα ονόματά σας.Να πάρετε σπόρους σιτάρι μαζί σας και να ρίχνετε κάτω καθώς θα τρέχετε να κρυφτείτε στα βουνά για να μπορέσετε να γυρίσετε πίσω.
Κι όταν ξαναπάρουμε την Πόλη πίσω από τους Τούρκους θα μας προδώσει ένας γραμματιζούμενος .Και το σημάδι του τέλους του πολέμου θα ‘ναι ότι ένα μοσχάρι θα πνιγεί στο αίμα ,θα κατέβει άγγελος Κυρίου από τον ουρανό και θα βάλει ένα στεφάνι σε έναν Έλληνα που δόξασε την πατρίδα.Τότε θα τελειώσει ο πόλεμος.
η συνέντευξη δόθηκε στην ΓΙΩΤΑ ΠΕΤΡΟΛΕΚΑ
και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό λυχνάρι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου