Το τραύμα του Πατέρα μου ....

 

Του Ιούνη 15 η γιορτή του Πατέρα σήμερα…. 

Δεκαετία του 60 γυμνασιόπαιδο η αφεντιά μου και ο αναλφάβητος πατέρας μου

 από τα βουνά του Ζάρακα στους Μολάους. Κατέβηκε να παραλάβει τον 

« Έλεγχο Επιμέλειας ,Φοιτήσεως και Αγωγής » του εργένη τότε γιού του. 

 Μέρες μετά σε ένα μαντρί κοντά στο μοναστήρι του Αγιαννιού οι δυό μας 

και το τραύμα που κουβαλούσε καιρό. « Ρε Μαστέχα δεν άξιζες να βγάλεις 

τέτοιο παιδί εσύ, μου είπαν 2-3 χωριανοί -δήθεν στα χωρατά.» Κοιταχτήκαμε 

στα μάτια, λέξη δεν είπαμε, δάκρυσε αντρίκια και εγώ έπεσα στην αγκαλιά του αμίλητος.

 Μια στιγμή σιωπής ήταν , και τίποτα άλλο.Εξάλλου μήνες μετά αιφνιδίως τον έχασα….. 

Δεκαετία του 70 Φοιτητής και ξεφυλλίζοντας τον Κίπλινγκ. «…..Αν μπορείς στην 

καταιγίδα να κρατιέσαι από την ελπίδα-κι αν μπορείς όταν σε ψέγουν να σιωπάς με

περηφάνεια. Κι αν μπορείς να μην προδώσεις όσα μυστικά σου πουν -

Τότε παιδί μου θα΄σαι Άντρας και άνθρωπος μαζί.» 

Ακαριαία στη σκέψη μου τα υγρά μάτια του πατέρα μου τότε στο μοναστήρι

 και στην ζωή μου αντάμα, μια ατέλειωτη δίψα και μια ρωγμή στα ονειρά μου. 

Πατεράδες όπου, επι της γης και εν τοις ουρανοίς  

Να'στε καλά - δεν σας ξεχνούμε !!! 

Για τους ... "Θωμάδες"

 

 - Στην εκκλησιά του χωριού μας, στο Μοναστήρι, μεγαλοπρεπής

 ο επιτάφιος. Προσφορά απλών ανθρώπων στον ζωοδότη!!!! 

- Στην Μονεμβασιά ,με μια υπερβατική ματιά, ένας σταυρός 

μαρτυρίου ριγμένος στην θάλασσα. Πάνω του άνθρωποι

 με ένα αναμμένο κεράκι θρηνούν ,δοξάζουν την άνοιξη

 και προσδοκούν την ανάσταση.

 - Σε μια τοιχογραφία του 1325 σε ένα μοναστήρι στην 

Σερβία ο λευκός άγγελος δείχνει στις Μυροφόρες 

τον άδειο τάφο του Χριστού. 

Πίστη και ορθολογισμός ένα βάσανο μέσα μας . 

Μεγάλο το φορτίο η ευθύνη της ζωής μας.

Κάπου-κάπου θέλεις κάπου ν΄ακουμπήσεις.

Και του Χρόνου !!!!!

Πασχαλιά 2025

 

Σκόρπιες εικόνες πανέμορφες, ένα παράθυρο απόδρασης τις πασχαλινές 

τούτες μέρες. Δεν αρκούν μόνο τα μάτια για να τις χαρείς… 

 - Ματιές αγαπητής φίλης από ένα οδοιπορικό της στα μοναστήρια 

του καβομαλιά ,μεγάλη Παρασκευή του 2016. 

- Πανέμορφες εικόνες από τους εραστές των (ο)ρέων του Ζάρακα.

Το Μοναστήρι του Αγιαννιού-το Χιονοβούνι – το φαράγγι του

 «σταυρού» - η Βλυχάδα και ο προφήτης Ηλίας στην κουλοχέρα 

πολιορκημένος από «like».Τέλος να επισημάνω ότι, επιτέλους 

υπεγράφη η υπουργική απόφαση (ΦΕΚ 186/Δ/2025) του 

αναθεωρημένου Χωροταξικού Πλαισίου της Πελοποννήσου. 

Σύμφωνα με αυτό τα τοπία του Ζάρακα και του Καβομαλιά 

θεσμοθετήθηκαν ως τοπία Εθνικής και Διεθνούς Εμβέλειας 

αντίστοιχα, υπενθυμίζοντας τον Ελύτη:«….ένα τοπίο δεν είναι, 

όπως το αντιλαμβάνονται μερικοί, κάποιο απλό σύνολο γής, φυτών

 και υδάτων. Είναι η προβολή της ψυχής ενός λαού επάνω στην ύλη.

 ΦΩΤΟ: Τσάκου Κατερίνα – Χελιώτης Χρήστος –

 Παναγιωτόπουλος Χρήστος – Κόκκορης Θεόδωρος. 

 Αγαπητοί φίλοι ,Πατριωτάκια ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!!!!!

 

ΧΑΡΑΚΙΩΤΙΚΑ διάσπαρτα...

 

Ειδικό αφιέρωμα στους Έλληνες της διασποράς σε πρόσφατη

 εκπομπή του τηλεοπτικού σταθμού ALPHA – «αυτοψία». 

Ειδική αναφορά στον Ευεργέτη ΓΕΩΡΓΙΟ ΠΕΤΡΟΛΕΚΑ.

15,40'min  έως 16,30'min (12/3/2025

https://www.alphatv.gr/show/aytopsia/?vtype=player&vid=61846&showId=843&year=2025

Στις 12 Μάρτη έφυγε από κοντά μας ο καλός φίλος ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΑΡΓΚΑΝΗΣ.

Γαμπροχαρακιώτης από την ΣΥΚΙΑ, παντρεμένος με την Παναγιώτα Φιφλή. 
Απέκτησαν δύο κόρες την Ματούλα και την Γεωργία από τις οποίες ζήτησα 
για τον πατέρα τους μια φωτογραφία – έξι λέξεις που τον χαρακτήριζαν και
 ένα τραγούδι που στα γλέντια τον μεράκλωνε.

Μια από τις πολλές όμορφες στιγμές με την οικογένειά του, στο φιλόξενο 

σπίτι μας γύρω στο 1998.Στα γενέθλια της Ματούλας, πανευτυχής 

ανάμεσα στις γυναίκες της ζωής του, την γυναίκα του τις κόρες του ,

 και την αδελφή του. Πάντα ευδιάθετος, παρά τις δυσκολίες της ζωής, 

πρώτος στην παρέα και στα γλέντια.

 - Αγωνιστής, δίκαιος, δυνατός, ευαίσθητος, φιλόξενος, χαμογελαστός. 

- «Δραπετσώνα» του Μίκη Θεοδωράκη

Χειμωνιατικες στιγμες στον ΧΑΡΑΚΑ

 

      στον περιβάλλοντα χώρο των 3-Ιεραρχών -Πρωταγωνιστής 

ο ευεργέτης ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΕΤΡΟΛΕΚΑΣ.

ΦΩΤΟ:ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΕΤΡΟΛΕΚΑΣ

Χειμωνιάτικο τοπίο   στο χωριό μας  

στον καθρέπτη τ΄ ουρανού - το κεραμιδί των σκεπών

υγρασία παντού - μεχρι το κόκκαλο. ΦΩΤΟ:ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΕΤΡΟΛΕΚΑΣ

Η κεντρική πλατεία του χωριού μας. 

Χειμωνιάτικη ερημιά !!!!

ΦΩΤΟ:ΧΡΥΣΑΝΘΗ  ΡΟΒΑΤΣΟΥ

Κι' όταν σε πήρε το φιλί .. ΓΥΝΑΙΚΑ

 

Τα πολύ παλιά χρόνια στην Κρήτη σε ένα βραδινό γλέντι γάμου. 

Ο γαμπρός, η νύφη, κέφι, τραγούδι, χορός, μπαλωθιές, ρακί.

 Ξάφνου μια φωνή κόβει την ανάσα. «έρχονται πειρατές ……».

 Πανικός, αγωνία, τρομάρα «να κρυφτούν οι κοπέλες σε ασφαλές 

 μέρος μην μαγαριστούν ….» Σε μια γωνιά ένα ζευγάρι αρκετά 

μεγάλης ηλικίας αναστατωμένο. Ξάφνου γυρίζει ο άντρας και 

σοβαρά λέει στην κυρά του «και συ τι κάθεσαι φύγε…..» 

Και η σύζυγος απορημένη… 

- Τι να με κάνουν μένα άντρα μου ;; 87 χρόνων είμαι .

 - Κι΄ αν σε δουν με τα δικά μου μάτια ;

Οι ομορφιές οι γόησσες ... στο ΧΙΟΝΟΒΟΥΝΙ

 

20 του μηνός Φλεβάρη – Χιονοβούνι όνομα και πράμα. 

Καταφύγιο η Παναγιά η «Πηλιουριώτισα»,

 1000 μέτρα πιο κοντά στον Θεό. 

Στα κεραμίδια «καρούμπαλα» τα παγωτά της νιότης μας.

 Το ελατοδάσος στολισμένο, η τέχνη της φύσης παντού.

 Ομορφιές κλεμμένες από τον Γιάννη Πουλάκη,

 να τις χαρούμε και μείς.

 Χάθηκα μ’ αυτές, που μια ζωή με τυραννούν. 

Στην συνέχεια είδα όνειρο …και ύστερα ξύπνησα…..

ΚΑΙ Ο ΝΟΩΝ ΝΟΕΊΤΩ

κι΄αυτά έχουν ψυχή ...

 

Ο Δαμιανός Πετρολέκας (1892-1967) ήταν γιός του Παπά-Ηλία,

 αδελφός του γνωστού Jerome (1888-1953) και σύζυγος της Ρηνιώς 

Πριφτάκη.Για χρόνια είχε διατελέσει Πρόεδρος της κοινότητας

 ΧΑΡΑΚΑ, στο σπίτι του δε είχαν φιλοξενηθεί αρκετοί «επίσημοι»

 που επισκεπτόταν το χωριό εκείνα τα χρόνια. 

- Θύμησες της μάνας μου, στην αυλή του Δαμιανού δεκαετία του 40.

 Τρικούβερτο γλέντι με πρωταγωνιστές Κρεμαστιώτες στο καλαματιανό,

 με σουξέ αφιερωμένο στην νύφη «αυτό το κορδελάκι-που βάλεις στα

 μαλλιά, να μην το ξαναβάλεις-τρελαίνεις τα παιδιά». Ήταν ο Γάμος του

 «Κουρλογιάννη» και της Ελένης με καταγωγή από την Κρεμαστή.

 - Θυμάμαι εκεί στον προαύλιο χώρο του σπιτιού υπήρχε μια τεράστια 

μουριά. Εκεί την δεκαετία του πενήντα κατακαλόκαιρο τα μεσημέρια

 πιτσιρίκια σκαρφαλωμένοι στα κλαδιά, ψιθυριστά λέγαμε ιστορίες

 τρώγοντας άγουρα μούρα ,με τους ήχους συναυλίας τζιτζικιών.

 - Πρόσφατα το εγκαταλελειμμένο σπίτι του Δαμιανού, από τις αρμόδιες

 υπηρεσίες του Δήμου κρίθηκε κατεδαφιστέο. 

ΕΡΩΣ ....

 

“ Ο έρωτας είναι η προβολή των αναγκών μας σε άλλους ανθρώπους 

που ελπίζουμε ότι θα τις ικανοποιήσουν. Κι επειδή θέλουμε να τις 

ικανοποιήσουν, τον εξιδανικεύουμε τον άλλον και πιστεύουμε ότι είναι

 αυτός που θέλουμε. […] Ο έρωτας είναι η μόνη διέξοδος για να 

συμπληρώσουμε αυτά πού δεν πήραμε απ’ τη μάνα μας ή απ’ τον

 πατέρα μας”.  Ματθαίος Γιωσαφάτ

Ζαρακίτικη Παραδοσιακή Τυροκομία

 

Στις 8 Νοέμβρη στο συνεδριακό αμφιθέατρο Γεωπονικού 

ΠανεπιστημίουΑθηνών πραγματοποιήθηκε   ημερίδα με θέμα:

 Διατροφική πολιτιστική κληρονομιά – ένα ανοιχτό παράθυρο στο

 μέλλον Η ΤΥΡΟΚΟΜΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΤΥΡΙ. Ήταν μία εκδήλωση 

αφιερωμένη σε εκείνους και εκείνες που διαφυλάσσουν τον τυροκομικό

 πλούτο της πατρίδας μας και την διατροφική μας πολιτιστική 

κληρονομιά.Η μελέτη αυτή συντάσσεται στο πλαίσιο επιστημονικής 

συνεργασίας από την Διεύθυνση Νεότερης πολιτιστικής Κληρονομιάς –

 ερευνητές του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών – και του Κέντρου 

Έρευνας της Ελληνικής Λαογραφίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. 

Στα πλαίσια αυτής της εκδήλωσης έγινε η παρουσίαση του 2ου 

Τόμου της εκδοτικής σειράς διατροφικής πολιτιστικής

 κληρονομιάς της Ελλάδος αφιερωμένης στην Τυροκομία και 

στο τυρί. Παρουσιάζω στην συνέχεια α) ένα απόσπασμα προλόγου της 

υπουργού Λίνας Μενδώνης β) Ειδική παρουσίαση της τέχνης του 

παραδοσιακού Ζαρακίτικου τουλουμίσιου τυριού από την εκλεκτή 

συμπατριώτισσα ΙΩΑΝΝΑ-ΜΑΡΙΑ ΓΙΑΚΟΥΜΑΚΗ.

 

Το μεράκι του "Πασά"

 

Τάσος Κόκκορης  γνωστός με το παρατσούκλι «Πασάς».

 Γιός του Διαμαντή Κόκκορη και της μοναχοκόρης του Παναγιωκοσμά, 

της Ματίνας. Στα πανηγύρια του χωριού στις εκδηλώσεις του συλλόγου, 

τον θυμάμαι πανταχού παρόντα με μια κάμερα να αποθανατίζει στιγμές.

 Έχει στην κατοχή του ένα τεράστιο φωτογραφικό και βιντεοληπτικό υλικό, 

έναν θησαυρό για την ιστορία του χωριού μας που πρέπει πάση θυσία να 

ταξινομηθεί ψηφιοποιηθεί και να αναδειχθεί. Προ ημερών μίλησα μαζί του

 και να τι μου εξομολογήθηκε για το μεγάλο του μεράκι. 

- Χριστούγεννα θαρρώ του 1962 , παιδί εφτάχρονο στο πασαλιμάνι χάζεβα 

τους Αμερικάνους του 6ου Στόλου να τραβούν με φωτογραφική μηχανή 

αναμνηστικές φωτογραφίες.Ετσι μπήκε ο σπόρος μέσα μου…..Των Φώτων 

βγήκα σεργιάνι για τα κάλαντα και μάζεψα 42 δραχμές.Την επομένη σε ένα

 μαγαζί στον Πειραιά στην Γούναρη μια πλαστική φωτογραφική Μηχανή με

 φιλμ Agfa ήταν δική μου με 30 δραχμές. Την ίδια χρονιά με την πρώτη 

ευκαιρία που ήλθα στο χωριό , από τις πρώτες μου φωτογραφίες το σπίτι 

του παππού του Παναγιωκοσμά.

- To 1981 μία Βιντεοκάμερα μου κόστισε 351.000 δραχμές. Την κουβάλαγα 

πάντα μαζί μου σε κάθε εκδήλωση που αφορούσε τον ΧΑΡΑΚΑ που υπεραγαπώ. 

Διαθέτω 127 ταινίες των τριών ωρών, και πλούσιο φωτογραφικό υλικό. 

- Από το 2003 η έλευση του κινητού αντικατέστησε την κάμερα που αποσύρθηκε

 ως σουβενίρ των νεανικών μου χρόνων. 

Χαρακιώτικα χριστουγεννιάτικα

 

Ευτυχές το νέο έτος 2025

 

ΧΑΡΑΚΑΣ ...Χριστούγεννα 1938

 

1938 στον Χάρακα, παραμονή Χριστουγέννων και εγώ δημοτικού μαθήτρια.

 Ο πατέρας μου ο Κωτσιφιφλής στα χειμαδιά της Μονεμβάσιας με την

 κυρά-Βικτωρία(μητριά) για να ξεχειμωνιάσουν με τα ζωντανά. Εγώ και ο 

αδελφός μου ο Γιώργος μέναμε στο χωριό για να πάμε Σχολείο. Μας είχε 

αναλάβει η θεία Βασιλική, από το σόι της συγχωρεμένης της μάνας μου.

 Αυτές τις μέρες καθαριότητα παντού στο χωριό στα σπίτια στις αυλές 

στους δρόμους. Οι φούρνοι κάπνιζαν, αξέχαστες μυρωδιές από σπανακόπιτα,

 μπρούστουλα, χριστόψωμα για την γιορτινή μέρα. Από γλυκά κουραμπιέδες

 με ανθόνερο, καληχέρες τηγανητές με λάδι δρίμισκου, μέλι ντόπιο και τσίπες 

μελωμένες με πεταχτή τριμμένη κανέλλα. Λέγαμε τα κάλαντα και μας δίνανε

 γλυκά κυρίως και καμμιά φορά μία δεκάρα.Πέντε το πρωί-ανήμερα ξύπνημα

 ντύσιμο,παλτουδάκι ζεστό από την θεία-Φιλιά ραμμένο και έξω κρύο

 διαβολεμένο. Λειτουργία στην εκκλησιά με τον παπα-Πέππα και ψάλτη τον 

μπάρμπα-Μήτρο. Χαιρετούρες Χρόνια πολλά και ύστερα το μεσημεράκι 

στο σπίτι για φαΐ. Στο εικόνισμα με τα βάγια το καντηλάκι αναμμένο με άσπρο

 φιτίλι περασμένο στην καντηλήθρα. Το τζάκι αναμμένο με κούτσουρα κουμαριάς

 που έφερνε ο πατέρας το καλοκαίρι από την «τσεμπέριζα» και τον «κισσό». 

ΖΑΡΑΚΙΤΙΚΟ Μέλι

 

Κυριακή 3 Νοέμβρη στον περιβάλλοντα χώρο του Ζάππειου Μεγάρου επισκέφτηκα

 την 8η Γιορτή Μελιού. Παρούσες δύο Μελισσοκομικές επιχειρήσεις Ζαρακίτικες .

 - Ο Χρήστος Τραϊφόρος από το Κυπαρίσσι – Μέλι ΜΥΡΙΝΑ 

- Η Δρίβα Ευγενία από την Ρειχιά – Μελισσοκομία ΖΑΡΑΚΑ 

Γεύσεις υπέροχες!!!! Θυμάρι,Φασκόμηλο,Ρείκι,Κουμαριά,Χαρουπιά κ.α. 

Το Ζαρακίτικο μέλι είναι υψηλής βιολογικής αξίας, με εγγύηση την σπουδαία 

βιοποικιλότητα της περιοχής ,η οποία πρέπει να διατηρηθεί αναλλοίωτη.

 Τέλος να αναφέρουμε ότι η Μελισσοκομία αποτελεί βασικό κλάδο του 

πρωτογενούς τομέα στον ΖΑΡΑΚΑ,με μεγάλες αναπτυξιακές δυνατότητες.

Ορνιθοπανίδα ΜΟΝΕΜΒΑΣΙΑΣ - ΖΑΡΑΚΑ

 

Στις 12 Οκτώβρη 2024 πραγματοποιήθηκε στην Μονεμβάσια ημερίδα με θέμα

 «Η ορνιθοπανίδα της περιοχής Μονεμβασιάς – Ζάρακα».Παρουσιάζω στην 

συνέχεια εισήγηση (power point)του Νίκου Τσόπελα γεωπόνου με μεταπτυχιακές 

σπουδές στην βιοποικιλότητα και περιβαλλοντική πολιτική, εκ μέρους της 

Ορνιθολογικής Εταιρείας. Μια επισήμανση μόνο. Πρέπει όλοι μας να καταλάβουμε 

την υπεραξία του φυσικού πλούτου της περιοχής μας, η μοναδικότητα του οποίου 

αποτελεί και από τους λίγους μοχλούς ανάπτυξης, που έχουν απομείνει.

ΖΑΡΑΚΙΤΙΚΕΣ ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ

 

Μυρτώο - Παραπόλα. Θέαση απο μονοπάτι ΧΑΡΑΚΑΣ -ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ !!!
Θέση "πλατιαλεκάνα" (κάθισμα "Παπαλέκα"). Ο ορίζοντας των παιδικών
μου  χρόνων.Τα πρώτα μου όνειρα!!!!! ( ΦΩΤΟ Χρήστος Χελιώτης)

                      Οι επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης προ των πυλών στον Δήμο Μονεμβασίας. 

Λειψυδρία , Ερημοποίηση. Εκόνες Alerts απο Χάρακα και Φούτια.

¨

Στο Μοναστήρι μας 19 και 25 Σεπτέβρη. Του Αγιαννιού του Νηστικού και Αγρύπνια !!!

Στιγμές κατάνυξης και φυσιολατρείας, ιδανικές για "πάσαν την βιοτικήν αποθώμεθα μέριμναν."

Μνημεία Φύσης & Πολιτισμού στον ΖΑΡΑΚΑ

Βρίσκεται αιώνες τώρα ανάμεσα στους τρεις οικισμούς του Κυπαρισσιού, 

δίπλα στο ποτάμι και στο Δημοτικό Σχολείο(θεσμοθετημένο νεώτερο μνημείο).

Πρόκειται για την αιωνόβια ΒΕΛΑΝΙΔΙΑ με μεγάλη οικολογική-επιστημονική-

ιστορική και πολιτιστική αξία. Ένα τοπόσημο για το πανέμορφο «Γειτονάκι» μας.

 Απαιτείται η κήρυξή της ως διατηρητέο μνημείο φύσης, με πρωτοβουλία του 

δήμου, πολιτιστικών συλλόγων, ιδιωτών σε συνεργασία με τοπικό Δασαρχείο-

Διεύθυνση Δασών. Επισημαίνουμε ότι τα μνημεία αυτά αποτελούν σπουδαίο 

εκπαιδευτικό και παιδαγωγικό πόρο. Τέλος να αναφέρουμε ότι αντίστοιχα δένδρα 

υπάρχουν εντός των ορίων του Δήμου Μονεμβάσιας, κυρίως αιωνόβιες ελιές,

 που χρήζουν αξιοποίησης. (ΦΩΤΟ: Πουλάκης Γιώργος)

θια-ΜΑΤΙΝΑ

 

                                                                                                                                          Μιά ευτυχισμένη Κυριακή του 63   

1963 - στον ΧΑΡΑΚΑ στα σκαλοπάτια των 3/Ιεραρχών η καθιερωμένη φωτογραφία

 μετά την τελετή. Η νύφη χαρακιώτα , ΜΑΤΙΝΑ η κόρη του Κωτσιφιφλή και της 

κυρά-Βικτωρίας. Γαμπρός ο Κώστας Χελιώτης Κυπαρισιώτης "βέρος",δεν ζεί πιά.

 Όλοι τους, αγαπημένες φυσιογνωμίες των παιδικών μου χρόνων Χαρακιώτες και 

συμπεθεριό. Αρκετοί απόντες σήμερον και οι εν ζωή με το βάρος εξήντα και πλέον

 χρόνων. Και η αφεντιά μου Μειράκιον «εν χρω κεκαρμένος» στην νύφη εμπρός.

Κατερίνα Τσάκου .... μια αγωνίστρια Ζωής

Την Κατερίνα την γνωρίζω λίγα σχετικά χρόνια, ως αγωνίστρια ζωής

 με πάθος και έρωτα για τον γενέθλιο τόπο της. Τον βράχο του καβο-Μαλιά ,

το βαθύ μπλε του Μυρτώου που τον περιβάλει ,και τον καθάριο ουρανό 

πάνω του που κοιτώντας τον πρωτοονειρεύτηκε.Μεταξύ των άλλων έχουμε

οι δυό μας ένα κοινό σημείο, ονειρευόμαστε όχι μόνο την νύχτα …..

Πρόσφατα κυκλοφόρησε μια  ποιητική συλλογή της με τίτλο «Το φως –

 η ίριδα – τα κόκκινα φρούτα – και ο covid ».Παραθέτω στην συνέχεια ένα

 μικρό απόσπασμα από την συλλογή της και μια ενδιαφέρουσα συνομιλία που

 είχα μαζί της. Τέλος από καρδιάς εύχομαι το βιβλίο νάναι καλοτάξιδο !!!!!!

 

Φυσικό κάλλος και μια θλιβερή επέτειος ....

 

Δύο υπέροχες φωτογραφίες με αναφορά στο γειτονάκι μας το ΚΥΠΑΡΙΣΣΙ. 

Και μια ευγενής υπενθύμιση για την αυριανή επέτειο της σφαγής 500 Ζαρακιτών

  από τον στρατό του Ιμπραήμ, 199 χρόνια πριν, στον ιστορικό τόπο «ΠΑΛΙΟΧΩΡΑ», !!!!.

                                                                                                                       ΦΩΤΟ: Κατερίνα Κατσώρη

                                                                                                           ΦΩΤΟ : Φρόσω  Γαβρίλη

«Πακόγια» - H ηθική του ΖΑΡΑΚΑ

 

Τα «πακόγια» είναι το τοπωνύμιο μιας περιοχής στα διοικητικά όρια μεταξύ

 των Δημοτικών ενοτήτων Ζάρακα και Μολάων του Δήμου Μονεμβάσιας ,στην

 νότια απόληξη της κορυφογραμμής «καλογεροβούνι» με υψόμετρο 550,00 m. 

Από την θέση αυτή διέρχεται η Επαρχιακή οδός Μολάοι – Κυπαρίσσι ,είναι

 το καλωσόρισμα του επισκέπτη στα Ζαρακοχώρια με τον θεσμοθετημένο 

παραδοσιακό τους χαρακτήρα και το υπέροχο φυσικό τους περιβάλλον.

 Στα «πακόγια» λοιπόν συμβαίνουν «τριτοκοσμικά» πράγματα που ακυρώνουν

 κάθε έννοια φέρουσας ικανότητας χώρου – περιβαλλοντικού αποτυπώματος 

παρεμβάσεων και της αισθητικής δηλαδή της ηθικής του μέλλοντος όπως 

υποστηρίζουν αρκετοί. Στην περιοχή αυτή και ευρύτερα συνυπάρχουν :

 - Ανενεργά λατομεία χωρίς ίχνος αποκατάστασης σε επαφή με επαρχιακή οδό και 

500m νότια αυτής Λατομική ζώνη 300στρ. και ενεργό λατομείο 160 στρ. 

- Εγκαταλελειμμένα παλιά σκουριασμένα μηχανήματα,οχήματα,μεγάλα 

λάστιχα κ.λ.π (παρατίθεται φωτογραφικό υλικό) 

- Στην περιοχή έχουν εγκατασταθεί και λειτουργούν 9 αιολικά πάρκα

 ( περίπου 80 ανεμογεννήτριες) και ευρίσκονται σε στάδιο αδειοδότησης άλλα 

τέσσερα, δημιουργώντας ένα συνεχές «φράγμα» 10km μήκους και 200m 

ύψους με ό,τι αυτό συνεπάγεται περιβαλλοντικά (διέλευση ορνιθοπανίδας κ.λ.π)

 - Έχουν δε διανοιχθεί νέοι δρόμοι αρκετών χιλιομέτρων για πρόσβαση στα πάρκα, 

οι οποίοι έχουν τραυματίσει ανεπανόρθωτα το ορεινό τοπίο. Και το κερασάκι στην 

τούρτα είναι πρόσφατη απόφαση για εγκατάσταση «φαραωνικών» φωτοβολταϊκών 

σταθμών . Ο 1ος στην θέση «πακόγια» έκτασης 1600στρ. (!!!) σε επαφή με την 

επαρχιακή οδό και ο 2ος δύο χιλιόμετρα βόρειο- δυτικά έκτασης 800στρ.

ΠΕΤΡΟΛΕΚΕΙΑ 2024

 

Με την υπέροχη Αυγουστιάτικη πανσέληνο στο χωριό μας ,

ολοκληρώθηκαν και φέτος οι εκδηλώσεις ΠΕΤΡΟΛΕΚΕΙΑ 2024

 που διοργανώθηκαν από τον σύλλογο των απανταχού Χαρακιωτών. 

Απόλυτη επιτυχία, μεγάλη συμμετοχή, πολυθεματικότητα 

(Αθλητισμός-Γαστρονομία-Αφιερώματα-Θέατρο-Αιμοδοσία κ.α.) 

Μα το πιο σπουδαιότερο η αρκετά μεγάλη παρουσία μικρής ηλικίας 

παιδιών και εφήβων. Κεφαλαιώδης παρακαταθήκη για το μέλλον

 του ΧΑΡΑΚΑ. Θερμά και ειλικρινή συγχαρητήρια σε όλους τους 

συντελεστές. Και του χρόνου !!!! (ΦΩΤΟ: Χρήστος Χελιώτης)

                                                                    Απο τις κορυφαίες  στιγμές των εκδηλώσεων

Χαρακιώτικο γούστο και μεράκι !!!!

Λέγεται ότι στην Ελλάδα το σύνηθες είναι να «σφάζονται» για τον ιδιωτικό χώρο ,

 ενώ αγνοούν τον αντίστοιχο Δημόσιο. Αυγουστιάτικα πριν της Παναγίας,μερικές

 φωτογραφίες από το φιλαράκι μου τον Χρήστο στον περιβάλλοντα χώρο του κεντρικού

 ναού των 3-Ιεραρχών,με αιφνιδίασαν θετικά. Ο Μέγας ευεργέτης του χωριού μας 

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΕΤΡΟΛΕΚΑΣ και ο για 35 χρόνια Ιερέας και Δάσκαλος στον Χάρακα 

 ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΕΠΠΑΣ,ανάμεσα σε βασιλικούς,καντιφέδες,τριανταφυλιές,

γεράνια……. Ποιός ξέρει… σε κάποια τέτοια γειτονιά του Παραδείσου θα βρίσκονται. 

Προσωπικά ένα μεγάλο «Εύγε» σε όσους συνέβαλαν να δημιουργηθούν αυτές οι υπέροχες

 εικόνες που ξεχειλίζουν από γούστο και μεράκι. Η Λαϊκή αισθητική πολλάκις προηγείται

 μιας φυτοτεχνικής μελέτης. Τέλος οδεύοντας προς την είσοδο της Εκκλησιάς καμμιά 

25-αριά βασιλικοί μυρίζουν καλοκαίρι μέχρι το γραφείο μου!!!! (σ.π)