ποιήματα......της ΦΥΣΗΣ




στην  φύση κρύβεται......
η τέχνη και η χαρά  της  ζωής

                                                            ΓΚΑΙΤΕ

ΠΑΣΧΑΛΙΑ 2011



                                  ........είναι  καιρός  να λάβουνε - τα όνειρά  μας  εκδίκηση

                                               ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ - ΚΑΛΗ  ΑΝΑΣΤΑΣΗ

22 ΑΠΡΙΛΗ 2011....... το μοιρολόι της παναγιάς


Σήμερα μαύρος ουρανός ,σήμερα μαύρη μέρα
σήμερον όλοι θλίβονται και τα βουνά λυπούνται.
Σήμερα έβαλαν βουλή οι άνομοι Εβραίοι,
οι άνομοι και τα σκυλιά κι οι τρισκαταραμένοι
για να σταυρώσουν το Χριστό,των πάντων βασιλέα.
Ο Κύριος ηθέλησε να μπει σε περιβόλι
να λάβει δείπνον μυστικόν,για να τον λάβουν όλοι
κι η Παναγιά η Δέσποινα καθόταν μοναχή της
τις προσευχές της έκανε για το μονογενή της.
Φωνή της ήρθ’εξ ουρανού κι απ’αρχαγγέλου στόμα:

- Σώνουν κυρά μου οι προσευχές ,σώνουν και οι μετάνοιες.
το γιο σου τονε πιάσανε και στα χαλκά τον πάνε
σαν κλέφτη τον επιάσανε και σαν φονιά τον πάνε
και στου Πιλάτου την αυλή,εκεί τον τυραγνάνε.

το πρόπλασμα ΠΡΟΤΟΜΗΣ ΠΕΠΠΑ

Επισκεφθήκαμε  στις  15 Απρίλη  το καλλιτεχνικό  εργαστήρι του Γλύπτη
ΝΙΚΟΛΑΟΥ  ΓΕΩΡΓΙΟΥ  ο οποίος μας παρουσίασε  το πρόπλασμα του
έργου της  προτομής  του ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ  ΠΕΠΠΑ, κατασκευασμένο  απο πηλό.
Διαπιστώσαμε  πρόοδο εργασιών σύμφωνα  με το συμφωνηθέν  χρονοδιάγραμμα,
και κυρίως  καλό εικαστικό αποτέλεσμα.
στην συνέχεια  θα γίνει  απεικόνηση  του έργου - με σμίλευση στο μάρμαρο.

όσον αφορά  τις προσφορές  για  την συγκέντρωση  των χρημάτων  .........
είμαστε  συναισθηματικά  αισιόδοξοι. 


ΑΝΤΙΟ ...... ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ


Δεν περνούσαν εύκολα οι μεγάλες χειμωνιάτικες νύχτες.
Ηταν ανάγκη να περάσει με κάτι η ώρα.Τα κορίτσια μαζεύονταν εκ περιτροπής στα σπίτια να κεντήσουν,να παίξουν τον μουτζούρη,να γελάσουν.
Οι γειτόνισσες πάλι τότε στο σπίτι της μιας ,πότε στο σπίτι της άλλης να γνέσουν με τη ρόκα κάτω από το θαμπό φως του λυχναριού ,να πλέξουν,να πουν κάτι.
Ένιωθε μεγάλη χαρά κάθε οικογένεια ,όταν χτυπούσε κι ερχόταν το βράδυ επισκέπτης.
Ο μπαρμπα γιατρός ξάπλωνε στη μια μεριά στο τζάκι στο σπίτι μας και στην άλλη ο παπα-Δημήτρης .Πάνω στις βελέντζες.Έλεγε τις πάντα ενδιαφέρουσες ιστορίες του και ξαφνικά σαν ελατήριο σηκωνόταν.Ανιψιά (στη μάνα μου)ήρθε ο αδιάκριτος μουσαφίρης .Φεύγω.Είχε νυστάξει .
Τα φαναράκια με το λάδι ήταν απαραίτητο εφόδιο στις νυχτερινές επισκέψεις .
Το κάθε σπίτι κάτι θα είχε να προσφέρει .Λίγα αμύγδαλα ,καρύδια ,σταφίδες κανένα κυδώνι ή σταφύλι –η θεια Πέτραινα τα διατηρούσε μέχρι τα Χριστούγεννα –Κανένα καφεδάκι φρεσκοαλεσμένο με το μύλο ,αφού είχε ψηθεί προηγούμενα με το καβουρντιστήρι στο τζάκι και μοσχοβολούσε η γειτονιά.
Έπαιρναν όμως οι βεγγέρες και πιο εορταστικό τόνο,επίσημο τόνο,επίσημο χαρακτήρα.
Έμπαιναν στην κατσαρόλα οι γκόγκες .Φτιαγμένες από ζυμωμένο αλεύρι ζουλίτσας.
Γινόταν το ζυμάρι στο χόνδρος του δάκτυλου,κοβόταν σε κομματάκια ,μήκους 4 πόντων,βαθουλώνονταν με τέχνη τα δάχτυλα και έβραζαν σε βραστό ,ζεμαστιστό νερό .
Μετά το στράγγισμα γινόταν το ζεμάτισμα με φρέσκο κατσικίτσιο βούτυρο,που η μυρωδιά σε σκότωνε ,όπως λέγαμε και πασπάλισμα πάνω στα πιάτα με το υπέροχο τουλουμοτύρι .
Τύφλα να χουν τα σημερινά κανελόνια.
Ή έμπαινε στο φούρνο της μασίνας κανένας κόκορας σφαγμένος στην ώρα με πατάτες και κατσικίσιο βούτυρο.Ή ψήνονταν στη χόβολη στο τζάκι τα μεγάλα βορβιά και γίνονταν με μπόλικο λάδι και λεμόνι ,τα πιο μικρά βραστά με λάδι και ξύδι.
Τότε στρωνόταν τραπέζι με άσπρες ,κολλαριστές πετσέτες ,με κρεμασμένη στον τοίχο τη λαμπα πετρελαίου ,ενίσχυση στα λυχναράκια και η μποτίλια το κρασί το κοκκινέλι .Δεν θα έχει αντίρρηση κανείς,ότι έτσι θα περνούσε η ώρα.
Ο μπαρμπα Γιάννης ο Πετρολέκας (Ντανίκας) έπινε το κρασάκι του κατά το Γιάννης κερνάει Γιάννης πίνει.Όταν εγύριζε αρκετά πιωμένος τον έλεγε η θεια-Διαμάντω (η ωραία αυτή Χαρακιώτισσα)πάλι μεθυσμένος ρε Γιάννη; Και η απάντηση δείχνοντας το μισό δάχτυλο:
 Τόσο κει στου Τζίμη.Αυτό το λέμε μεις όταν θέλουμε να μεταφράσουμε σε αρκετές οκάδες.

απο  το βιβλίο του ΚΥΡΙΑΚΟΥ  ΠΕΠΠΑ
Χάρακας  Λακωνίας ( απ΄  όσα  θυμάμαι )


Σήμερα 11 Απριλίου 2011 έφυγε από κοντά μας ο αγαπημένος και ξεχωριστός εξάδερφός μου Κυριάκος Πέππας σε ηλικία 87 ετών και κηδεύεται στη Θεσσαλονίκη.
Ο Κούλης (όπως συνηθίζαμε να τον φωνάζουμε) ήταν το τελευταίο εν ζωή από τα 7 παιδιά(2 αγόρια και 5 κορίτσια) του μακαριστου παπα –Δημήτρη Πέππα.

ΠΑΛΙΕΣ ΘΥΜΗΣΕΣ......


Ο ΓΙΑΤΡΌΣ  ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΟΣ  ΠΕΤΡΟΛΕΚΑΣ





ΑΝΔΡΕΑΣ  ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ  με την γυναίκα  του  ΘΕΟΔΩΡΑ
ΜΑΤΙΝΑ  με τον συζυγό της  ΦΑΝΗ ΡΟΒΑΤΣΟ
ΜΑΡΙΚΑ  ΠΕΤΡΟΛΕΚΑ
ΜΑΤΙΝΑ  με τον συζυγό της  ΝΙΚΟ  ΞΑΣΤΕΡΟΥΛΗ

ΧΑΡΑΚΙΩΤΙΚΑ ΠΕΝΘΗ

Ένας καλός και γνήσιος Χαρακιώτης ο Πάνος Ι.Πετρολέκας έφυγε από κοντά μας σε ηλικία 85 ετών στις 19 Μαρτίου και κηδεύτηκε στον Κορυδαλλό από τον Ιερό Ναό Ταξιαρχών.
Ο Πάνος ήταν το προτελευταίο από τα οχτώ παιδιά του μπαρμπα Γιάννη Πετρολέκα (Γκόμα).
Τα άλλα αδέλφια του ήταν 4 από τον πρώτο γάμο : Μιχάλης ,Γιώργος ,Χρήστος ,Κώστας ,όλοι κεκοιμημένοι ,και από τον δεύτερο : Βασιλική,Σωτήρης ,Κούλα εν ζωή.
Υπήρξε ένας ταπεινός,ήσυχος και καλοπροαίρετος άνθρωπος αγαπητός σε όλους.
Καλός οικογενειάρχης ,παντρεμένος με την Ελένη Θ.Ηλιοπούλου από το Κυπαρίσσι ,απέκτησαν δυο εξαίρετα παιδιά το Γιάννη και τη Μαρία.