Ένα κρύο πρωινό 28 του Οκτώβρη στο χωριό .
Οι καμπάνες των Τριών Ιεραρχών κτυπούν χωρίς σταματημό .
Πόλεμος !
κι εγώ 12-χρονο κοριτσάκι με αίμα παγωμένο
Οι γεωργοί αφήσαν τα αλέτρια και οι τσοπάνηδες τα ζωντανά – όλοι στην πλατεία.
Τρομαγμένα παιδικά πρόσωπα –- δακρυσμένες γυναίκες
θυμάμαι καθώς έφευγαν άλλοι ποδαρόδρομο –άλλοι με γαιδούρια
να παρουσιαστούν στους Μολάους
Νικοκοσμάς – Πέψης- Χρόνης – Νικοφιλιάς –Σολωμός –Πέτρος-Λεούτσος και πολλοί άλλοι .
Κάποιος στρέφοντας το βλέμμα πάνω μας και σηκώνοντας τα χέρια φωνάζει
΄΄αν δεν γυρίσουμε ανάψτε μας ένα κερί΄΄
Τελικά δεν γυρίσαν τα δυο παιδιά του μπαρμπα-Μήτρου του τσαγκάρη.
΄΄Τεπελένι και Κλεισούρα που έφαγες τα παιδιά μου΄΄
μοιρολογούσε η μάνα τους η θεια –Μήτραινα μέχρι τον θάνατό της….
αναμνήσεις ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΠΕΤΡΟΛΕΚΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου