ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΟ ΜΟΝΕΜΒΑΣΙΑΣ - 3

 

 Εισαγωγικά, να πω ότι οι Χρήσεις Γης είναι ένα σημαντικό θέμα –

ένα εγχείρημα που θα πρέπει να συνδυάζει δεδομένα σχετικά

 με την ποιότητα ζωής των κατοίκων ενός οικισμού,

 τη λειτουργικότητά του, αλλά και τη φυσιογνωμία του. 

 Θα καταθέσω στη συνέχεια τις απόψεις μου, ως μέλος 

της ομάδος μελέτης, ωστόσο θα πρέπει να επισημάνω ότι 

υπεύθυνος για τον Πολεοδομικό Σχεδιασμό της Μελέτης

 ΣΧΟΟΑΠ Μονεμβάσιας είναι ο συνάδελφος Αλέξανδρος Τριποδάκης(1) .

 Η Πολεοδομική Μελέτη του ΣΧΟΟΑΠ, λαμβάνοντας υπ’ όψιν 

το προτεινόμενο αναπτυξιακό μοντέλο της Μονεμβάσιας

 (μνημείο UNESCO, με ευρύτερη ζώνη επιρροής – Περιφερειακό Πάρκο – 

Παραδοσιακοί Οικισμοί κλπ.) πρότεινε τις εξής επιτρεπόμενες χρήσεις: 

- Άμεση θεσμική κατοχύρωση Χρήσεων Γης 

στην Καστροπολιτεία, με βαθμό προτεραιότητας Α (άρθρο 6). 

Η σημαντική αυτή Μελέτη τελικά δεν συντάχθηκε ποτέ,

 αλλά επί αυτού του θέματος δεν θα επεκταθώ –όποιος ενδιαφέρεται 

μπορεί να διαβάσει σχετική πρόσφατη απόφαση του

ΣτΕ (2526/2020). Η δικαίωση του ΣΧΟΟΑΠ είναι τριτεύον θέμα. 

- Στους υπόλοιπους οικιστικούς υποδοχείς, προτείνεται

 η δημιουργία ενός Τοπικού Κέντρου, με κύριες χρήσεις

 κατοικία – εμπορικά καταστήματα – εστιατόρια –

 αναψυκτήρια – επαγγελματικά εργαστήρια. 

Στο υπόλοιπο τμήμα του οικισμού προτείνεται Αμιγής Κατοικία,

 με χρήσεις κατοικίας και εμπορικών καταστημάτων 

καθημερινής χρήσης, όπως παντοπωλεία – κρεοπωλεία –

 ιχθυοπωλεία – φαρμακεία – χαρτοπωλεία κλπ.

 Εναλλακτικό σενάριο στα παραπάνω, θα ήταν η διάχυση όλων 

των προαναφερόμενων χρήσεων σε όλη την έκταση του οικισμού,

 θέση με την οποία προσωπικά διαφωνώ. Είναι μια επιλογή 

με μεγαλύτερη ελευθερία χωροθέτησης δραστηριοτήτων,

 αλλά και μεγάλα προβλήματα από τη συγκρουσιακή 

μορφή διαφορετικών χρήσεων.

 Ομολογώ ότι δεν θα μου άρεσε η φυσιογνωμία της Γέφυρας, 

απέναντι από την Καστροπολιτεία, να μοιάζει με ένα Μοναστηράκι 

απέναντι από την Ακρόπολη. Αντίθετα, θα το προτιμούσα σε

 μια καλά σχεδιασμένη Παραλιακή της Ζώνη. 

Επισημαίνω εδώ, βέβαια, και τους περιοριστικούς κανονιστικούς

 όρους στους οικισμούς (π.χ. Γέφυρα), που ευρίσκονται εντός της

 ζώνης επιρροής ενός μνημείου της UNESCO.

 Ολοκληρώνοντας το σχολιασμό του Χωροταξικού Σχεδίου 

της Μονεμβάσιας, 8 πλέον χρόνια μετά τη θεσμοθετησή του,

 εξακολουθώ να το πιστεύω ως το μόνο βιώσιμο αναπτυξιακό μοντέλο,

 με τις όποιες απαιτούμενες επικαιροποιήσεις –

 διορθώσεις σε δευτερεύοντες κλάδους.

 Είναι βέβαια οραματικό (όχι ουτοπικό ως ανεφέρθη), ίσως

 να απευθύνεται στην επόμενη γενιά ή ίσως παραμέλησε

 τη δύσκολη καθημερινότητα των κατοίκων με στόχο

 την μακροπρόθεσμη βιώσιμη ανάπτυξη. 

Η οποία όμως ποτέ δεν θα έρθει,

 αν η μορφή και το περιεχόμενό της της δεν επιλεγεί 

από τους πολίτες αυτής της περιοχής.

 Για την ιστορία και μόνο, αναφέρω ότι για το περιεχόμενο 

του ΣΧΟΟΑΠ Μονεμβάσιας πραγματοποιήθηκε Προσφυγή

 στο Συμβούλιο της Επικρατείας, 

η οποία απερρίφθη (αριθμός Απόφασης 965/2019).

[1] Ο κ. Αλέξανδρος Δ. Τριποδάκης είναι αρχιτέκτονας
 – πολεοδόμος ΕΜΠ – Harvard, πρόεδρος της Ελληνικής Αρχιτεκτονικής Εταιρείας,
 πρ. καθηγητής Αρχ/κού – Αστικού Σχεδιασμού στο Πολυτεχνείο Κρήτης.

 Υ/Γ: Επειδή από μέλος του Δ.Σ. αναφέρθηκε ότι ο χαρακτηρισμός 

13 οικισμών της Δ.Ε. Ζάρακα ως Παραδοσιακών 

(ΦΕΚ 84/ΑΑΠ/2012) είναι καταστροφικός για την περιοχή, 

καθώς μετά τη θεσμοθέτησή τους δεν έχει εκδοθεί καμία

 οικοδομική άδεια, επιτρέψτε μου δύο μικρά σχόλια:

  Σήμερα στην Ελλάδα υπάρχουν περίπου 900 παραδοσιακοί οικισμοί. 

Εντελώς τυχαία (;) είναι οι περιοχές για τις οποίες έχουν

 δοθεί τα μεγαλύτερα ποσά επιδοτήσεων μέσω ΕΣΠΑ, 

και είναι από τους ακριβότερους τουριστικούς προορισμούς. 

Ενδεικτικά αναφέρω: Ζαγοροχώρια, Πήλιο, Μάνη, Κυκλάδες κλπ.

  Την αναφορά στην προβληματική έκδοση οικοδομικών

 αδειών στη Δ.Ε. Ζάρακα, μπορώ να την εκλάβω 

μόνο ως αυτοκριτική, για αμέλεια εκ μέρους του Δήμου.

 Προφανέστατα δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα στις

 αδειοδοτήσεις, εάν ο Δήμος είχε προωθήσει από 

το 2012 (!) σύνταξη Μελέτης Καθορισμού Πολεοδομικού

 Συνεκτικού Ιστού για κάθε οικισμό, 

με προτεραιότητα στους παραλιακούς.

 Ο νοών νοείτω…