1932 ... φθινόπωρο ήτανε - στο φευγιό της μάνας μου για τους ουρανούς.
Την μάνα μου την λέγανε Χρυσούλα και ήταν κόρη του παπαλέξη από το Κυπαρίσσι.
Εκείνη την μέρα εγώ 4 χρονών και ο αδελφός μου ο Γιώργος 2 χρονών παίζαμε στην
αυλή του φτωχικού μας σπιτιού ενώ μέσα οι συγγενείς μοιρολογούσαν…. Και λέγανε
Νοικοκυρά εκλείδωσε και πήρε τα κλειδιά της
Μήτε στην πόρτα τάφησε μήτε στην γειτονιά της
Μήτε στην στράτα τάριξε να τάβρουν τα παιδιά της…..
Μεγάλη Παρασκευή σήμερα το θυμήθηκα συγκινήθηκα
και το μοιράζουμε μαζί σας
Στην πιο πάνω φωτογραφία είναι η μάνα μου
η Χρυσούλα και ο
Πατέρας μου ο κωτσιφιφλής.
Συγχωριανοί μου από καρδιάς καλή Ανάσταση !!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου