αντηβηχικα σιρόπια ... το 1821





Βήχας ξηρός

Βήχας ξηρός λέγεται ούτος ,διότι οι πάσχοντες βήχοντες δεν εκβάζουσι φλέγμα,ή πολλά ολίγον.
Εις τούτον τον βήχα ωφελεί το βούτυρον του κακάου ,ο λειχήν ο ισλανδικός ,η μολόχα ,η σκορτσονέρα .Το τραγάκανθον .Το ψύλλιον  .Το σκιλλοκρόμμυδον .Το νωπό γάλα των ζώων.Το λαύδανον όμων με το ανώδυνο ρευστόν ,πνίμενον ρουφιστά εις θερμόν κόχλασμα εσπέρας και πρωί ,ωφελεί τα μέγιστα δια τινάς ημέρας εις δόσιν από 8 στάγματα.
Λέγει και ο Ιπποκράτης ,ότι «Εις όσους συμβαίνουσι βήχες ξηροί διά πολύν καιρόν ,και ολίγον ερεθιζομένους εις τους καυσώδεις πυρετούς ,αυτοί δεν διψούσι τόσον πολύ.»

Κακάον
Το κακάον,ο καρπός του οποίου θεόβρωμα λέγεται ,είναι φυτόν πολύζωον της Αμερικής .
Οι καρποί του μοιάζουν με λεπτοκάρυα ,αυτοί περιέχουν εν πηκτόν βούτυρον και νοστιμώτατον ,εκ του οποίου κατασκευάζουν οι Ευρωπαίοι την κικολάταν.
Δύναμ.  Θρεπτικόν και μαλακτικόν.
Μεταχ.  Εις τον βήχα ,κώλικας,νεφρίτην,στραγγουρίαν,και δυσεντερίαν .
Δόσιν    Τον καρπόν όσον θέλει τις.

Λειχήν Ισλανδικός
Ο λειχήν είναι φυτόν τι παρασιτικόν λεγόμενον το οποίον φύεται εις τα δρύς,εις ξηρούς και πετρώδεις τόπους,όπου συνάζεται προς το Φθινόπωρον ,το χόρτον τούτο είναι πικρότατον και συπτικόν.
Δύναμ.  Θρεπτικός και αδυναμωτικός.
Μεταχ.  Εις τον μαρασμόν,φθίσιν ,αιμόπτυσιν και βήχα χρονικόν.
Δόσιν    Του χόρτου δρ.4 εις νερόν βραστό δρ.100.

 Μολόχα
Φυτόν πολύζωον και χλωρόν ,το οποίον φύεται παντού εις τους κήπους του κόσμου ,ανθίζει το θέρος με κυανά άνθη.
Δύναμ.  Μαλακτικά και οινητικά
Μεταχ.  Εις τον βήχα και στραγγουρίαν ,εις τας φλεγμονάς ,και αιμορροίδας και δισκοιλιότητας.
Δόσις    Όσα φύλλα φτάνουσι να γίνη κόγχλασμα ,ή κατάπλασμα .ή κλυστήριον.

Σκορτσονέρα
Φυτόν πολύζωον ,φυόμενον εις πλήθος εις την Ισπανίαν και εις τους κήπους της λοιπής Ευρώπης .Αι ρίζαι της είναι μελαχριναί έξωθεν ,και λευκαί έσωθεν.
Δύναμ.  Θρεπτική.
Μεταχ   Εις τον βήχαν και βραχνάδαν
Δόσις    Των ριζών δρ.4 εις νερόν βραστόν δρ.100.


 Σκιλλοκρόμμεον
Φυτόν πολύζωον της Γερμανικής Ευρώπης ,το οποίον φύεται εις πλήθος εις τους παραθαλάσσιους τόπους της Ελλάδος και των νήσων αυτής ,αι ρίζαι της είναι μεγάλαι και σφαιρικαί ,δριμείαι και καυστικώταται και πικρώταται.
Δυναμ.:Αδυναμωτική,εμετική και φθοροποιά.
Μεταχ.:Εις πάθη του στήθους ,εις τον τύφον ,εις τας υδρωπικίας ,και εις το άσθμα.

 Τάττουλα
Φυτόν ενιαύσιον ,φυόμενον εις κοπρώδεις και αγεωργήτους τόπους.Τα φύλλα του είναι ωοειδή ,το περικάρπιόν του μεγάλον ,ως τα αργυρά κομβία των Αλβανών.
Δύναμ.  Αδυναμωτική ,ναρκωτική και φαρμακερά.
Μεταχ.  Εις την μανίαν ,μελαγχολίαν,σπασμούς ,επιληψίαν και αιμορροίδας.

 Ψύλλιον πεντάνευρον
Φυτόν ενιαύσιον ,το οποίον φύεται εις τόπους αμμώδεις και ξηρούς.Τα φύλλα τούτου είναι με πέντε νεύρα ήτοι ίνας ,πλην είναι επιμήκη και στενά.
Δύναμ.   Αδυναμωτικόν και μαλακτικόν.
Μεταχ    Εις την βραχνάδαν και βήχα,και εις τα οφθαλμικά πάθη.
Δόσις     Των φύλλων όσα αρκούσι να βράσωσι και να γένωσιν ως πηκτή.


Το βιβλίο  αυτό γράφτηκε,συντάχθηκε από το Γιατρό -κληρικό και δάσκαλο
Διονύσιο Πύρρο  1774-1853 και εκδόθηκε στο Ναύπλιο το 1831.
Το 1996 το έφερε ο Γιώργος Αθ.Φριτζήλας από την Αμερική από την Παναγιώτα Μπέλεση αδελφή του Νίκου Μπέλεση (Μασαβέτα).
Η Παναγιώτα Μπέλεση το χρησιμποποιούσε στην Ρηχιά για να φτιάχνει γιατροσόφια πριν φύγει για Αμερική.




1 σχόλιο:

NIKOΛΑΟΣ ΚΑΛΚΑΝΗΣ FROM KREMASTI είπε...

Υποστηρίζεται ότι το βιβλίο αυτό ανήκε στον Άγιο Δάσκαλο, το Γέροντα Κυριάκο Στουρνάρα, τον κτήτορα της Μονής του Ευαγγελισμού Γέρακα, ο οποίος είχε σπουδάσει Ιατρική στο Πανεπιστήμιο της Πάντοβα!