Οι πρώτες μεγάλες και στέρεες επιχειρήσεις Ελλήνων μεταναστών στις στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής ,χρονολογούνται από τα τέλη του περασμένου αιώνος.
Πρόκειται για τις επιχειρήσεις εκείνες ,που ξεφεύγουν από τα πλαίσια της μιζέριας και της προσπάθειας για την εξοικονόμηση του επιουσίου απλώς ,όπως έκαναν οι πρώτοι μικροεπιχειρηματίες καφενείων,στιλβωτηρίων κ.λ.π.
Οι με γερές βάσεις επιχειρήσεις ήσαν οι οίκοι εισαγωγής ελληνικών προιόντων στην Αμερική.
Είχε διαπιστωθεί ,ότι η αμερικανική αγορά ενδιαφερόταν για ορισμένα είδη της ιταλικής και ισπανικής παραγωγής ,που μπορούσε κανείς να τα βρει και στην Ελλάδα.
Η σταφίδα ήταν ένα από τα είδη αυτά,αλλά και τα σύκα,και το λάδι σε κάποια κλίμακα,το τυρί,το κονιάκ κ.α.
Έτσι ,το 1892,δυο δραστήριοι μετανάστες ,οι οποίοι δεν είχαν πρόθεση να εμπλακούν σε χειρωνακτικές εργασίες ,όπως οι περισσότεροι ,ο Γεώργιος Λέκας και Ο Γεώργιος Δρίβας ,άρχισαν να φέρνουν από την Ελλάδα τυριά και άλλα προιόντα του τόπου μας.
Σε μικρή ,βέβαια ,κλίμακα,στην αρχή ,φρόντιζαν κυρίως να τα πλασάρουν σε Ιταλούς και Ισπανούς πελάτες,οι οποίοι τα προτιμούσαν περισσότερο από τους άλλους ξένους ,γιατί έμοιαζαν με τα προιόντα της πατρίδας τους.Πρόκειται για τις επιχειρήσεις εκείνες ,που ξεφεύγουν από τα πλαίσια της μιζέριας και της προσπάθειας για την εξοικονόμηση του επιουσίου απλώς ,όπως έκαναν οι πρώτοι μικροεπιχειρηματίες καφενείων,στιλβωτηρίων κ.λ.π.
Οι με γερές βάσεις επιχειρήσεις ήσαν οι οίκοι εισαγωγής ελληνικών προιόντων στην Αμερική.
Είχε διαπιστωθεί ,ότι η αμερικανική αγορά ενδιαφερόταν για ορισμένα είδη της ιταλικής και ισπανικής παραγωγής ,που μπορούσε κανείς να τα βρει και στην Ελλάδα.
Η σταφίδα ήταν ένα από τα είδη αυτά,αλλά και τα σύκα,και το λάδι σε κάποια κλίμακα,το τυρί,το κονιάκ κ.α.
Έτσι ,το 1892,δυο δραστήριοι μετανάστες ,οι οποίοι δεν είχαν πρόθεση να εμπλακούν σε χειρωνακτικές εργασίες ,όπως οι περισσότεροι ,ο Γεώργιος Λέκας και Ο Γεώργιος Δρίβας ,άρχισαν να φέρνουν από την Ελλάδα τυριά και άλλα προιόντα του τόπου μας.
 |
| κατάστημα LEKAS& DRIVAS σε κεντρικό δρόμο στο ΣΙΚΑΓΟ |
Επίσης σταθεροί πελάτες τους ήσαν και οι ολίγοι Έλληνες ,για τους οποίους αποτελούσε σπουδαίο απόκτημα λίγο τυρί από την πατρίδα ,λίγο λάδι ή ένα μπουκάλι κονιάκ.
Με τον καιρό,όμως ,συστηματοποίησαν τις εργασίες τους και μεγάλωσαν την πελατεία τους ,χάρις στα υποκαταστήματα που ίδρυσαν στα μεγαλύτερα κέντρα των Ηνωμένων Πολιτειών.
Αναφέρονται κατόπιν ανάμεσα σε αρκετούς ελληνικούς εισαγωγικούς οίκους που ιδρύθηκαν στην Αμερική κατά τα τελευταία χρόνια του 19ου αιώνος και τα πρώτα του 20ού ,οι οίκοι του Κωσταντίνου Γαλανοπούλου ,του Γεωργίου Καλογερά,του Βασιλείου Σταυροπούλου,του Σταματίου Σταματοπούλου ,των αδελφών Πόλλη και άλλοι ,εγκατεστημένοι στη Νέα Υόρκη οι περισσότεροι ,αλλά και στο Σικάγο και στο Ντητρόιτ και στο Λόουελ,καθώς και σε διάφορες άλλες πόλεις των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής .
 |
| γραφεία της εταιρείας στην ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ |
Και ενώ στην αρχή οι εισαγωγές από την Ελλάδα εγίνοντο με προχειρότητα και πολύ περιορισμένη κλίμακα ,από την πρώτη δεκαετηρίδα του εικοστού αιώνος άρχισαν να παίρνουν σοβαρότερη εμπορική μορφή ,χάρις στην άφιξη από την Ελλάδα ειδικευμένων εμπόρων ,που είχαν μεγάλα σχέδια και διέθεταν αναγνωρισμένες ικανότητες.
Ανάμεσα σ’αυτούς ,αναφέρονται οι αδερφοί Μικρούτσικοι,οι αδελφοί Μοσχολάδες ο Γεράσιμος Μακρης,οι αδερφοί Χονδρούλη ,οι αδερφοί Κακαράκη ,οι αδερφοί Μαλλιάρα,οι αδερφοί Πάππα και πάρα πολλοί άλλοι ,οι οποίοι ,μέχρι το 1925 ,είχαν ήδη θέσει σε λειτουργία εισαγωγικών οίκων σε όλα σχεδόν τα σημεία των Ηνωμένων Πολιτειών.
Τα σύκα έφταναν στη Νέα Υόρκη σκουληκιασμένα.Οι σταφίδες επίσης.Οι ελιές.Η συσκευασία τους ήτο εντελώς απαράδεκτη για την αμερικανική αντίληψη.
Κάθε τόσο ανέκυπταν θέματα,που προκαλούσαν την επέμβαση των αρμοδίων αμερικανικών αρχών , με αποτέλεσμα τη δυσφήμιση των ελληνικών προιόντων.
Από τις στατιστικές του αμερικανικού υπουργείου Εμπορίου παραλαμβάνουμε εμπορικά στοιχεία που δίνουν μια εικόνα επισήμου εμπορικής κινήσεως μεταξύ Ελλάδος και Ηνωμένων Πολιτειών ,από την εποχή των εμφανισεων των πρώτων εμπόρων στην Αμερική.
Το 1898 εξήχθησαν από την Ελλάδα εμπορεύματα αξίας 910.390 δολλαρίων και εξήχθησαν αμερικανικά προιόντα 127.559 δολλάρια.Το 1899 εισήχθησαν ελληνικά 944 δολλαρίων και εξήχθησαν αμερικανικά 507 δολλαρίων.
Το 1900 τα ελληνικά προιόντα φτάνουν στο ύψος του 1.122.855 και τα αμερικανικά 290.709.
Το 1902 τα ελληνικά 1.563.142 δολλάρια αμερικανικά 305.950.
Η αξία των ελληνικών εμπορευμάτων ανεβαίνει διαρκώς ,με ανάλογη αύξηση και των αμερικανικών ,που εξάγονται στην Ελλάδα.Έτσι,βλέπουμε στη στατιστική ,ότι το 1907 ,οι ελληνικές εισαγωγές έφτασαν τηνν αξία των 3.086.417 δολλαρίων και οι αμερικανικές εξαγωγές το 1.634.431.
Από τις ίδιες στατιστικές διαπιστώνουμε πως τα προιόντα δεν είχαν πάντα την ίδια γραμμή προτιμήσεως.Επί ένα διάστημα ερχόταν στην πρώτη γραμμή η σταφίδα,κατόπιν όμως πήραν την πρώτη θέση τα ελαιόλαδα.
Ειδικά για τα ελαιόλαδα ,πρέπει να σημειωθεί ,ότι η αύξηση της καταναλώσεως παρακολουθούσε την αύξηση των Ελλήνων μεταναστών.
Σ’όλα μπορούσαν να προσαρμοστούν ,κατά κάποιον τρόπο ,οι συμπατριώτες ,αλλά δεν εννοούσαν να αποχωρισθούν το λάδι.
Αυτό άλλωστε συμβαίνει και σήμερα.Και είναι χαρακτηριστικό ,ότι διάφοροι ξένοι εισαγωγείς προσφέρουν ισπανικά ή ιταλικά λάδια ως ελληνικά ,ειδικά για τους Ελληνες ,οι οποίοι τα προτιμούν.
Το ίδιο,άλλωστε συμβαίνει και με το τυρί φέτα.Ενώ κατασκευάζονται στην Αμερική από΄Ελληνες επιχειρηματίες θαυμάσια άσπρα τυριά ,οι ομογενείς προτιμούν τα τυριά που έρχονται κατ’ευθείαν από την πατρίδα.
Δε λείπουν και στην περίπτωση αυτή οι εκμεταλλευτές ,ξένοι βέβαια ,οι οποίοι εμφανίζουν ως γνήσια ελληνικά άσπρα τυριά της Ιταλίας ,ή ακόμη και αυτά που κατασκευάζονται στην Αμερική ,αν και πρέπει να ομολογηθεί ότι είναι αρίστη η ποιότης των τελευταίων.
άρθρο του ΚΩΣΤΑ Ζ. ΠΟΛΙΤΗ
με τίτλο Η ΕΠΟΠΟΙΙΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΕΩΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου