Στην θεματολογία ΑΓΡΟΤΙΚΑ ΜΝΗΜΕΙΑ παρατίθεται στην συνέχεια
η Λούτσα στο «Καρτζάκι» ένας τεχνικός ταμιευτήρας νερού για
τις ανάγκες κυρίως των κτηνοτρόφων στον άνυδρο τόπο μας.
Θα συνεχίσουμε και με άλλες Λούτσες σε επόμενη ανάρτηση.
Ευχαριστώ ιδιαιτέρως τους συμπατριώτες Αντώνη
και Χρήστο για την πολύτιμη συνδρομή τους.(σ.π)
Η βασικές προϋποθέσεις για την επιλογή του τόπου για την κατασκευή λούτσας
ήταν η ύπαρξη αργιλώδους εδάφους (κοκκινάτσα) για την αποφυγή διαρροών
και η κατάλληλες κλίσεις του εδάφους πέριξ αυτής για την εύκολη συλλογή του νερού.
Οι λούτσες έχουν σχήμα ανάποδου τραπεζίου και η κατασκευή τους, σύμφωνα
με μαρτυρίες που διασώθηκαν προφορικά από γενιά σε γενιά, ξεκινούσε με τη εκσκαφή
του λάκκου και συνεχιζόταν με την εσωτερική του επένδυση από πέτρες που τοποθετούνταν
η μία πάνω στην άλλη κλιμακωτά με τρόπο ώστε να δημιουργούνται "πατήματα" που
επέτρεπαν την κάθοδο των ανθρώπων και ζώων προς την επιφάνεια του νερού,
καθώς αυτή χαμήλωνε από την κατανάλωση και την εξάτμιση, αφού ενδιάμεσα
από τις πέτρες τοποθετούσαν λάσπη από κοκκινάτσα που ζυμωνόταν επί τόπου.
Δυτικά του Χάρακα στην θέση ΚΑΡΤΖΑΚΙ βρίσκονται οι δύο λούτσες
καλά διατηρημένες και μάλλον οι νεότερες στις οποίες διακρίνονται έντονα
τα κατασκευαστικά τους χαρακτηριστικά (κρατάνε το νερό 8-10 μήνες)..
Στην ανωτέρω λούτσα Συνοπτική Έκθεση στατιστικών στοιχείων της επαρχίας
ΕπιδαύρουΛιμηράς κατά το 1828_βλ Ελένη Μπελιά σελ 102, αναφέρεται στη θέση
αυτή μία (1) λούτσα ιδιοκτησίας μάλιστα Τούρκου κατοίκου Κρεμαστής.
Πιθανόν λοιπόν η δεύτερη λούτσα να κατασκευάστηκε τα μεταεπαναστατικά χρόνια
και αναφέρεται στις αρχές του 20ου αιώνα ως ιδιοκτησίας Κόκκορη από τα Πιστάματα..
Η μεγάλη δε αναφέρεται την ίδια περίοδο να αγοράστηκε από τον Δημήτριο Μανίκη,
κάτοικο Φρέγκρας από άγνωστο σε εμάς προκάτοχο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου