ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ Θ.ΠΡΙΦΤΑΚΗΣ (Αμερικάνος η Μάππας)
Γεννήθηκε στο Χάρακα το 1896 και έζησε όλα του τα χρόνια στο Χάρακα .
Είχε παντρευτεί σε πρώτο γάμο την Ματίνα Χελιώτη από το Κυπαρίσσι που πέθανε όμως λίγα χρόνια μετά και σε δεύτερο γάμο την κυρα Τασια Μπούτσαλη από τα Νιάτα. Παιδιά δεν απόκτησε. Συνέχισε το μαγαζί του πατέρα του (Αμερικάνου) μέχρι τα τελευταία χρόνια της ζωής του και όλοι τον θυμόμαστε για τον ήπιο χαρακτήρα του ,την ηρεμία και την αγαθότητα της ψυχής του.
Διετέλεσε πρόεδρος της Κοινότητος πολλά χρόνια και άφησε εποχή για το ενδιφαφέρον του για τον εξωραισμό του χωριού.
Αυτός είναι που φύτευσε και φρόντισε να μεγαλώσουν οι ωραιότερες δάφνες που υπάρχουν σήμερα στους δρόμους του χωριού ,μάλιστα είχα δει γράμμα που του έστελνε ο μπαρμπα Λάζαρος Παπαγεωργίου από την Ερμιόνη ,και τον αποκαλούσε στο εξωτερικό φάκελο «πρόεδρος με τις δάφνες».
Για αυτή του τη δραστηριότητα ως πρόεδος τιμήθηκε με τον σταυρόν του τάγματος του Φοίνικος.
ΔΑΜΙΑΝΟΣ ΠΕΤΡΟΛΕΚΑΣ (Δαμιανός)
Γεννήθηκε στο Χάρακα το 1892 ο μικρότερος γιος του παπα-Ηλία.
Νέος έφυγε για μερικά χρόνια στην Αμερική.
Επανήλθε στο χωριό όπου έμεινε μέχρι το θάνατό του το 1967.
Είχε παντρευτεί την Ειρηνιώ Πριφτάκη ,παιδιά δεν απέκτησαν.
Διακρινόταν για τη δραστηριότητά του , όχι μόνο στη μεγάλη οικογενειακή περιουσία του αλλά και η προεδρία του συνδέθηκε με τη διάνοιξη μεγάλου μέρους του δρόμου ,όπου επιστατούσε και εργαζόταν με μεγάλη όρεξη και ζωηρό ενδιαφέρον ,αλλά και με έναν αναγκαίο για τέτοιες περιπτώσεις ,δυναμισμό.
«Όταν πρωτοστατούσε στη διάνοιξη της βόγιας ,περνώντας ο μπαρμπα – Θοδωράκης του είπε:
Γεια σου Δαμιανέ με τη Βόγια την καινούρια - που θα σε συγχωράνε άνθρωποι και γαιδούρια.»
Το σπίτι ήταν ανοιχτό και φιλόξενο σε όλους τους ξένους που περνούσαν από το χωριό.
Γεννήθηκε το 1883.Παντρεύτηκε την Αικατερίνη Παναγ.Δούκα από το Λαμπόκαμπο και απέκτησαν έξι παιδιά την Κούλα,τη Μαρίνα ,το Θόδωρο , τον Παναγιώτη ,τον Ηλία και το Μιχαλάκη που βρίσκονται όλα στη ζωή. Το 1908 έφυγε για την Αμερική ,επέστρεψε το 1912 για να πάρει μέρος στον Ελληνοτουρκικό πόλεμο (1912-1913)και το 1915 έφυγε πάλι για την Αμερική και επέστρεψε οριστικά στο Χάρακα το 1921. Χρημάτισε και πρόεδρος της Κοινότητας το 1925. Ήταν πράος και καλοκάγαθος άνθρωπος. Πέθανε το 1961 από εγκεφαλικό επεισόδιο σε ηλικία 78 ετών.
ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ Γ.ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ (Λευτέρης)
Γεννήθηκε στο Χάρακα το 1901 και έζησε όλα τα χρόνια του εκεί.
Παντρεύτηκε τη Βικτωρία Παπαγεωργίου και απέκτησαν τρία παιδιά το Γιώργο ,το Λεωνίδα και τη Γιώτα ,που όλοι ζουν στην Αθήνα αποκατεστημένοι επιστήμονες (ένα αγοράκι ακόμη πέθανε μικρό).
Διετέλεσε πολλά χρόνια πρόεδρος αναπτύσσοντας μεγάλη δραστηριότητα και ενδιαφέρον για όλα τα κοινά πράγματα του χωριού.
Ενέπνεε την εμπιστοσύνη όλων των συμπατριωτών μας ντόπιων και ξενιτεμένων οι οποίοι του εμπιστεύονταν μεγάλα χρηματικά ποσά για έργα στο χωριό (Δρόμο ,εκκλησία ,σχολείο κ.λ.π.)
Το σπίτι του ήταν πάντοτε ανοιχτό και όλοι σχεδόν οι ξένοι επίσημοι και μη ,δέχονταν την πρόθυμη φιλοξενία της οικογένειάς του ( η θεια Βικτωρία ήταν συνεχώς επί ποδός) .
Πέθανε στις 26 Δεκεμβρίου 1969 σε ηλικία 69 ετών.
ΑΝΔΡΕΑΣ Δ.ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ (Ναυάρχου)
Γεννήθηκε στο Χάρακα το 1907 και έζησε όλη του τη ζωή εκεί ,εκτός από τα χρόνια του Σχολαρχείου στις Σπέτσες.
Γιος του μπαρμπα – Ναύαρχου με την παράδοση στο εμπόριο ,ακολούθησε κι αυτός την ίδια γραμμή. Αρχικά μαζί με τον πατέρα του και κατόπιν το δικό του μαγαζί ,που διακρινόταν για την καθαριότητα ,τη νοικοκυροσύνη ,την εξυπηρέτηση και ακόμη για την ανεπανάληπτη
νοστιμιά των … μεζέδων του (εκείνες οι συκωταριές στο φούρνο δεν ξεχνιούνται).
Σοβαρός αλλά και εύχαρις μαζί ,με ισχυρή μνήμη και με αρκετές γνώσεις για ποικίλα θέματα και ιδία γύρω από την παράδοση του χωριού ,ήταν απολαυστικός στις συζητήσεις.
Είχε παντρευτεί σε πρώτο γάμο τη Γεωργία Πέππα με την οποία απέκτησε ένα κορίτσι τη Ζαφείρω και σε δεύτερο τη Θοδωρούλα Παπαγεωργίου με την οποία δυο παιδιά το Δημήτρη και το Λεωνίδα , που ζουν στο Μοσχάτο ,επιτυχημένοι έμποροι ,ακολουθούντες και αυτοί την οικογενειακή παράδοση. Διετέλεσε πρόεδρος της Κοινότητος επί πολλά χρόνια. Πέθανε το 1979.
ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ ΠΑΠΑΓΕΡΓΙΟΥ
Εφυγε για την Αμερική το 1903.Με συνεταίρους το Γιάννη Κόκκορη και τον Κώστα Κομπόγιωργα διατηρούσε ζαχαροπλαστείο στο Μπέμπιχαμ της Αλαμπάμα όπου, όπως διαβάζουμε σε παλιό βιβλίο για Ελληνοαμερικάνους ,είχε διακριθεί για την εργατικότητά του , το χαρακτήρα του και τους καλούς του τρόπους και ήταν μέλος της «Πανελλήνιας Ένωσης» και της «Προοδευτικής Κοινότητος» .
Γύρισε στο Χάρακα το 1918.Παντρεύτηκε το 1920 τη Χρυσάνθη Γ.Παπαγεωργίου και απέκτησαν ένα κορίτσι τη Ματίνα.Έχτισε στο κέντρο του χωριού σπίτι και μαγαζί που διατηρούσε μέχρι το θάνατό του.Ήταν ψάλτης ,πολλά χρόνια επίτροπος και εργάστηκε με πάθος στην ανοικοδόμηση της εκκλησίας των Τριών Ιεραρχών. Πέθανε το 1958 σε ηλικία 73 ετών.
γράφει ο θόδωρος παπαγεωργίου
περιοδικό λυχναρι τεύχος11 (1989 )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου