Ο πατριάρχης Λέκας

 Συνεχίζοντας την έρευνα για την ζωή και το έργο του

 ευεργέτη μας παραθέτω στοιχεία από τρεις νέες πηγές. 

- Πρόσφατη έκδοση (2020) - με τίτλο ΟΙ ΜΠΡΟΥΚΛΗΔΕΣ 

 από το Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών – της Γιώτας Τουργέλη 

διδακτορική διατριβή στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου.

 Εκεί ο ευεργέτης ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΕΚΑΣ παρουσιάζεται 

 ¨πατριάρχης¨ στον κλάδο χοντρικού και λιανικού εμπορίου 

ως εξαγωγικός οίκος στην Αμερική. 

- Καταχωρημένη διαφήμιση του οίκου ΛΕΚΑ και ΔΡΙΒΑ 

στην εβδομαδιαία εφημερίδα ΝΙΚΗ 23 Νοέμβρη 1913 στην Νέα Υόρκη. 

- Φωτογραφικό υλικό (αρχείο ΔΕΛΗΓΙΑΝΝΗ - ΠΕΤΡΟΛΕΚΑ) 

από την Δημοτική Βιβλιοθήκη Ερμιόνης όπου είχε εγκατασταθεί

 ο αδελφός του ευεργέτη μας Κώστας, ο οποίος είχε παντρευτεί 

εκεί την Ελένη Σπετσιώτη 1867-1974!! Απέκτησαν δε ένα γιό (Μιχάλης)

 και τέσσερις κόρες (Σταματίνα-Ζαχαρούλα-Ευαγγελία-Μαρία).

 Κλείνοντας ακόμη ένα κάλεσμα κάνω σε όλους μας. 

Την ζωή και το έργο του ευεργέτη μας οφείλουμε

 να καταγράψουμε και να αναδείξουμε!!!!

Ο Χρήστος και ο ¨Φίλιππος¨

 

 Εισβολή του χιονιά ¨Φίλιππος¨ μήνα Μάρτη στο χωριό μας 

και ο Χρήστος Χελιώτης μας αιφνιδίασε πάλι με το μεράκι

 και την ικανότητά του να αιχμαλωτίζει στιγμές να τις μοιράζεται

 μαζί μας και να μας επαναφέρει μνήμες παιδικές ανεξίτηλες στον χρόνο. 

- Ένα τρομαγμένο σπουργίτι αναζητώντας τροφή…και στο νου παιδικός 

εφιάλτης στην χιονισμένη σούδα ένα ανάποδο ταψί μια ξύλινη φούρκα για στήριγμα 

ένα σχοινάκι λίγη σκορπισμένη στάχτη και στάρι για δόλωμα. Μια αυτοσχέδια φάκα…

 - Καρούμπαλα στοιχισμένα στα κεραμίδια το χειμωνιάτικο παγωτό

 μας συνοδευτικό με βεντούζες χαρακτές το ίδιο βράδυ-ελλείψει αντιβιοτικών.

 - Νιφάδες χιονιού αγκαλιά με αμυγδαλανθούς.

 - Κλειστό σχολιό και μείς παιχνίδι στα σοκάκια με μούρες κατακόκκινες

 σκασμένες φορώντας χοντρές μπλούζες απο πρόβειο μαλλί.

 - Από πρωίας μια αντάρα τα φτυαρίσματα προς διάνοιξη των βασικών

 δρόμων του χωριού. Ο Γιωργάκης ο Νικοκοσμάς ο Σολωμός ο Κουρλογιάννης κ.α. 

επιστατούσε ο Δαμιανός και ο Παναγιώτης ο Αμερικάνος κερνούσε κοκκινέλι.

 - Ο Μύλος στην ντάρτιζα - οι 3-Ιεράρχες - ο προφήτης Ηλίας οι ολόασπρες

 στέγες των σπιτιών ….εικόνες υπέροχες και μέσα μου μια μόνιμη 

έγνοια να πλανάται ο πατέρας μου και τα ζωντανά στις σπηλίτσες … 

- Α ρε φίλε τι μου θύμησες !!!!!

Ενα ΛΕΥΚΩΜΑ για τον ευεργέτη μας !!!

Το Πανεπιστήμιο Πειραιά εκδίδει από το 1950 το περιοδικό 

ΣΠΟΥΔΑΙ (SPOUDAI Journal of Economic and Business)

 στο οποίο δημοσιεύονται επιστημονικά άρθρα μετά από κρίση. 

Το περιοδικό έχει βραβευτεί από την Ακαδημία Αθηνών και 

συμπεριλαμβάνεται στις διεθνείς Βάσεις Δεδομένων για οικονομικά περιοδικά. 

Ανακάλυψα στο περιοδικό αυτό μια δημοσίευση από τον Χαράλαμπο

 Μαλαφούρη το έτος 1960 με θέμα πως θεμελιώθησαν οι πρώτες 

ελληνικές επιχειρήσεις στην Αμερική. 

Παραθέτω στην συνέχεια 3 αποσπάσματα που αναφέρονται

 στον ευεργέτη του χωριού μας ΓΕΩΡΓΙΟ ΠΕΤΡΟΛΕΚΑ.

 Και με την ευκαιρία να καταθέσω,με αυτοκριτική διάθεση, μια παρατήρηση.

 Με πρωτοβουλία του Ιδρύματος ΠΕΤΡΟΛΕΚΑ θα πρέπει να

δημιουργηθεί μια βάση δεδομένων για την ζωή και το έργο του

 και στην συνέχεια να εκδοθεί ένα λεύκωμα προς τιμήν του.

 Θα ήταν ένας ελάχιστος…ελάχιστος φόρος τιμής για

 τα τόσα -όσα έχει προσφέρει στο χωριό μας. 

Έναν προβληματισμό έθεσα για όλους μας !!! (σ. π)

Ο Χρήστος και το κατά ΜΑΤΘΑΙΟΝ Ευαγγέλιο….

\

 Ο Χρήστος είναι παιδικό φιλαράκι από το χωριό. 

Μαζί στο μονοθέσιο Δημοτικό μα και στην εκκλησιά των 

3-Ιεραρχών παπαδάκια με τον παπά-Γιαννιώτη. 

Αρχές του 60 θαρρώ Μεγάλη Τρίτη και από άμβωνος 

ο παπά-Γιώργης εκφωνούσε το κατά-Ματθαίον Ευαγγέλιο και εμείς

 αντικρυστά στην ωραία πύλη με θρησκευτική φορεσιά και λαμπάδες.

 ¨ αποκριθείς δε ο Ιησούς είπεν αυτοίς πλανάσθε μη ειδότες τας 

γραφάς, μηδέ την δύναμιν του θεού. Εν γαρ τη αναστάσει ούτε 

γαμούσιν ούτε εκγαμίζονται αλλ’ ως άγγελοι του θεού εν ουρανώ εισίν¨ 

Μεγάλη κατάνυξη στο εκκλησίασμα και μείς κρυφοκοιταζόμενοι - κράτημα

 μέχρι σκασμού να μην γελάσουμε. Στο τελείωμα τροχάδην και σταυρωτά, 

η λύτρωση στο ¨Ιερό¨ με γέλιο μέχρι δακρύων και βέβαια το κατσάδιασμα

 του παπά-Γιώργη για το αδιάντροπο της εφηβείας  Μεγαλοβδομαδιάτικα.

 Τελειώνοντας το Δημοτικό χώρισαν οι δρόμοι μας -

εγώ στο γυμνάσιο στους Μολάους για σπουδές 

και ο Χρήστος στην Αθήνα για εμπόριο.

 Έκτοτε αραιά και που τυχαία συναντιόμαστε στο χωριό

 τα καλοκαίρια -οικογένεια παιδιά δουλειές σκοτούρες …είχαμε χαθεί. 

Τυχαία τον συνάντησα πρόσφατα στο f/b της κόρης μου 

και ομολογώ αιφνιδιάστηκα από το περιεχόμενο των αναρτήσεών του.

 Διακριτικότητα αυθορμητισμός απλότητα χωρίς 

περιτύλιγμα και πάνω από όλα ευαισθησία…. 

Πλούσια θεματολογία με κυρίαρχο στοιχείο οι ομορφιές 

του χωριού μας. Ο ζαρακίτικος κρόκος οι καμπανίτσες 

ο κοκκινολαίμης η ανατολή στο Μυρτώο τα πέτρινα 

καλύβια τα μονοπάτια οι λούτσες και τόσα άλλα. 

Παραθέτω στην συνέχεια ενδεικτικά κάποιες πρόσφατες 

φωτογραφίες χειμωνιάτικες ….  Όλα πινελιές νοσταλγίας

 και αγάπης για μας που ζούμε μακριά από το χωριό. 

Φίλε χρήστο είναι ευλογία και τύχη σε έναν άνθρωπο¨γερνώντας¨ 

να συναντά τα παιδικά του χρόνια στον τόπο που τα έζησε.