Περασαν 35 χρόνια απ’ όταν δημοσιεύτηκε η συνέντευξη αυτή
στο περιοδικό
Λυχνάρι με τίτλο: Δίψα και αγωνία για την ζωή .
Ηταν μια συνομιλία εκ βαθέων με νέους του χωριού σήμερα 50-ρηδες
Την αναδημοσιεύω με την αφιέρωση κάποιων στίχων ενός τραγουδιού.
Παλιές σου νίκες και ήττες και λάθη σωστά.
Η ξενιτιά, η ξενιτιά του γυρισμού η χαρά
κι αυτός ο κάποιος που σου γνέφει απ’ το λιμάνι μακριά
Δεν είναι τίποτα απ’ όλα Κι είναι όλ’ αυτά...
Είν η κρυφή σου, η ατέλειωτη δίψα
είν’ η δίψα που σε κρατά ζωντανό
Είν’ η κρυφή σου, η ατέλειωτη δίψα
είν’ η δίψα για καθαρό ουρανό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου