Το κτίριο του Δημοτικού Σχολείου Χάρακος κτίσθηκε το έτος 1905-1906 με έξοδα του Χαρακιώτη Δημητρίου Ροβάτσου βιομηχάνου στη Ρουμανία.
Η όλη δαπάνη ανήλθε στο ποσότων 40.000 σαράντα χιλιάδων δραχμών .
Στην πρόσοψη του κτιρίου υπάρχει ανάγλυφη μαρμάρινη πλάκα που απεικονίζει τον πατέρα και την κόρη με την επιγραφή «Το παρόν σχολείο εκτίσθη υπό του Δημητρίου Ροβάτσου εις μνήμην της θυγατρός του Σταματίνας προώρως αποσπασθείσης της πατρικής αγκάλης.»
Αργότερα έγιναν πολλές επισκευές με χρήματα από εράνους και κρατική βοήθεια. Η μεγαλύτερη όμως έγινε μετά τον πόλεμο του 1940 με χρήματα που έστειλε ομογενής στο Μόντρεαλ Καναδά κ.Λεωνίδας Πριφτάκης ο οποίος και έτοιμα θρανία έστειλε από τον Καναδά. Η όλη δαπάνη ανήλθε στο ποσότων 40.000 σαράντα χιλιάδων δραχμών .
Στην πρόσοψη του κτιρίου υπάρχει ανάγλυφη μαρμάρινη πλάκα που απεικονίζει τον πατέρα και την κόρη με την επιγραφή «Το παρόν σχολείο εκτίσθη υπό του Δημητρίου Ροβάτσου εις μνήμην της θυγατρός του Σταματίνας προώρως αποσπασθείσης της πατρικής αγκάλης.»
Το ημιυπόγειο , μια μεγάλη αίθουσα που παλιά είχε χρησιμοποιηθεί και ως αίθουσα συνεδριάσεων του τότε περιοδεύοντος πταισματοδικείου και εκεί γίνονταν οι σχολικές γιορτές ,τώρα έχει μεταβληθεί σε αποθήκη .
Μέσα στο σχολικό κήπο κτίσθηκε «το σπίτι του δασκάλου» με δαπάνη κληροδοτήματος Αντωνίου και Χρυσούλας Λεγάτου.
Στο σχολείο αυτό δίδαξαν πολλοί διδάσκαλοι με πρώτο τον Ηλία Γεωργιάδη ή Ζαρουλέα δεύτερο τον Μουντρέα ,τρίτο τον αείμνηστο ιεροδιδάσκαλο Δημήτριο Πέππα που υπηρέτησε την εκκλησία και το σχολείο επί τριάντα πέντε (35)ολόκληρα χρόνια από το 1914 έως το 1949.
Έκτοτε υπηρέτησαν πολλοί δάσκαλοι κάθε 2-3 χρόνια ,όπως Πορφύρης –Παρή Τζώρτζη –Λυμπερόπουλος –Παπαδόπουλος –Κουμουτσίδης –Παπαστρατάκος –Λιατσόπυλος – Αλικάκος –Χορμόβας –Μποτζέτης –Κουτσογιαννάκης –Ζουγούρας –Τσίρκας –Τζανάκης –Δούβρης Α.Παπαδόπουλος .
Το 1935 το σχολείο αριθμούσε 60 μαθητές το 1950,45.Στην δεκαετία του 80 το σχολείο υπολειτουργούσε . Ο δάσκαλος κάνει τις εγγραφές και αφού διδάξει 1-2 μήνες οι μαθηταί ακολουθούν τους γονείς τους που είναι τσοπάνηδες και το Χειμώνα μετακινούνται στους κάμπους φοιτούντες στα εκεί διάφορα σχολεία.Εν τω μεταξύ ο δάσκαλος έχει αποσπασθεί προσωρινά σε άλλο σχολείο του Ζάρακος. Τέλος το σχολείο σταμάτησε να λειτουργεί το 1988.
Και όμως στο κλειστό τώρα αυτό σχολείο μάθανε τα πρώτα τους γράμματα πολλοί διακεκριμένοι και λαμπροί επιστήμονες όπως ο κ.Κωσταντίνος Γ.Παπαμιχαλόπουλος επίτιμος πρόεδρος του Συμβουλίου του Κράτους ,ο αείμνηστος γιατρός –λογοτέχνης Κωσταντίνος Μ.Πετρολέκας και πάρα πολλοί άλλοι επιστήμονες που τιμούν σήμερα το χωριό μας αλλά και πολλοί άλλοι ξενιτεμένοι Χαρακιώτες με λαμπρή σταδιοδρομία στο εξωτερικό.
απο δημοσίευμα στο λυχνάρι (1989)
κείμενο ΜΑΡΙΝΑ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ ( προσαρμογή - επικαιροποίηση)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου