Η πρόκληση αφορά τον απεγκλωβισμό μας από περιορισμένου εύρους οπτικές που περιορίζουν το περιβαλλοντικό αντικείμενο σε τόμους επιστημονικών δημοσιεύσεων και οικολογικών αξιών.
Αφορά την κατανόηση ότι το περιβάλλον αποτελεί κύριο πυλώνα για οποιαδήποτε πραγματικά βιώσιμη έξοδο από την κρίση.
Ας μην ετοιμαστεί όμως κάποιος να πανηγυρίσει νομίζοντας ότι ήρθε η ώρα να δούμε το περιβάλλον ως πηγή ανάπτυξης .Το ακριβώς αντίθετο.
Ήρθε η ώρα να πετάξουμε από πάνω μας το γνωστό και και δηλωμένα αποτυχημένο αναπτυξιακό και οικονομικό πρότυπο που μας έφερε εδώ.
Το περιβάλλον δεν μπορεί να χρησιμοποιείται πλέον ως «πράσινο τσιρότο»σε ένα σύστημα οικονομικής μεγένθυσης που θεωρεί δεδομένη την περιβαλλοντική υποβάθμιση από έργα και επενδύσεις ,βασίζεται στην υπερεκμετάλλευση των φυσικών πόρων και χτίζεται πάνω στην υπερκατανάλωση χώρου,πόρων και αγαθών.
Και επειδή πράσινη ανάπτυξη δεν φέρνουν μόνο οι (σωστά σχεδιασμένες και χωροθετημένες)ΑΠΕ ,είναι ανάγκη να ανοίξουμε την πόρτα και σε άλλες παραγωγικές δραστηριότητες χαμηλού οικολογικού αποτυπώματος ,όπως για παράδειγμα τα οικολογικά δομικά υλικά ,τα προιόντα ανακύκλωσης και τα συστήματα αντιρρυπαντικής τεχνολογίας ,αλλά και στην προσφορά ποιοτικών υπηρεσιών ,όπως ο περιβαλλοντικά βιώσιμος τουρισμός.
Οι πολιτικές που σχεδιάζονται στην πλάτη της χώρας ως συνταγή εξόδου από την κρίση γυρνάνε σε έναν περιβαλλοντικό μεσαίωνα που μέχρι πριν από λίγα χρόνια θεωρούσαμε πως είχε περάσει ανεπιστρεπτί.
Με πολιτική ευθύνη που πλέον υπερβαίνει τα στενά εθνικά μας όρια ,τελικά το μήνυμα που δίνεται στον ταχέως αναπτυσσόμενο οικονομικά κόσμο είναι ότι το περιβάλλον είναι πολυτέλεια για καιρούς ευημερίας και φθηνή πρώτη ύλη για τις δύσκολες ώρες.
Είναι λοιπόν σημαντικό η στροφή προς τη βιωσιμότητα να ξεκινήσει από το δικό μας σπίτι που τώρα περνάει κρίση και έχει ανάγκη από ένα πράσινο φως για καθαρές και δίκαιες αλλαγές.
άρθρο της ΘΕΟΔΟΤΑΣ ΝΑΝΤΣΟΥ στο περιοδικό ΑΝΕΜΟ...λογια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου