ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΑΙΟΙ ..... ΠΑΠΑΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΑΙΟΙ

1.Εις το ιστόρημά μου «Έλληνες ,εξ Αλβανίας ,εις Λακωνίαν - Αρβανίτες της Λακωνίας» ,που δημοσιεύθηκε ,στις επαρχιακές μας εφημερίδες ,ΜΟΛΑΟΙ φύλλον 15-5-1976 και τα ΝΕΑ ΤΟΥ ΖΑΡΑΚΟΣ φύλλον Οκτωβρίου 1984 > ,γράφω ,περιληπτικά ,τα εξής:
 Ότι οι Έλληνες του Βορρά και ειδικότερα ,οι Έλληνες της Αλβανίας ,πιεζόμενοι ,αρχικά ,από τους γειτονικούς ,Σλαβικούς Λαούς και από το 1200 μ.Χ. ,και από τους Τούρκους .που ως γνωστόν κατέλαβον και κατείχον έκτοτε όλη την Βαλκανικήν όχι όλοι φυσικά ,γιατί και σήμερα υπάρχουν εκεί άνω των 400.000 αλλά αρκετοί άρχισαν να κατεβαίνουν ,προς το Νότον ,που ήσαν όλοι Έλληνες ,για να ασφαλισθούν περισσότερον.
Ότι η κάθοδος αυτή αυξήθηκε ,κατά πολύ ,μετά το 1400 ,και εγκαταστάθησαν σε διάφορα ασφαλέστερα μέρη της Στεριάς ,της Αττικής ,των Νήσων Ύδρα,Σπέτσες ,Άνδρος και της Πελοποννήσου .
Ότι ο τότε Βυζαντινός Δεσπότης του Μυστρά ,Μιχαήλ Κατακουζηνός - Ο Μυστράς κατελήφθη από τους Τούρκους το 1460 - έχων ανάγκη στρατιωτών ,τους επέτρεψε να πάνε να εγκατασταθούν και στην Λακωνίαν,και επειδή ήσαν ,κατά το πλείστον ,ποιμένες (γιδοτρόφοι),τους εγκατέστησεν στο ορεινόν Πάρνωνα και περισσότερον στο Ζάρακα .
Ότι εκεί ,εγκατασταθέντες ,μαζί και με τους ολίγους ,υπάρχοντας ,εντοπίους ,σχημάτισαν ,αρχικά ,το κεφαλοχώρι του Ζάρακος ,την Κρεμαστήν και από αυτήν , με την πάροδο του χρόνου ,έφευγαν πολλοί και εγκαθίστανται και σε άλλα μέρη ,που εξυπηρετούσαν περισσότερο τις ανάγκες των.
Έτσι ,δε , σιγά σιγά ,εδημιουργήθησαν και τα άλλα χωριά του Ζάρακος,Κυπαρίσσι, Χάρακας , Πιστάματα ,Λαμπόκαμπος ,Ρηχιά ,Γέρακας ,Άγιος Δημήτριος, Κουπιά κ.λ.π.
 Και ότι ,έτσι ,εξηγείται ,το πώς συμβαίνει να ομιλείτο στον Ζάρακα η αλβανική γλώσσα  - τώρα δεν ομιλείται πλέον  -  και το πώς συμβαίνει να υπάρχουν ακόμα εκεί ,πολλά αλβανικά τοπωνύμια Ντάρδιζα , Πίλιζα ,Κλίσιζα , Βίγλα , Κιάφα,Ντέντε κ.λ.π.
Τούτο ,επαναλαμβάνομεν ,εξηγείται ,εκ του ότι ,οι πρώτοι εγκατασταθέντες μιλούν την αλβανικήν γλώσσαν .
Η οποία ,ως υποστηρίζεται ,είναι ινδοευρωπαική ,με επίδραση των ρουμανικών ( βλάχικα,ρουμάνικα κ.λ.π.) των ελληνικών , των τούρκικων ,των σλαβικών ,τέλος και των ιταλικών κ.α...........  
 
2. Οι εκεί όμως εγκατασταθέντες ,ήσαν Χριστιανοί Ορθόδοξοι Έλληνες και μάλιστα ,ως ορεσίβιοι , περισσότερον καθαρόαιμοι από τους από τους πεδινούς ,γιατί όπως ξέρουμε ,στα βουνά ,σπανίως ανέβαιναν οι κατακτητές μας.
Είχαν ως εκ τούτου ,ανάγκην ιερέων και Διδασκάλων ,διά τας χριστιανικάς και μορφωτικάς των ανάγκας.
Έφυγε ,τότε ,από τις Σπέτσες ,ένας ,ονόματι Ανδρέας Μπούφης ,Παππάς και υιός παππά εγκαταστάθη παπάς ,στο Κυπαρίσσι ,έγινε δε εκεί ,κατά την παράδοσιν Δάσκαλος .
 Ο μακαρίτης ,γιατρός μας , Κ.Πετρολέκας ,στο βιβλίο του Ζάραξ και στη σελίδα 106 γράφει ότι ο Ανδρέας Μπούφης δεν ήταν αυτόχθεν Σπετσιώτης ο ίδιος (ή οι πρόγονοί του ) είχεν έλθει μαζί με άλλους και είχεν αρχικά εγκατασταθεί στις Σπέτσες ,προερχόμενος από το χωριό Σέπερι ,της Βορείου και μαρτυρικής μας Ηπείρου.
Και φαίνεται ότι είναι σωστό τούτο γιατί είναι σύμφωνο με τα προεκτεθέντα ,αλλά και με την παράδοσιν ,που επικρατεί ,σ’όλο το Ζάρακα .
Ο παπάς αυτός και Δάσκαλος του Κυπαρισσιού Ανδρέας Μπούφης από το Σέπερι της Βορείου Ηπείρου ,είχε 2 αγόρια το Μιχάλη ,που στο γενεολογικό δένδρο ,γράφεται ,ότι εγεννήθη το 1768 και τον Γιώργον .
Τα δύο του αυτά αγόρια ,και όταν μεγάλωσαν έγιναν κατά την παράδοσιν και Δάσκαλοι έγιναν και αυτά παπάδες και ο μεν Μιχάλης της Κρεμαστής ,που ήταν όπως και παραπάνω γράφω ,το κεφαλοχώρι του Ζάρακος και ο δε Γιώργος του Χάρακος.
 Και από μεν το Μιχάλην έγινε η οικογένεια των Παπαμιχαλοπουλαίων , λαβούσα το επώνυμον τούτον ,εκ του ιερατικού βαθμού παπάς ,του βαπτιστικού ονόματος Μιχάλης  και της καταλήξεως πούλος που σημαίνει ,στην Πελοπόννησον υιός.
 Όπως σημαίνει ,υιός και το ίδης ή ογλού στην Μικράν Ασίαν.
Και από τον Γιώργον ,έγινε η οικογένεια των Παπαγεωργαίων .
Δηλαδή του παπα-Γιώργη –υιός. Γιατί και το γιου σημαίνει ,στην Πελοπόννησον ,υιός.
Οι οικογένειες συνεπώς των Παπαμιχαλοπουλαίων και των Παπαγεωργίου του Ζάρακος ,είναι αδελφές οικογένειες και προέρχονται από την αυτήν ρίζαν ,τον Παπα-Ανδρέαν Μπούφην του Κυπαρισσιού.



Για αυτό και οι δυο έχουν την αυτήν προσωνυμίαν (Παππαδριάνοι ή Παππανδρέοι).
Ως αποτελούμενες δε από εγγράματους της εποχής εκείνης , ήταν οι δεσπόζουσες του τόπου και κατείχαν σχεδόν όλα τα αξιώματα αυτού , ιερατικά και πολιτικά ,που τότε μεν ήταν σεβαστά , αγαπητά και χρησιμότατα.
Τώρα ,όμως άλλαξαν οι καιροί και δυστυχώς άλλαξαν και οι αντιλήψεις ,πολλών σημερινών ανθρώπων ,ως προς αυτά .

  3. Και η μεν οικογένεια των Παπαμιχαλοπουλαίων διέπρεψε και διαπρέπει , περισσότερον εις τα πολιτικά αξιώματα ,έχουσα να επιδείξει , Δημογέροντας (ο προπαππούς μας,  αναγνώστης ήταν Δημογέρων ) , Δημάρχους ,προέδρους Κοινοτήτων κ.λ.π.
Προσέτι δε και τους εξής ακόμη ,εκλεκτούς και εξέχοντες :
α )Τον Νικόλαον Αναγνώστου Παπαμιχαλόπουλον (αδερφόν του Πάππου μας ) που διετέλεσεν ,κατά συνέχειαν βουλευτής ,της επαρχίας μας ,από το 1856 μέχρι του θανάτου του, 1888 ,δέκα φορές υπουργός ,των κυριοτέρων υπουργείων ,Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων και εντεταλμένος Πρωθυπουργός . Διεφώνησε όμως με το Στέμμα ,επί σοβαρού θέματος , κατέθεσε την εντολήν και δεν εγένετο πρωθυπουργός
 β) τον υιόν του Κωσταντίνο Ν.Παπαμιχαλόπουλον ,άνδρα μεγάλης μόρφωσης ,Βουλευτήν και αυτόν ,συνεχώς σχεδόν από το 1888 μέχρι του θανάτου του 1923 ,υπουργόν και δόκιμον συγγραφέα πολλών αξιόλογων βιβλίων και μελετών
γ) τον επίσης ,υιόν του Αλέξανδρον Ν.Παπαμιχαλόπουλον ,τον στυλοβάτη του κόμματός μας , εις την Επαρχίαν μας ,τον επιλεγόμενον και παππού αυτής ,
δ)τον επίσης υιόν του ,Δημοσθένην Ν.Παπαμιχαλόπουλον ,δικαστήν , εφέτην και μετά Νομικόν Σύμβουλον του κράτους ,
ε) επίσης τον υιόν του ,Περικλήν Ν.Παπαμιχαλόπουλον , Καθηγητήν Εμπορικού Δικαίου ,Εμπορικών Σχολών , Ναυτικόν Πράκτορα Πειραιώς και Γενικών Διευθυντήν ,Ναυτικών Επιχειρήσεων , Κοξ, γραφείου Πειραιώς και τους νεοτέρους
 στ)τον Δημήτριον Γ.Παπαμιχαλόπουλον ,ανώτατον αξιωματικόν του Ναυτικού , και μετέπειτα ,Δικηγόρον,Βουλευτήν , κατά συνέχειαν, σχεδόν από του 1933 – 1963  (πλην του χρόνου αναστολής του Κοινοβουλευτικού πολιτεύματος), υπουργόν ,πολλές φορές ,και συγγραφέα πολλών αξιόλογων νομικών και μη νομικών μελετών ,
ζ) τον Κωσταντίνο Θ.Παπαμιχαλόπουλον ,δικηγόρο Αθηνών ,
κ)τον Παναγιώτην Δημ.Παπαμιχαλόπουλον ,Γενικόν Διευθυντήν Ταχυδρομείων και Τηλεγραφείων , και τους ακόμα πιο νεότερους
θ) τον Κωσταντίνο Γεωργ.Παπαμιχαλόπουλον Δικαστήν Πολιτικής Δικαιοσύνης αρχικά ,και κατόπιν Πρόεδρον ,Σύμβουλον , Αντιπρόεδρον και Πρόεδρον του Νομικού Συμβουλίου του κράτους , 
ι)τον Μιχαήλ Μ.Παπαμιχαλόπουλον ,Γενικόν Διευθυντήν του Μετοχικού Ταμείου Στρατού
ια) τον Γεώργιον Α.Παπαμιχαλόπουλον ,Γενικόν Διευθυντήν του Γενικού Λογιστηρίου του κράτους ,
ιβ) τον Αλέξανδρον Ν.Παπαμιχαλόπουλον ,εφέτην Πολιτικής Δικαιοσύνης και
 ιγ)και πολλούς άλλους επιστήμονας και εν Ελλάδι και εν Αμερική διαπρέποντας επίσης εις την εργασίαν των.    

4)Η δε οικογένεια των Παπαγεωργίου διέπρεψε και διαπρέπει και αυτή ,αλλά περισσότερον εις τα ιερατικά αξιώματα ,έχουσα να επιδείξει αρκετούς ιερωμένους και εν Ελλάδι και εν Αμερική , και έναν άξιον αρχιερέα ,τον αοίδημον ,αξιοσέβαστον και αξιαγάπητον Δεσπότην μας , Παντελεήμονα Θεσσαλονίκης. Που επειδή έλαμπε , ως φωτεινόν άστρον εις το στερέωμα και ήτο απολύτως βέβαιον ότι θα εγένετο αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος ,οι μικροί και φθονεροί που τον εφθόνησαν και δεν είχε αντάξιον τέλος απεδήμησας δυστυχώς , πικραμένος .
Επίσης έχει να επιδείξει τον Λαμπρινόν Παπαγεωργίου άγνωστον στους πολλούς ,αλλά μεγάλον αγωνιστήν ,καπετάνιον της Επαναστάσεως του 1821  ( βλέπε Κ.Στάπαν ,Ταξίαρχον Π.Δ.μελέτην του στα Λακωνικά έτους Κ.Β Νοεμβρίου 1984).
Πολλούς άλλους Κοινοτικούς άρχοντας  του Χάρακος.
Πολλούς άλλους σημαίνοντας επιστήμονας και επιχειρηματίας και εν Ελλάδι και εν Αμερική .
Και τον εξαίρετον Θεόδωρον Παπαγεωργίου ,Διευθυντήν Υπουργείου Οικονομικών και Πρόεδρον του Συλλόγου των απανταχού Χαρακιωτών «ΑΓΙΟΣ ΙΩΣΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ» . Που ,ο Σύλλογος αυτός με το άξιον Συμβούλιόν του ,πολλά προσφέρει στο Χάρακά μας.

  5)Αυτά γνωρίζω διά το ιστορικόν ,των δύο άνω οικογενειών , Παπαμιχαλοπούλου και Παπαγεωργίου .
 Και καλώ και παρακαλώ ,τους γνωρίζοντας περισσότερα και ακριβέστερα να με συμπληρώσουν ή διορθώσουν διότι έτσι γράφεται σωστά η ιστορία. Χρειάζεται και η συλλογική προσπάθεια και συνεργασία.

6)Σημειώνω ότι στα χέρια μου έχω το γενεολογικό δένδρο της οικογένειας των Παπαμιχαλοπουλαίων. Και ο βουλόμενος δύναται να λάβει γνώσιν αυτού.

  Κ.Γ.Παπαμιχαλόπουλος
Κρεμαστιώτης και Πισταμιώτης